เอสเธอร์ 8:1-14

เอสเธอร์ 8:1-14 THA-ERV

ใน​วัน​เดียวกัน​นั้น กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ยก​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ของ​ฮามาน​ที่​เป็น​ศัตรู​ของ​ชาวยิว​ให้​กับ​ราชินี​เอสเธอร์ และ​เอสเธอร์​ก็​ได้​บอก​ให้​กษัตริย์​รู้​ว่า​นาง​กับ​โมรเดคัย​เป็น​ญาติ​กัน โมรเดคัย​ก็​เลย​ได้​มา​เข้าเฝ้า​กษัตริย์ จากนั้น กษัตริย์​จึง​ถอด​แหวน​ตรา​ประทับ​ให้​กับ​โมรเดคัย เป็น​แหวน​ที่​พระองค์​เอา​คืนมา​จาก​ฮามาน แล้ว​เอสเธอร์​ได้​มอบ​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ของ​ฮามาน​ให้​กับ​โมรเดคัย​ดูแล เอสเธอร์​ได้​พูด​กับ​กษัตริย์​อีก​ครั้งหนึ่ง นาง​ล้มตัว​ลง​แทบเท้า​ของ​พระองค์​และ​ร้องไห้ นาง​ได้​อ้อนวอน​ขอ​ความ​เมตตา​จาก​กษัตริย์​ให้​ยกเลิก​แผนการ​ชั่วร้าย​ของ​ฮามาน​ชาว​อากัก ที่​จะ​ทำลาย​ชาวยิว กษัตริย์​ได้​ยื่น​คทา​ทองคำ​ให้​กับ​เอสเธอร์ แล้ว​นาง​ก็​ลุกขึ้น​มา​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​พระองค์ นาง​พูด​ว่า “ข้าแต่​กษัตริย์ ถ้า​พระองค์​เห็นด้วย และ​พอใจ​ใน​ตัว​ของ​หม่อมฉัน และ​ถ้า​พระองค์​เห็น​ว่า​ความคิด​นี้​ดี และ​ถ้า​พระองค์​ชอบใจ​ใน​ตัว​หม่อมฉัน ขอ​พระองค์​ช่วย​เขียน​คำสั่ง​ออกไป เพื่อ​กลับ​คำสั่ง​เดิม​ของ​ฮามาน ลูกชาย​ของ​ฮัมเมดาธา ชาว​อากัก เพราะ​ฮามาน​ได้​ส่ง​จดหมาย​ออกไป สั่ง​ให้​ทำลาย​ล้าง​ชาวยิว​ให้​หมดสิ้น​ไป​ใน​ทุก​มณฑล​ที่​อยู่​ใน​อาณาจักร​ของ​พระองค์ หม่อมฉัน​ทน​ไม่ได้​หรอก​ที่​จะ​เห็น​คน​ของ​หม่อมฉัน​ได้รับ​ความ​ทุกข์ทรมาน​อย่างนั้น หม่อมฉัน​ทน​ไม่ได้​หรอก​ที่​จะ​เห็น​ครอบครัว​ของ​หม่อมฉัน​ต้อง​พินาศ​ไป” กษัตริย์​อาหสุเอรัส​จึง​ตอบ​ราชินี​เอสเธอร์ และ​โมรเดคัย​ชาวยิว​ว่า “เรา​รู้​ว่า​ฮามาน​วางแผน​จะ​ฆ่า​ชาวยิว นั่น​เป็น​เหตุ​ที่​เรา​ยก​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ของ​ฮามาน​ให้​กับ​เอสเธอร์ และ​ให้​เสียบ​เขา​ไว้​บน​ไม้นั้น ตอนนี้​ให้​เจ้า​ทั้งสอง​เขียน​จดหมาย​ขึ้น พวกเจ้า​เห็น​สมควร​จัดการ​เรื่อง​ของ​ชาวยิว​ยังไง