บทเพลง_ร้องทุกข์ 2:1-22

บทเพลง_ร้องทุกข์ 2:1-22 THA-ERV

แย่แล้ว แย่แล้ว ด้วย​ความโกรธ​ของ​พระยาห์เวห์ พระองค์​ได้​ทำให้​นางสาว​ศิโยน น่าขยะแขยง พระองค์​ได้​โยน​ศักดิ์ศรี​ของ​อิสราเอล​จาก​ท้องฟ้า​ลง​สู่ดิน พระองค์​ไม่สนใจ​ที่​จะ​ปกป้อง​เกียรติ​ของ​ที่วางเท้า​ของ​พระองค์ ตอนที่​พระองค์​โกรธ พระยาห์เวห์​ได้​ทำลาย​ที่พักอาศัย​ทั้งหมด​ของ​ยาโคบ พระองค์​ไม่มี​เมตตา​กับเขาเลย ตอนที่​พระองค์​โกรธ พระองค์​ได้​ทำลาย​พวกป้อม​ปราการ​ของ​นางสาว​ยูดาห์ พระองค์​ดึงเธอ​ลงมา​บนดิน พระองค์​ทำให้​อาณาจักร​ของยูดาห์​และ​ผู้นำ​ทั้งหลาย​เสื่อมเกียรติ​ไป ตอนที่​พระองค์​โกรธ พระองค์​ได้​ตัด​เขาสัตว์​ของ​อิสราเอล พระองค์​เลิก​ปกป้อง​อิสราเอล ในขณะที่​ข้าศึก​กำลัง​บุก​เข้ามาใกล้ และ​พระองค์​ก็​เผา​ยาโคบ เหมือน​เปลวเพลิง​ที่​เผาผลาญ​ทุกอย่าง​รอบๆมัน พระองค์​โก่ง​คันธนู​ราวกับว่า​เป็นศัตรู มือขวา​ของ​พระองค์​เล็ง​อย่าง​ไม่สั่นไหว​ราวกับ​เป็นปรปักษ์ พระองค์​ฆ่า​ชาย​ที่​หล่อเหลา​ของยูดาห์​จนหมด พระองค์​เท​ความโกรธแค้น​ของพระองค์​เหมือน​ไฟ​เข้าไป​ใน​เต็นท์​ของ​นางสาว​ศิโยน องค์​เจ้า​ชีวิต​เป็น​เหมือน​ศัตรู พระองค์​กลืนกิน​อิสราเอล พระองค์​กลืนกิน​ป้อม​ปราการ​ทั้งหมด​ของเธอ พระองค์​กลืนกิน​เมือง​ทั้งหลาย​ของเธอ​ที่​มี​กำแพง​กั้น พระองค์​ทวี​ความเศร้าโศก​และ​การคร่ำครวญ​ให้กับ​นางสาว​ยูดาห์ พระองค์​ถอน​วิหาร​ของ​พระองค์​เหมือนกับ​ถอน​เพิง​ในสวน พระองค์​ทำลาย​เต็นท์​นัด​พบ​ของ​พระองค์ พระองค์​ทำ​ให้​เทศกาล​และ​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา​ทั้งหลาย​จบ​สิ้น​ไป​ใน​เมือง​ศิโยน พระองค์​ดูถูก​เหยียด​หยาม​ทั้ง​กษัตริย์​และ​นักบวช​ตอน​ที่​พระองค์​โกรธจัด พระยาห์เวห์​ทอดทิ้ง​แท่นบูชา​ของ​พระองค์ พระองค์​บอก​ปัด​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์ พระองค์​มอบ​กำแพง​ป้อม​ปราการ​ของ​เยรูซาเล็ม​ให้​ตก​อยู่​ใน​กำมือ​ศัตรู พวกศัตรู​ต่าง​โห่ร้อง​กัน​ใน​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ เหมือนกับ​มี​งาน​เทศกาล พระยาห์เวห์​ได้​ตัดสินใจ​ทำลาย​กำแพงเมือง​ของ​นางสาว​ศิโยน