อิสยาห์ 18:1-7

วิบัติแก่ดินแดนแห่งตั๊กแตน ซึ่งอยู่ตามห้วงน้ำแห่งคูช ซึ่งส่งทูตมาทางทะเล โดยเรือพาไพรัส ไปเถิดม้าเร็ว จงไปยังชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ ดินแดนของพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ ชาวโลกทั้งมวลเอ๋ย ทุกชีวิตในโลกเอ๋ย เมื่อธงรบผืนหนึ่งถูกชูขึ้นเหนือภูเขาทั้งหลาย ท่านจะได้เห็น และเมื่อเสียงแตรดังขึ้น ท่านจะได้ยิน องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เราจะนิ่งอยู่และมองลงมาจากที่พำนักของเรา เหมือนความร้อนระยิบระยับยามตะวันฉาย เหมือนเมฆน้ำค้างกลางแดดระอุของฤดูเก็บเกี่ยว” เพราะก่อนการเก็บเกี่ยว เมื่อกลีบดอกร่วงไปแล้ว และดอกกลายเป็นผลองุ่นสุก พระองค์จะทรงใช้ขอลิดฟันแขนง และโค่นกิ่งก้านทิ้ง พวกเขาจะถูกทิ้งไว้บนภูเขาให้นกล่าเหยื่อ และให้สัตว์ป่าทั้งหลาย ฝูงนกจะทึ้งซากกินตลอดฤดูร้อน และสัตว์ป่าจะแทะซากตลอดฤดูหนาว ในเวลานั้นจะมีผู้นำของกำนัลมาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พวกเขาเป็นชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ ซึ่งดินแดนของเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ พวกเขาจะนำของกำนัลมาถวายที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นที่สถาปนาพระนามของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์