ก็​ให้​เขียน​ไป​ตามนั้น แล้ว​เอา​แหวน​ของ​เรา​ประทับ​ลง​บน​จดหมาย​นั้น เพราะ​คำสั่ง​ที่​ถูก​เขียน​โดย​ชื่อ​กษัตริย์​และ​ประทับตรา​ด้วย​แหวน​นี้ จะ​ไม่​สามารถ​เปลี่ยน​แปลง​ได้” พวก​เสมียน​ของ​วัง​ก็​ถูก​ตามตัว​มา​อย่าง​รวดเร็ว ใน​วันที่​ยี่สิบสาม​เดือน​สาม เป็น​เดือน​สิวัน และ​คำสั่ง​ใหม่​ก็​ถูก​เขียน​ขึ้น​ตาม​คำสั่ง​ของ​โมรเดคัย เพื่อ​ส่ง​ไป​ให้​กับ​ชาวยิว พวก​ผู้​ควบคุม​ภาค พวก​บรรดา​ผู้ว่า​ราชการ และ​เจ้าหน้าที่​มณฑล​ต่างๆ​ทั้ง​หนึ่งร้อย​ยี่สิบเจ็ด​มณฑล เริ่ม​ตั้งแต่​ประเทศ​อินเดีย​ไป​จนถึง​ประเทศ​คูช จดหมาย​นี้​เขียน​เป็น​อักษร​ของ​แต่ละ​มณฑล และ​เป็น​ภาษา​ของ​แต่ละ​ชนชาติ และ​ยัง​เขียน​เป็น​ตัวอักษร​ยิว​และ​เป็น​ภาษา​ยิว​ด้วย โมรเดคัย เขียน​คำสั่ง​เหล่านี้​ภายใต้​ชื่อ​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส และ​ประทับตรา​ด้วย​แหวน​ของ​พระองค์ และ​ส่ง​ไป​กับ​ผู้​ถือ​สาร​ที่​ใช้​ม้าเร็ว เป็น​ม้า​ที่​เลี้ยง​ไว้​สำหรับ​กษัตริย์​เท่านั้น คำสั่ง​นั้น​บอก​ว่า กษัตริย์​อนุญาต​ให้​ชาวยิว​ใน​ทุก​เมือง​สามารถ​รวมตัว​กัน​เพื่อ​ปกป้อง​ชีวิต​ของ​ตน​ได้ พวกเขา​ได้รับ​สิทธิ์​ที่​จะ​ทำลาย ฆ่า และ​กวาดล้าง​ให้​สิ้นซาก​ต่อ​พวก​ศัตรู​ไม่ว่า​จะ​มา​จาก​มณฑล​หรือ​ชาติ​ใดๆ​ก็ตาม และ​พวกเขา​ก็​ยัง​ได้รับ​อนุญาต​ให้​ฆ่า​ลูกหลาน และ​ผู้หญิง​ของ​ศัตรู​เหล่านั้น พวกยิว​มี​สิทธิ์​ที่​จะ​ยึด​หรือ​ทำลาย​ทรัพย์สิน​ของ​พวก​ศัตรู​ได้ พวกยิว​มี​สิทธิ์​ที่​จะ​ทำ​สิ่ง​ต่างๆ​เหล่านี้​ได้​ใน​ทั่ว​ทุก​มณฑล​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส ใน​วันที่​สิบสาม เดือน​สิบสอง ซึ่ง​คือ​เดือน​อาดาร์ พวก​สำเนา​ของ​จดหมาย​นี้​จะ​ออก​เป็น​กฎหมาย​ใน​ทุก​มณฑล และ​ประกาศ​ให้​กับ​ทุก​ชนชาติ​ได้รู้ เพื่อ​ให้​ชาวยิว​เตรียม​พร้อม​ที่​จะ​แก้แค้น​ศัตรู​ของ​พวกเขา​ใน​วันนั้น พวก​ผู้​ถือ​สาร จึง​ขี่ม้า​ทั้งหลาย​ของ​กษัตริย์​ออกไป​อย่าง​รวดเร็ว​เท่าที่​จะ​ทำได้ ตาม​คำสั่ง​ของ​กษัตริย์ นอก​จากนั้น กฎหมาย​นี้​ยัง​ประกาศ​ใช้​ใน​เขต​วัง​ของ​เมือง​สุสา​ด้วย