เยเรมีย์ 8:1-13

“‘องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเมื่อถึงเวลานั้นกระดูกของบรรดากษัตริย์และขุนนางของยูดาห์ กระดูกของเหล่าปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะ และกระดูกของชาวเยรูซาเล็มจะถูกขุดออกมาจากหลุมฝังศพ และถูกทิ้งกระจัดกระจายไว้กลางแจ้งภายใต้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และมวลหมู่ดาวแห่งฟ้าสวรรค์ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ติดตามขอคำปรึกษาและนมัสการ กระดูกของพวกเขาจะไม่ถูกเก็บรวบรวมขึ้นมาอีกหรือถูกฝังไว้ แต่จะเป็นเหมือนขยะที่ทิ้งไว้บนพื้น และบรรดาผู้ที่ยังเหลือรอดอยู่ในหมู่ประชาชาติชั่วร้ายนี้ จะเรียกหาความตายมากกว่ามีชีวิตอยู่ในที่ซึ่งเราจะเนรเทศพวกเขาไปนั้น พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนี้’ “จงไปบอกพวกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “ ‘เมื่อคนล้มลง เขาจะไม่ลุกขึ้นหรือ? เมื่อเขาไปผิดทาง เขาจะไม่ย้อนกลับมาหรือ? แล้วทำไมประชากรเหล่านี้หันไปทางอื่น? เหตุใดเยรูซาเล็มจึงหันไปทางอื่นเสมอ? พวกเขายึดติดกับความหลอกลวง พวกเขาไม่ยอมหันกลับมา เราตั้งใจฟัง แต่พวกเขาไม่ได้พูดสิ่งที่ถูกต้อง ไม่มีใครกลับตัวกลับใจจากความชั่วร้ายของตน และกล่าวว่า “ข้าได้ทำอะไรลงไป?” แต่ละคนไปตามทางของตนเอง เหมือนม้าทะยานออกศึก แม้แต่นกกระสาในท้องฟ้า ยังรู้กำหนดฤดูกาล เช่นเดียวกับนกพิราบ นกกระเรียน และนกนางแอ่น ยังรู้จักสังเกตว่าได้เวลาอพยพ แต่ประชากรของเรา ไม่รู้ข้อกำหนดต่างๆ ขององค์พระผู้เป็นเจ้า “ ‘เจ้าพูดออกมาได้อย่างไรว่า “เราเฉลียวฉลาด เพราะเรามีบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า” ในเมื่อปากกามุสาของเหล่าอาลักษณ์ ได้บิดเบือนบทบัญญัตินั้น? คนฉลาดเหล่านั้นจะต้องอับอายขายหน้า พวกเขาจะหวาดกลัวท้อแท้และติดกับ เนื่องจากได้ละทิ้งพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า เขามีสติปัญญาประเภทไหนกัน? ฉะนั้นเราจะยกภรรยาของพวกเขาให้ชายอื่น และยกที่นาของพวกเขาให้เจ้าของคนใหม่ ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด ล้วนโลภมุ่งกำไร พวกผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็ไม่ต่างกัน ล้วนโกหกหลอกลวง พวกเขาทำแผลให้ประชากรของเรา ราวกับว่าไม่สาหัสรุนแรงเท่าไร พวกเขากล่าวว่า “สันติสุข สันติสุข” ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า? เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิด ไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไร ฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลง เขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น “ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราจะริบผลิตผลของเขาไป จะไม่มีผลองุ่นติดอยู่บนเถา ไม่มีมะเดื่อบนต้น ใบของมันจะเหี่ยวเฉาไป อะไรที่เราให้พวกเขาไว้ จะถูกยึดไป’ ”