ผู้วินิจฉัย 21

21
หา​เมีย​ให้​กับ​คน​เบนยามิน
1คน​อิสราเอล​ได้​สาบาน​กัน​ที่​มิสปาห์​ว่า “พวก​เรา​ทุก​คน​สาบาน​ว่า​จะ​ไม่​ยก​ลูกสาว​ให้​เป็น​เมีย​ของ​คน​เบนยามิน”
2เมื่อ​ประชาชน​มา​ที่​เบธเอล พวก​เขา​ได้​นั่ง​ลง​ร้องไห้​เสียง​ดัง และ​ร้องไห้​ด้วย​ความ​ขมขื่น​ต่อหน้า​พระเจ้า​จน​ถึง​เย็น 3พวก​เขา​พูด​ว่า “ข้า​แต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล ทำไม​ถึง​ได้​เกิด​เรื่อง​อย่าง​นี้​ขึ้น​ใน​อิสราเอล จน​ทำ​ให้​วันนี้​คน​เผ่า​หนึ่ง​ต้อง​ถูก​ตัดขาด​ไป​จาก​อิสราเอล”
4ใน​วัน​ต่อมา ประชาชน​ก็​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า และ​พวก​เขา​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​ขึ้น​ที่​นั่น แล้ว​พวก​เขา​ก็​ได้​ถวาย​พวก​เครื่อง​เผา​บูชา​และ​เครื่อง​บูชา​อื่นๆ​เพื่อ​คืนดี​กับ​พระเจ้า 5คน​อิสราเอล​พูด​ว่า “มี​เผ่า​ไหน​บ้าง​ของ​อิสราเอล ที่​ไม่​ได้​ขึ้น​มา​ประชุม​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์” เพราะ​พวก​เขา​ได้​สาบาน​กัน​อย่าง​แข็ง​ขัน​ว่า​ใคร​ก็​ตาม​ที่​ไม่​ได้​ขึ้น​มา​อยู่​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์​ที่​มิสปาห์ คน​ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ฆ่า
6แต่​คน​อิสราเอล​ก็​สงสาร​คน​เบนยามิน​พี่น้อง​ของ​เขา พวก​เขา​จึง​พูด​ว่า “วันนี้​คน​เผ่า​หนึ่ง​ถูก​ตัด​ออก​จาก​อิสราเอล​เสีย​แล้ว 7เรา​จะ​ทำ​ยังไง​ดี​ที่​จะ​หา​เมีย​ให้​กับ​คน​เบนยามิน​ที่​เหลือ เพราะ​พวก​เรา​ได้​สาบาน​ไว้​กับ​พระยาห์เวห์​ว่า เรา​จะ​ไม่​ยก​ลูกสาว​ของ​พวก​เรา​ให้​เป็น​เมีย​ของ​พวก​เขา”
8แล้ว​ชาว​อิสราเอล​ก็​ถาม​กัน​ว่า “มี​คน​ใน​เผ่า​ไหน​บ้าง​ของ​อิสราเอล ที่​ไม่​ได้​ขึ้น​มา​เฝ้า​พระยาห์เวห์​ที่​มิสปาห์” จริงๆ​แล้ว​ไม่​มี​คน​จาก​เมือง​ยาเบช-กิเลอาด​มา​ประชุม​ที่​ค่าย​เลย​สัก​คน​เดียว 9เมื่อ​ประชาชน​ขาน​ชื่อ​กัน ไม่​มี​ชาว​เมือง​ยาเบช-กิเลอาด​อยู่​ที่​นั่น​เลย​สัก​คน​เดียว 10ที่ชุมนุมชน​จึง​ได้​ส่ง​ทหาร​หนึ่ง​หมื่น​สอง​พัน​คน​ไป​ที่​นั่น และ​สั่ง​พวก​ทหาร​ว่า “ไป​ฆ่า​ชาว​เมือง​ยาเบช-กิเลอาด​ด้วย​ดาบ​ให้​หมด รวม​ทั้ง​ผู้หญิง​และ​เด็ก 11ให้​พวก​เจ้า​ทำ​อย่าง​นี้ คือ พวก​เจ้า​จะ​ต้อง​ฆ่า​ผู้ชาย​ทุก​คน และ​ผู้หญิง​ทุก​คน​ที่​เคย​ร่วม​หลับนอน​กับ​ผู้ชาย​มา​แล้ว เหลือ​ไว้​แต่​หญิง​สาว​บริสุทธิ์​เท่านั้น” และ​พวก​เขา​ก็​ได้​ทำ​ตาม​นั้น#21:11 เหลือ​ไว้​แต่ … ทำ​ตาม​นั้น ประโยค​นี้​มี​อยู่​ใน​สำเนา​กรีก​เท่านั้น สำเนา​ฮีบรู​ไม่​มี​ประโยค​นี้ 12พวก​เขา​ได้​พบ​หญิง​สาว​ชาว​เมือง​ยาเบช-กิเลอาด​สี่​ร้อย​คน​ที่​ยัง​บริสุทธิ์​ไม่​เคย​ร่วม​หลับนอน​กับ​ผู้ชาย​มา​ก่อน พวก​เขา​จึง​พา​พวก​เธอ​มา​ที่​ค่าย​ใน​ชิโลห์ ซึ่ง​ตั้ง​อยู่​ใน​แผ่นดิน​คานาอัน
