ฮาบากุก 1:12-17

ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์​อยู่​มา​ตั้งแต่​โบราณกาล​แล้ว​ไม่ใช่หรือ พระเจ้า​ที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของข้าพเจ้า พระองค์​จะ​ไม่ตาย​ไม่ใช่หรือ ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระองค์​เลือก​บาบิโลน เพื่อ​นำ​การตัดสิน​ลงโทษ​ของ​พระองค์​มา ใช่อย่างนี้​แน่หรือ ข้าแต่​พระศิลา พระองค์​ตั้ง​บาบิโลน​ขึ้นมา​เพื่อ​ตีสอน​ชนชาติ​ยูดาห์ ใช่​อย่างนี้​แน่หรือ ดวงตา​ของ​พระองค์​นั้น​บริสุทธิ์​เกินกว่า​ที่​จะ​มอง​สิ่งชั่วร้าย และ​พระองค์​ก็​ทน​ดู​คน​ทำผิด​ไม่ได้ แล้ว​ทำไม​พระองค์​ถึง​ทน​ดู​คนทรยศ​อย่าง​บาบิโลน​ได้​โดย​ไม่​ทำ​อะไร​เลย แล้ว​ทำไม​พระองค์​ถึง​ได้​นิ่ง​เฉย​เมื่อ​คนชั่วช้า​กลืนกิน​คน​ที่​ดีกว่า​เขา พระองค์​ทำ​กับ​มนุษย์​เหมือนกับ​ปลา​ใน​ทะเล หรือ​เหมือน​กับ​สัตว์เลื้อย​คลาน​ตัวเล็กๆ​ที่​ไม่มี​ผู้นำ บาบิโลน​จับ​ทุกคน​มา​ด้วย​เบ็ด​ตกปลา เขา​ลาก​คน​มา​ด้วย​อวน เขา​รวบรวม​คน​มา​ไว้​ใน​แห​ตกปลา​ของเขา ดังนั้น​บาบิโลน​จึง​กระโดด​โลดเต้น​ด้วย​ความดีใจ บาบิโลน​จึง​ฆ่าสัตว์​เป็น​เครื่อง​บูชา​ให้​กับ​อวน​ของเขา และ​เผา​เครื่อง​หอม​ให้​กับ​แห​ตกปลา​ของเขา เพราะ​สิ่ง​เหล่านี้​ทำให้​เขา​มี​เนื้อ​กิน​มากมาย และ​มี​อาหาร​เอร็ดอร่อย​กินกัน แล้ว​พระองค์​จะ​ยังคง​ปล่อย​ให้​บาบิโลน​ชักดาบ ฆ่าฟัน​ชนชาติ​ต่างๆ​อย่าง​ไร้​ความปรานี​อย่างนี้​หรือ