อิสยาห์ 18:1-7
อิสยาห์ 18:1-7 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เฮ้ย แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่ม ซึ่งอยู่เลยแม่น้ำแห่งเอธิโอเปีย ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเล โดยเรือต้นกกบนน้ำ เจ้าผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย จงไป ยังประชาชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลา ยังชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกล ยังประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่ง ท่านทั้งปวงผู้เป็นชาวพิภพ ท่านอาศัยอยู่บนแผ่นดินโลก เมื่อมีอาณัติสัญญายกขึ้นบนภูเขาจงมองดู เมื่อมีเสียงเขาสัตว์เป่า จงฟัง เพราะพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า <<เราจะค่อยๆมองจากที่อาศัยของเรา เหมือนความร้อนที่กระจ่างอยู่ในแสงแดด เหมือนอย่างเมฆแห่งน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว>> เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว เมื่อดอกบานพ้นไปแล้ว และดอกกลายเป็นผลองุ่นกำลังสุก พระองค์จะทรงตัดกิ่งออกด้วยขอลิดแขนง พระองค์จะทรงโค่นกิ่งสาขานั้นเสีย และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ทั้งหมด ให้แก่เหยี่ยวที่อยู่บนภูเขา และแก่สัตว์แห่งแผ่นดินโลก และนกกินเหยื่อจะกินเสียในฤดูร้อน และบรรดาสัตว์ทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกจะกินเสียในฤดูหนาว ในครั้งนั้น เขาจะนำของกำนัลมาถวายแด่พระเจ้าจอมโยธา จากชนชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลา จากชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกล จากประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่งยังสถานที่แห่งพระนามของพระเจ้าจอมโยธา คือภูเขาศิโยน
อิสยาห์ 18:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
เฮ้ย แผ่นดินที่เต็มไปด้วยเสียงหึ่งๆของปีกแมลง เป็นดินแดนที่อยู่เหนือพวกแม่น้ำของเอธิโอเปีย แผ่นดินนั้นส่งพวกทูตมาทางแม่น้ำไนล์ด้วยเรือที่ทำจากต้นกกที่แล่นมาบนน้ำนั้น ไป พวกผู้ส่งข่าวที่ว่องไวทั้งหลาย ไปหาชนชาตินั้นที่ร่างสูงและมีผิวเรียบ ไปหาคนพวกนี้ที่คนทั้งไกลและใกล้ต่างก็พากันเกรงกลัว เป็นชนชาติเข้มแข็งที่ชอบเหยียบย่ำชนชาติอื่นๆ เป็นแผ่นดินที่มีแม่น้ำหลายสายไหลผ่าน พวกเจ้าทุกคนที่อาศัยอยู่บนโลกนี้ พวกเจ้าที่อยู่บนแผ่นดินโลก เมื่อมีธงสัญญาณยกขึ้นบนพวกภูเขา ดูให้ดี และเมื่อได้ยินเสียงแตรเป่า ฟังให้ดี เพราะพระยาห์เวห์ได้พูดกับผมว่าอย่างนี้ “จากที่อาศัยของเรา เราจะคอยสังเกตอย่างเงียบๆ เงียบเหมือนกับความร้อนที่เพิ่มขึ้นในตอนกลางวันของฤดูร้อน หรือเงียบเหมือนกับน้ำค้างที่ก่อตัวขึ้นในตอนเช้าของฤดูเก็บเกี่ยว” เพราะก่อนที่จะถึงฤดูเก็บเกี่ยว เมื่อดอกบานหมดแล้วและดอกได้กลายเป็นผลองุ่นสุก พระองค์ก็จะลิดพวกแขนงด้วยขอลิด และพระองค์จะตัดกิ่งใหญ่ทิ้งไป พวกเถาองุ่นนี้จะถูกทิ้งไว้ให้พวกนกจากภูเขา และพวกสัตว์บนแผ่นดินมากินกัน พวกนกนี้ก็จะพากันมากินในช่วงฤดูร้อน และพวกสัตว์ทั้งหมดบนแผ่นดินก็จะพากันมากินในช่วงฤดูหนาว ในเวลานั้น ชนชาตินั้นที่มีรูปร่างสูงและผิวเรียบที่คนทั้งไกลและใกล้หวาดกลัว ก็จะนำพวกของขวัญมาถวายให้กับพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น คนพวกนี้ที่เป็นชนชาติที่เข้มแข็งที่ชอบเหยียบย่ำชนชาติอื่นๆที่มีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านจะเอาพวกของขวัญมาถวายในสถานที่ซึ่งประชาชนร้องออกชื่อของพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นคือภูเขาศิโยน
อิสยาห์ 18:1-7 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
