สุภาษิต 26:1-10

เกียรติยศไม่คู่ควรกับคนโง่ ก็เหมือนหิมะในฤดูร้อนหรือฝนในฤดูเก็บเกี่ยว คำแช่งด่าที่ไร้เหตุก็ไม่ส่งผล ก็เหมือนนกกระจอกหรือนกนางแอ่นบินร่อนไปมาไร้จุดหมาย แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา และไม้เรียวสำหรับหลังของคนโง่! อย่าตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา มิฉะนั้นเจ้าเองจะเป็นเหมือนเขา จงตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา มิฉะนั้นเขาจะคิดว่าตนเองฉลาด วางใจคนโง่ให้เป็นทูตส่งสาร ก็เหมือนตัดเท้าออกหรือดื่มยาพิษ ภาษิตในปากของคนโง่ ก็เหมือนขาพิการที่ใช้การไม่ได้ การให้เกียรติคนโง่ ก็เหมือนผูกหินติดกับสลิง ภาษิตในปากของคนโง่ ก็เหมือนพุ่มหนามในมือของคนขี้เมา ผู้ที่จ้างคนโง่หรือใครก็ได้ที่ผ่านไปมา ก็เหมือนนักธนูที่ยิงกราดไปมา