เยเรมีย์ 8:1-13

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ในครั้งนั้น กระดูกของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ กระดูกของเจ้านายของยูดาห์ กระดูกของปุโรหิต กระดูกของผู้เผยพระวจนะ และกระดูกของชาวเมืองเยรูซาเล็ม จะมีคนเอาออกมาจากอุโมงค์ฝังศพของพวกเขา และเขาจะกระจายกระดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ทั้งสิ้น ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ซึ่งเขาได้ติดสอยห้อยตาม ซึ่งเขาได้แสวงหาและนมัสการ จะไม่มีใครรวบรวมหรือฝังกระดูกเหล่านี้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์บนพื้นแผ่นดิน บรรดาคนที่เหลืออยู่จากครอบครัวชั่วร้ายนี้ ซึ่งตกค้างอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ซึ่งเราได้ขับไล่เขาไป จะเลือกความตายดีกว่ามีชีวิตอยู่” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ “เจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เมื่อมนุษย์ล้มลง เขาจะไม่ลุกขึ้นอีกหรือ? ถ้าคนหนึ่งคนใดหันไป เขาจะไม่หันกลับมาหรือ? ทำไมชนชาตินี้คือเยรูซาเล็มจึงได้หันไป กลับสัตย์อยู่เสมอ? เขายึดการหลอกลวงไว้มั่น พวกเขาปฏิเสธไม่ยอมหันกลับ เราได้ตั้งใจและคอยฟัง แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดสิ่งที่ถูก ไม่มีใครกลับใจจากความชั่วของตน กล่าวว่า ‘ฉันได้ทำอะไรลงไปหรือ?’ ทุกคนหันไปตามทางของเขาเอง เหมือนม้าวิ่งหัวทิ่มเข้าไปในสงคราม แม้ว่านกกระสาดำบนฟ้า ยังรู้จักเวลากำหนดของมัน และนกเขา นกนางแอ่น และนกกรอด ได้รักษาเวลามาของมัน แต่ประชากรของเรา ไม่รู้จักกฎหมายของพระยาห์เวห์ “เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘เรามีปัญญา และธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ก็อยู่กับเรา?’ แต่ดูสิ ปากกาหลอกลวงของพวกอาลักษณ์ ได้ทำให้กลายเป็นคำหลอกลวง พวกคนมีปัญญาจะต้องอับอาย พวกเขาจะคร้ามกลัวและถูกจับตัวไป นี่แน่ะ พวกเขาได้ปฏิเสธพระวจนะของพระยาห์เวห์ และในตัวเขามีปัญญาอย่างไรเล่า? เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของพวกเขาตกไปเป็นของคนอื่น ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะยึดเอา เพราะว่าตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต ทุกคนต่างฉ้อฉล เขาได้รักษาแผลแห่งประชากรของเราเพียงผิวเผิน กล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’ เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเสียเลย เมื่อเขาทำการน่าเกลียดน่าชังเขาอับอายหรือเปล่า? เปล่า เขาไม่อับอายเลย เขาไม่รู้จักอาย เพราะฉะนั้น เขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว เมื่อเราลงโทษเขา เขาจะล้มคว่ำ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเราจะรวบรวมเขา ก็เห็นว่าเถาองุ่นไม่มีผล หรือต้นมะเดื่อไม่มีผล แม้แต่ใบก็เหี่ยวแห้งไป และอะไรที่เราให้เขาก็อันตรธานไปจากเขา”