13แล้ว​ที่ชุมนุมชน​ทั้งหมด​ก็​ได้​ส่งข่าว​ไป​ให้​กับ​คน​เบนยามิน​ที่​อยู่​ที่​ก้อน​หิน​ริมโมน และ​ประกาศ​สงบศึก​กับ​พวก​เขา 14แล้ว​คน​เบนยามิน​ก็​ได้​กลับ​มา ชาว​อิสราเอล​ก็​ได้​ยก​ผู้หญิง​ที่​พวก​เขา​ได้​ไว้​ชีวิต​จาก​พวก​ผู้หญิง​ที่​ยาเบช-กิเลอาด ให้​กับ​คน​เบนยาบิน แต่​ก็​มี​ผู้หญิง​ไม่​พอ
15ประชาชน​สงสาร​คน​เบนยามิน เพราะ​พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​ให้​เผ่า​หนึ่ง​โหว่​หาย​ไป​ท่ามกลาง​เผ่า​ต่างๆ​ของ​อิสราเอล 16พวก​ผู้นำ​อาวุโส​ของ​ชุมนุมชน​ได้​พูด​ว่า “เรา​จะ​ทำ​ยังไง​ดี​เพื่อ​หา​เมีย​ให้​กับ​พวก​ผู้ชาย​ที่​เหลือ​อยู่ เพราะ​พวก​ผู้หญิง​ของ​เบนยามิน​ถูก​ฆ่า​ตาย​หมด​แล้ว” 17พวก​เขา​ทั้งหลาย​พูด​ว่า “ขอ​ให้​ชาว​เบนยามิน​ที่​รอด​ตาย​พวก​นี้​ได้​สืบ​เชื้อ​สาย​ต่อ​ไป เพื่อ​เผ่า​นี้​จะ​ได้​ไม่​ถูก​ลบล้าง​ไป​จาก​อิสราเอล 18แต่​เรา​ก็​ไม่​สามารถ​ยก​ลูกสาว​ให้​เป็น​เมีย​พวก​เขา​ได้” เพราะ​คน​อิสราเอล​ได้​สาบาน​ไว้​แล้ว​ว่า “ใคร​ก็​ตาม​ที่​ให้​ผู้หญิง​ไป​เป็น​เมีย​กับ​คน​เบนยามิน​จะ​ต้อง​ถูก​สาปแช่ง” 19แล้ว​พวก​เขา​ก็​พูด​ว่า “ดู​สิ จะ​มี​เทศกาล​ประจำ​ปี เพื่อ​ถวาย​เกียรติ​ให้​กับ​พระยาห์เวห์​ที่​ชิโลห์ ซึ่ง​อยู่​ทาง​เหนือ​ของ​เมือง​เบธเอล ไป​ทาง​ตะวันออก​ของ​ถนน​สาย​หลัก​จาก​เบธเอล​ถึง​เชเคม และ​อยู่​ทาง​ตอน​ใต้​ของ​เลโบนาห์”
20เขา​จึง​แนะนำ​คน​เบนยามิน​ว่า “ให้​ไป​ซุ่ม​คอย​อยู่​ตาม​สวนองุ่น 21เมื่อ​ลูกสาว​ชาว​ชิโลห์​ออก​มา​เต้นรำ​ใน​งาน​เต้นรำ พวก​เจ้า​ก็​ออก​มา​จาก​สวนองุ่น และ​เข้า​ไป​ฉุด​ลูกสาว​ของ​ชาว​ชิโลห์​ไป​เป็น​เมีย​ของ​พวก​เจ้า​แต่​ละ​คน แล้ว​ให้​กลับ​ไป​ที่​แผ่นดิน​เบนยามิน​ซะ” 22เมื่อ​พ่อ​และ​พี่น้อง​ของ​พวก​เขา​มา​บ่น​ต่อ​พวก​เรา พวก​เรา​จะ​ตอบ​ว่า “สงสาร​คน​เบนยามิน​ด้วย​เถอะ คิด​ว่า​เห็นแก่​พวก​เรา​ก็​แล้ว​กัน ใน​ช่วง​สงคราม​นั้น พวก​เรา​ได้​ผู้หญิง​มา​ไม่​พอ​ให้​กับ​พวก​เขา และ​พวก​ท่าน​เอง​ก็​ไม่​ได้​ยก​ลูกสาว​ให้​กับ​พวก​เขา​ซะ​หน่อย เพราะ​ถ้า​ทำ​อย่าง​นั้น​พวก​ท่าน​ก็​จะ​มี​ความผิด”
23แล้ว​คน​เบนยามิน​ก็​ทำ​ตาม​นั้น พวก​เขา​ก็​หา​เมีย​ของ​แต่​ละ​คน​จาก​พวก​นาง​เต้นรำ​ที่​พวก​เขา​ฉุด​มา แล้ว​พวก​เขา​ก็​จาก​ไป​และ​กลับ​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ที่​เป็น​มรดก​ของ​พวก​เขา และ​พวก​เขา​ก็​ได้​สร้าง​เมือง​ขึ้น​ใหม่​และ​ตั้ง​รกราก​อยู่​ที่​นั่น 24หลังจาก​นั้น คน​อิสราเอล​ก็​ได้​แยก​ย้าย​กัน​จาก​ที่​นั่น​กลับ​ไป​ยัง​เผ่า​และ​ตระกูล​ของ​ตัวเอง ต่าง​ก็​จาก​ที่​นั่น​กลับ​ไป​ยัง​ที่ดิน​ที่​เป็น​มรดก​ของ​ตน
25ใน​สมัย​นั้น คน​อิสราเอล​ยัง​ไม่มี​กษัตริย์ ทุกคน​ก็​เลย​ทำ​ตาม​อำเภอใจ​ของตน

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ผู้วินิจฉัย 21: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้