เพลงคร่ำครวญ 3:17-24
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ชีวิตข้าพเจ้าขาดสันติสุข จนข้าพเจ้าลืมว่าความสุขเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าจึงว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้ว ทั้งความหวังของข้าพเจ้าในพระยาห์เวห์ด้วย” ז (ซายิน) การคิดถึงความทุกข์ยากและการพลัดบ้านของข้าพเจ้า เป็นบอระเพ็ดและของขม ข้าพเจ้ายังคิดถึงเนืองๆ และจิตใจข้าพเจ้าก็หดหู่ ข้าพเจ้าหวนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง ח (เฆท) ความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์ไม่เคยหยุดยั้ง และพระกรุณาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่ทุกเวลาเช้า ความเที่ยงตรงของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก จิตใจข้าพเจ้าว่า “พระยาห์เวห์ทรงเป็นมรดกส่วนของข้าพเจ้า เพราะฉะนั้นข้าพเจ้ามีความหวังในพระองค์” ט (เทท)
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
จิตใจผมไม่มีความสงบสุขเลย ผมลืมไปแล้วว่า สิ่งที่ดีๆเป็นอย่างไร ผมบอกกับตัวเองว่า “อนาคตและความหวังของผมจากพระยาห์เวห์ ได้สูญสิ้นไปหมดแล้ว” ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอได้โปรดจดจำถึงความทุกข์ยากลำบากของข้าพเจ้า การเร่ร่อนไปมาของข้าพเจ้าและน้ำบอระเพ็ดอันขมและยาพิษที่ข้าพเจ้าต้องดื่มนั้น ผมจำได้ดีถึงความทุกข์ยากที่เกิดขึ้นกับผม และผมก็หดหู่ใจ แต่ผมระลึกได้ถึงสิ่งหนึ่ง ทำให้ผมเกิดความหวังขึ้น แน่นอน ความรักของพระยาห์เวห์ไม่มีวันสิ้นสุด แน่นอน ความเมตตาของพระองค์ไม่มีวันหมดสิ้น ความรักและความเมตตาของพระองค์เริ่มต้นใหม่ในทุกๆเช้า ความซื่อสัตย์ของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่ จิตใจของผมพูดว่า “พระยาห์เวห์เป็นทุกสิ่งที่ผมต้องการ ดังนั้นผมจึงมีความหวังในพระองค์”
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ชีวิตข้าพเจ้าขาดสันติสุข จนข้าพเจ้าลืมว่าความสุขเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าจึงว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้ว ทั้งความหวังของข้าพเจ้าในพระยาห์เวห์ด้วย” ז (ซายิน) การคิดถึงความทุกข์ยากและการพลัดบ้านของข้าพเจ้า เป็นบอระเพ็ดและของขม ข้าพเจ้ายังคิดถึงเนืองๆ และจิตใจข้าพเจ้าก็หดหู่ ข้าพเจ้าหวนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง ח (เฆท) ความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์ไม่เคยหยุดยั้ง และพระกรุณาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่ทุกเวลาเช้า ความเที่ยงตรงของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก จิตใจข้าพเจ้าว่า “พระยาห์เวห์ทรงเป็นมรดกส่วนของข้าพเจ้า เพราะฉะนั้นข้าพเจ้ามีความหวังในพระองค์” ט (เทท)
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
พระองค์กระทำให้จิตวิญญาณของข้าพเจ้าขาดความสงบสุข จนข้าพเจ้าลืมความมั่งคั่งว่าเป็นอะไร ข้าพเจ้าจึงว่า “กำลังและความหวังซึ่งข้าพเจ้าได้จากพระเยโฮวาห์ก็ดับหมด” ขอทรงจำความทุกข์ใจและความทรมานของข้าพเจ้า อันเป็นบอระเพ็ดและดีหมี จิตวิญญาณของข้าพเจ้ายังนึกถึงเนืองๆ และต้องค้อมลงภายในตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าหวนคิดขึ้นมาได้ ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง เพราะเหตุพระเมตตาของพระเยโฮวาห์เราจึงไม่สูญสิ้นไป เพราะพระเมตตาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า ความสัตย์ซื่อของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก จิตใจของข้าพเจ้าว่า “พระเยโฮวาห์ทรงเป็นส่วนของข้าพเจ้า เหตุฉะนี้ข้าพเจ้าจะหวังในพระองค์”
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
จิตวิญญาณของข้าพเจ้าขาดความสงบสุข จนข้าพเจ้าลืมความสำราญว่าเป็นอะไร ข้าพเจ้าจึงว่า <<ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้ว และความหวังในพระเจ้าก็ดับหมด>> ขอทรงจำความทุกข์ใจและความถูกบีบคั้นของข้าพเจ้า อันเป็นบอระเพ็ดและดีหมี จิตวิญญาณของข้าพเจ้ายังนึกถึงเนืองๆ และต้องค้อมลงภายในตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าหวนคิดขึ้นมาได้ ข้าพเจ้ามีความหวังขึ้นเมื่อคิดได้ว่า ความรักมั่นคงของพระเจ้าไม่เคยหยุดยั้ง และพระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า ความเที่ยงตรงของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก จิตใจของข้าพเจ้าว่า <พระเจ้าทรงเป็นส่วนของข้าพเจ้า เหตุฉะนี้ข้าพเจ้าจะหวังในพระองค์>
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
สันติสุขถูกพรากไปจากใจของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าลืมไปแล้วว่าความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญสิ้นเสียแล้ว และทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าคาดหวังจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก็พังทลาย” โปรดระลึกถึงความทุกข์ลำเค็ญและการระหกระเหินของข้าพเจ้า ระลึกถึงความขมขื่นและบอระเพ็ดที่ข้าพเจ้าได้รับ ข้าพเจ้าจดจำสิ่งเหล่านี้ได้ดี และจิตใจของข้าพเจ้าก็หดหู่อยู่ภายใน ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็หวนคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง เพราะความรักใหญ่หลวงขององค์พระผู้เป็นเจ้าเราจึงไม่ถูกผลาญทำลายไป เพราะพระเมตตาของพระองค์ไม่เคยยั้งหยุด มีมาใหม่ทุกเช้า ความซื่อสัตย์ของพระองค์ยิ่งใหญ่นัก ข้าพเจ้ากล่าวกับตนเองว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นทั้งหมดที่ข้าพเจ้ามี ฉะนั้นข้าพเจ้าจะรอคอยพระองค์”
เพลงคร่ำครวญ 3:17-24 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าขาดความสงบสุข ข้าพเจ้าลืมแล้วว่าความสุขเป็นอย่างไร ข้าพเจ้าจึงพูดว่า “ความอดกลั้น และความหวังที่ข้าพเจ้ามีในพระผู้เป็นเจ้าหมดสิ้นแล้ว” ข้าพเจ้ายังจำได้ถึงความทุกข์ทรมานและความขมขื่น พันธุ์ไม้ขมและของขม จิตวิญญาณของข้าพเจ้าระลึกถึงตลอดมา ซึ่งทำให้ข้าพเจ้าสลดหดหู่ ข้าพเจ้านึกเรื่องนี้ขึ้นได้ ฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง เพราะความรักอันมั่นคงของพระผู้เป็นเจ้าไม่เคยขาดหาย ความเมตตาของพระองค์ไม่เคยหยุดยั้ง ความรักและความเมตตาเกิดขึ้นใหม่ทุกๆ เช้า ความสัตย์จริงของพระองค์ยิ่งใหญ่นัก ข้าพเจ้าบอกตนเองว่า “พระผู้เป็นเจ้าเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงรอคอยพระองค์”