พระองค์​ได้​วัด​ดู​แล้ว​ว่า​จะ​ทำลาย​ถึง​แค่ไหน พระองค์​ไม่ได้​หด​มือ​กลับ​จาก​การทำลาย​มัน พระองค์​ทำ​ให้​ป้อม​ปราการ​และ​กำแพง​ร้อง​คร่ำครวญ พวกมัน​ทรุดโทรม​ไป​ด้วยกัน ประตูเมือง​ต่างๆ​ของ​เยรูซาเล็ม​ทรุด​ลง​ในดิน พระองค์​ทำลาย​เหล็ก​ดาล​ประตู​ทั้งหลาย จน​แตก​ละเอียด กษัตริย์​และ​ผู้สูงศักดิ์​ทั้งหลาย​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็น​เชลย​ท่ามกลาง​ชนชาติ​ทั้งหลาย ไม่เหลือ​ใครเลย​ที่​จะ​อยู่​ให้​คำ​สั่งสอน แม้แต่​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ของเธอ​ก็​ไม่ได้รับ​นิมิต​จาก​พระยาห์เวห์ พวก​ผู้อาวุโส​ของ​นางสาว​ศิโยน ต่าง​พา​กัน​นั่งเงียบ​อยู่​กับพื้น พวกเขา​ต่าง​ก็​โยน​ฝุ่น​ลง​บน​หัว​ของตน พวกเขา​สวมใส่​เสื้อผ้า​กระสอบ พวก​หญิงสาว​บริสุทธิ์​ของ​เยรูซาเล็ม​ต่าง​ก้มหัว​ลง​ถึง​พื้น​ด้วย​ความเสียใจ ตา​ของผม​มี​น้ำตา​คลอเบ้า ท้องไส้​ผม​ปั่นป่วน​ไปหมดแล้ว ตับ​ผม​ทะลัก​ลง​สู่​ดิน​แล้ว เพราะ​คน​ของผม​ถูก​ทำลาย ลูกเล็ก​เด็กแดง​ก็​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​บน​ถนน​ในเมือง พวกเด็กๆ​พูด​กับแม่​ของ​พวกเขา​ว่า “แม่จ๋า อาหาร​และ​เครื่องดื่ม​อยู่​ที่ไหน” พวกเขา​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​ที่​ลานเมือง เหมือน​คนบาดเจ็บ​และ​ตายไป​ใน​อ้อมอก​ของแม่ นางสาว​เยรูซาเล็ม จะให้​ผม​เปรียบ​เจ้า​เหมือนกับ​อะไรดี จะให้​เปรียบ​เจ้า​กับ​อะไรดี นางสาว​ศิโยน จะให้​ผม​เอาเจ้า​ไป​เปรียบ​กับ​อะไรดี จะให้​ผม​ปลอบโยน​เจ้า​ยังไงดี ความหายนะ​ของ​เจ้า​นั้น​ยิ่งใหญ่​เหมือน​ทะเล ใคร​จะ​เยียวยา​รักษา​เจ้า​ได้ พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ของเจ้า​ได้​บอกเจ้า​เกี่ยวกับ​นิมิต​ที่​พวกเขา​เห็น แต่​นิมิต​พวกนั้น​มัน​ไร้สาระ​และ​เชื่อ​ไม่ได้ พวกเขา​ไม่ได้​เปิดเผย​ความผิดบาป​ของเจ้า เพื่อ​เจ้า​จะได้​คืน​สู่​สภาพดี​เหมือนเดิม แต่​พวกเขา​กลับ​พูด​นิมิต​จอม​ปลอม​เกี่ยวกับ​เจ้า เพื่อ​นำ​ให้​เจ้า​หลงไป ทุกคน​ที่​เดิน​ผ่าน​มา​ทางนั้น​ต่าง​ตบมือ​เยาะเจ้า พวกเขา​ผิวปาก​และ​ส่ายหัว​ต่อเจ้า นางสาว​เยรูซาเล็ม พวกเขา​พูด​เยาะ​ว่า “นี่นะหรือ​เมือง​ที่​ผู้คน​ต่าง​พูด​กัน​ว่า