บทเพลง_ร้องทุกข์ 3:17-24

บทเพลง_ร้องทุกข์ 3:17-24 THA-ERV

จิตใจ​ผม​ไม่มี​ความสงบสุข​เลย ผม​ลืม​ไปแล้ว​ว่า สิ่งที่​ดีๆ​เป็น​อย่างไร ผม​บอก​กับ​ตัวเอง​ว่า “อนาคต​และ​ความหวัง​ของผม​จาก​พระยาห์เวห์ ได้​สูญสิ้น​ไป​หมด​แล้ว” ข้าแต่​พระยาห์เวห์ ขอ​ได้โปรด​จดจำ​ถึง​ความ​ทุกข์ยาก​ลำบาก​ของ​ข้าพเจ้า การเร่ร่อน​ไปมา​ของ​ข้าพเจ้า​และ​น้ำบอระเพ็ด​อันขม​และ​ยาพิษ​ที่​ข้าพเจ้า​ต้อง​ดื่ม​นั้น ผม​จำ​ได้ดี​ถึง​ความ​ทุกข์ยาก​ที่​เกิดขึ้น​กับ​ผม และ​ผม​ก็​หดหู่​ใจ แต่​ผม​ระลึก​ได้​ถึง​สิ่งหนึ่ง ทำให้​ผม​เกิด​ความหวัง​ขึ้น แน่นอน ความรัก​ของ​พระยาห์เวห์​ไม่มี​วัน​สิ้นสุด แน่นอน ความเมตตา​ของ​พระองค์​ไม่มี​วัน​หมดสิ้น ความรัก​และ​ความเมตตา​ของ​พระองค์​เริ่มต้นใหม่​ใน​ทุกๆเช้า ความซื่อสัตย์​ของ​พระองค์​นั้น​ยิ่งใหญ่ จิตใจ​ของผม​พูด​ว่า “พระยาห์เวห์​เป็น​ทุกสิ่ง​ที่​ผม​ต้องการ ดังนั้น​ผม​จึง​มี​ความหวัง​ใน​พระองค์”