ฮาบากุก 1:12-17

ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ องค์บริสุทธิ์ของข้าพระองค์ พระองค์เองทรงดำรงมาแต่นิรันดร์มิใช่หรือ? ข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่ตาย ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงสถาปนาเขาไว้เพื่อให้พิพากษา โอ พระศิลา พระองค์ทรงตั้งเขาไว้เพื่อให้ลงโทษ พระเนตรของพระองค์บริสุทธิ์เกินกว่าจะทอดพระเนตรการชั่ว จะทรงมองดูความบาปก็ไม่ได้ ไฉนพระองค์ทอดพระเนตรคนทรยศ และทรงเงียบอยู่เมื่อคนอธรรมกลืน คนที่ชอบธรรมกว่าตัวเขาเสีย? พระองค์ทรงให้มนุษย์เป็นดังปลาในทะเล เป็นดังสัตว์เลื้อยคลานที่ไม่มีจ่าฝูง คนเคลเดียตวัดคนทั้งหลายขึ้นมาด้วยเบ็ด เขาลากคนมาด้วยแห เขารวบคนมาด้วยอวนของเขา ดังนั้น เขาจึงเปรมปรีดิ์และลิงโลด ดังนั้น เขาจึงถวายสัตวบูชาแก่แหของเขา และเผาเครื่องหอมให้แก่อวนของเขา เพราะโดยอาศัยสิ่งเหล่านี้ ส่วนแบ่งของเขาก็อุดม และอาหารของเขาก็สมบูรณ์ แล้วเขาจะปลดสิ่งที่ติดแหของเขาออกหมด และฆ่าประชาชาติทั้งหลายอย่างไร้เมตตาเรื่อยไปหรือ?

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ ฮาบากุก 1:12-17 ฟรี