เป็น​เมือง​ที่​สวย​อย่าง​ไม่มี​ที่ติ ซึ่ง​เคย​ให้​ความสุข​กับ​คนทั้งโลก” พวกศัตรู​ทั้งหมด​ของเจ้า​จะ​เปิด​ปาก​กว้าง​หัวเราะ​เยาะ​เจ้า พวกเขา​จะ​ผิวปาก​และ​กัดฟัน​และ​พูดว่า “เรา​ได้​กลืนกิน​พวกเขา​ไป​จนหมด นี่แหละ​เป็น​วัน​ที่​พวกเรา​รอคอย วันนั้น​ได้​มาถึง​แล้ว และ​เรา​ก็​ได้เห็น​มัน​กับตา​ของ​พวกเรา​เอง” พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​ใน​สิ่งที่​พระองค์​วางแผนไว้ พระองค์​ได้​ทำ​ตาม​คำขู่​ของ​พระองค์ พระองค์​ได้​ทำ​ตาม​ที่​พระองค์​ได้​สัญญา​ไว้​นาน​มาแล้ว พระองค์​ได้​ทำลาย​มันลง​โดย​ไม่สงสาร พระองค์​ทำให้​ศัตรู​ของเจ้า​เฉลิม​ฉลอง​กัน พระองค์​ได้​ทำให้​ศัตรู​ของเจ้า​เข้มแข็ง​ขึ้น กำแพงเมือง​ของ​นางสาว​ศิโยน ร้องเรียก​องค์​เจ้า​ชีวิต​จาก​ใจ​ของเจ้า ให้​น้ำตา​ของเจ้า​ไหล​พรั่งพรู​ออกมา​เหมือน​ลำธาร ทั้งวัน​ทั้งคืน อย่าได้​หยุดร้อง​เลย อย่า​ให้​ดวงตา​ของเจ้า​ได้​หยุดพัก​จาก​การร้องไห้ ลุก​ขึ้นมา​ร้อง​ตะโกน​ใน​ยามค่ำคืน ลุก​ขึ้นมา​ร้อง​ตะโกน​ใน​ทุกช่วง​ต้นยาม เทใจ​ของเจ้า​ออกมา​เหมือน​น้ำ​ต่อหน้า​องค์​เจ้า​ชีวิต ชูมือ​ของเจ้า​ขึ้น​ต่อ​พระองค์​เพื่อ​ขอ​ชีวิต​ของ​ลูกๆเจ้า​ที่​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​เพราะ​ความหิว​ตาม​หัวถนน​ต่างๆ มอง​ดูสิ พระยาห์เวห์ สังเกต​ดูสิ​ว่า พระองค์​ได้​ทำอย่างนี้​กับใคร สมควร​แล้วหรือ​ที่​ผู้หญิง​จะ​กิน​ลูก​ของ​ตัวเอง ลูกๆ​ที่​พวกเขา​ดูแล สมควร​แล้วหรือ​ที่​พวกนักบวช​และ​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า​จะ​ถูกฆ่า​ใน​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​องค์​เจ้า​ชีวิต ทั้ง​คนหนุ่ม​และ​คนแก่​นอนคว่ำ​อยู่​บนพื้น​กลาง​ถนน คนสาวๆ​และ​หนุ่มๆ​ของผม​ถูก​ดาบ​ฆ่าฟัน​ล้มลง พระองค์​ฆ่า​พวกเขา​ใน​วันที่​พระองค์​โกรธ พระองค์​สังหาร​พวกเขา​อย่าง​ไร้​ความเมตตา พระองค์​เรียก​ศัตรู​จาก​รอบข้าง​ให้​มา​ข่มขวัญ​ฉัน​ราวกับว่า​พระองค์​เชิญ​พวกเขา​มา​งานเลี้ยง ใน​วันที่​พระยาห์เวห์​โกรธ​นั้น ไม่มีใคร​หนีพ้น​หรือ​รอดชีวิต​อยู่ ศัตรู​ของฉัน​ได้​ทำลาย​ลูกๆ​ที่​ฉัน​เฝ้า​ทะนุถนอม​เลี้ยงดู​มา​จนหมดสิ้น