โยบ 7
7
1มนุษย์ต่างก็ต้องทำงานหนักในโลกนี้ไม่ใช่หรือ
และชีวิตของเขาเหมือนชีวิตลูกจ้างรายวันไม่ใช่หรือ
2พวกเขาต่างรอคอยเวลาเย็นเหมือนกับทาส
เขารอคอยค่าจ้างเหมือนกับลูกจ้างรายวัน
3ในทำนองเดียวกัน
ส่วนแบ่งของข้าคือเดือนแห่งความว่างเปล่าทั้งหลาย
ส่วนที่ข้าได้รับนั้นคือค่ำคืนอันทุกข์ระทมทั้งหลาย
4เมื่อข้านอนลง ข้าพูดว่า
‘เมื่อไหร่จะถึงเวลาลุกขึ้น’
แต่คืนก็ยิ่งยืดยาวออกไปอีก
ข้าพเจ้าพลิกตัวไปมาจนถึงเช้า
5ร่างกายข้าห่อหุ้มไปด้วยตัวหนอนและดิน
ผิวหนังของข้าแห้งแข็ง แล้วก็แตกเป็นหนองอีก
6วันเวลาของข้าผ่านไปรวดเร็วยิ่งกว่ากระสวยทอผ้า
และถึงจุดจบอย่างสิ้นหวัง
7ข้าแต่พระเจ้า อย่าลืมว่าชีวิตของข้าพเจ้าเป็นแค่ลมหายใจ
ดวงตาข้าพเจ้าจะไม่มีโอกาสเห็นสิ่งดีงามอีกต่อไป
8ดวงตาของพระองค์ที่มองเห็นข้าพเจ้าตอนนี้
ก็จะไม่ได้เห็นข้าพเจ้าอีกต่อไป
พระองค์จะมองหาข้าพเจ้า
แต่ข้าพเจ้าจะไม่อยู่แล้ว
9คนที่ร่วงลงสู่หลุมศพจะไม่ได้ลุกขึ้นมาอีก
เขาเป็นเหมือนกับเมฆที่กระจัดกระจาย และสูญหายไป
10เขาจะไม่ได้กลับไปยังบ้านเรือนของเขาอีก
และบ้านเรือนของเขาก็ไม่รู้จักเขาแล้ว
11ดังนั้นข้าพเจ้าจะไม่ยั้งปากข้าพเจ้าไว้
ข้าพเจ้าจะพูดถึงความทุกข์ทรมานในวิญญาณข้า
ข้าพเจ้าจะบ่นเรื่องความขมขื่นในใจข้า
12ข้าพเจ้าเป็นทะเลหรือเป็นมังกรทะเล#7:12 ทะเลหรือเป็นมังกรทะเล ในภาษาเดิมคือ “แยม” หรือ “แทนนิน” เป็นชื่อของเทพเจ้าสององค์ ในเทพนิยายของชาวคานาอัน ซึ่งมีชื่อเสียงที่สุดเกี่ยวกับพลังอำนาจและสามารถทำลายชีวิตด้วยการก่อความวุ่นวาย อย่างนั้นหรือ
พระองค์ถึงต้องตั้งยามเฝ้าดูข้าพเจ้าไว้
13เมื่อข้าพเจ้าพูดว่า
‘เตียงนอนของข้าพเจ้าจะทำให้ข้าพเจ้าสุขสบาย
ที่นอนของข้าพเจ้าจะช่วยทำให้เรื่องที่ข้าพเจ้าพร่ำบ่นนั้นเบาบางลง’
14แต่แล้วพระองค์ก็ใช้ความฝันทำให้ข้าพเจ้าหวาดกลัว
และใช้นิมิตทำให้ข้าพเจ้าตกใจกลัว
15ดังนั้นข้าพเจ้าอยากจะถูกรัดคอและตายไป
มากกว่าที่จะมีชีวิตอยู่อย่างนี้
16ข้าพเจ้าเบื่อชีวิต
ข้าพเจ้าไม่ต้องการอยู่นาน
อย่ายุ่งกับข้าพเจ้าเลย
เพราะวันเวลาของข้าพเจ้านั้นสั้นแค่ลมหายใจอยู่แล้ว
17มนุษย์เป็นอะไรหรือ
พระองค์ถึงให้ความสำคัญและสนใจมันมากขนาดนี้
18ทำไมพระองค์ต้องมาตรวจตราพวกเขาทุกเช้า
และทดสอบพวกเขาทุกเวลา
19ทำไมพระองค์ไม่หันหน้าไปทางอื่นบ้าง
พระองค์จะไม่ยอมปล่อยข้าพเจ้านานพอที่ข้าพเจ้าจะกลืนน้ำลายได้เลยหรือ
20พระองค์ผู้เฝ้าจับผิดมนุษย์
ถ้าข้าพเจ้าได้ทำบาป ข้าพเจ้าทำให้พระองค์เดือดร้อนตรงไหนหรือ
ทำไมพระองค์ถึงจับข้าพเจ้าเป็นเป้าของพระองค์
ทำไมพระองค์ถึงมองว่าข้าพเจ้าเป็นภาระให้กับพระองค์
21ทำไมพระองค์ไม่ยกโทษให้กับความผิดบาปของข้าพเจ้า
และมองข้ามความผิดบาปของข้าพเจ้าไปเสีย
เพราะตอนนี้ข้าพเจ้ากำลังจะนอนลงในดิน
พระองค์จะตามหาข้าพเจ้าแต่ข้าพเจ้าจะไม่อยู่แล้ว”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 7: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International