เอ๊ะ แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่ม ซึ่งอยู่เลยแม่น้ำแห่งคูช ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเล โดยเรือต้นกกบนน้ำ จงไป พวกผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย ไปยังประชาชาติหนึ่งที่คนมีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา ไปยังชนชาติที่คนทั้งใกล้และไกลต่างเกรงกลัว ประชาชาติที่เข้มแข็งและกดขี่ผู้อื่น ซึ่งแผ่นดินของเขาถูกแบ่งด้วยแม่น้ำ ท่านทุกคนผู้เป็นชาวพิภพ ผู้อาศัยทั้งหลายบนแผ่นดินโลก เมื่อมีธงสัญญาณยกขึ้นบนภูเขา พวกท่านจะมองเห็น เมื่อมีการเป่าเขาสัตว์ ท่านจะได้ยิน เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “เราจะมองจากที่อาศัยของเราอย่างเงียบๆ เหมือนความร้อนที่ระอุกลางแสงแดด เหมือนหมอกของน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว” เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว เมื่อดอกไม้บานแล้ว และดอกกลายเป็นผลองุ่นที่กำลังสุก พระองค์จะทรงตัดกิ่งออกด้วยขอลิดแขนง และจะทรงบั่นและฟันกิ่งก้านสาขาทิ้ง และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ด้วยกัน ให้แก่เหยี่ยวที่ภูเขา และแก่สัตว์ป่าบนแผ่นดิน และเหยี่ยวจะกินเสียในฤดูร้อน และสัตว์ป่าทั้งหมดบนแผ่นดินจะกินเสียในฤดูหนาว ในเวลานั้น ชนชาติที่มีคนรูปร่างสูงและเกลี้ยงเกลาจะนำของมาถวายแด่พระยาห์เวห์จอมทัพ คือชนชาติที่คนทั้งใกล้และไกลต่างเกรงกลัว อันเป็นประชาชาติที่เข้มแข็งและคอยกดขี่ ซึ่งแผ่นดินของเขาถูกแบ่งด้วยแม่น้ำ และพวกเขาจะมายังสถานที่แห่งพระนามของพระยาห์เวห์จอมทัพคือที่ภูเขาศิโยน
อิสยาห์ 18:1-7 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
วิบัติแก่แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่ม ซึ่งอยู่เลยแม่น้ำทั้งหลายแห่งเอธิโอเปีย ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเล โดยเรือต้นกกบนน้ำ กล่าวว่า “เจ้าผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย จงไปยังประชาชาติที่ถูกกระจัดกระจายและถูกปอกเปลือก ยังชนชาติที่เขากลัวตั้งแต่แรก ยังประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่ง” ท่านทั้งปวงผู้เป็นชาวพิภพ ท่านอาศัยอยู่บนแผ่นดินโลก เมื่อเขายกอาณัติสัญญาณขึ้นบนภูเขา จงมองดู เมื่อเขาเป่าแตร จงฟัง เพราะพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า “เราจะพักผ่อนและจะพิจารณาจากที่อาศัยของเรา เหมือนความร้อนที่กระจ่างอยู่บนผักหญ้า เหมือนอย่างเมฆแห่งน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว” เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว ดอกตูมเบ่งบานเต็มที่แล้ว และผลองุ่นเปรี้ยวกำลังสุกอยู่ในช่อของมัน พระองค์จะทรงตัดแขนงออกด้วยขอลิดแขนงและนำออกไป และจะทรงตัดกิ่งก้านนั้นลงเสีย และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ทั้งหมดให้แก่เหยี่ยวที่อยู่บนภูเขา และแก่สัตว์แห่งแผ่นดินโลก และนกกินเหยื่อจะกินเสียในฤดูร้อน และบรรดาสัตว์ทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกจะกินเสียในฤดูหนาว ในครั้งนั้น เขาจะนำของกำนัลมาถวายแด่พระเยโฮวาห์จอมโยธาจากชนชาติที่ถูกกระจัดกระจายและถูกปอกเปลือก จากชนชาติที่เขากลัวตั้งแต่แรก จากประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่ง ยังสถานที่แห่งพระนามของพระเยโฮวาห์จอมโยธา คือภูเขาศิโยน
อิสยาห์ 18:1-7 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เฮ้ย แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่ม ซึ่งอยู่เลยแม่น้ำแห่งเอธิโอเปีย ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเล โดยเรือต้นกกบนน้ำ เจ้าผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย จงไป ยังประชาชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลา ยังชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกล ยังประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่ง ท่านทั้งปวงผู้เป็นชาวพิภพ ท่านอาศัยอยู่บนแผ่นดินโลก เมื่อมีอาณัติสัญญายกขึ้นบนภูเขาจงมองดู เมื่อมีเสียงเขาสัตว์เป่า จงฟัง เพราะพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า <<เราจะค่อยๆมองจากที่อาศัยของเรา เหมือนความร้อนที่กระจ่างอยู่ในแสงแดด เหมือนอย่างเมฆแห่งน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว>> เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว เมื่อดอกบานพ้นไปแล้ว และดอกกลายเป็นผลองุ่นกำลังสุก พระองค์จะทรงตัดกิ่งออกด้วยขอลิดแขนง พระองค์จะทรงโค่นกิ่งสาขานั้นเสีย และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ทั้งหมด ให้แก่เหยี่ยวที่อยู่บนภูเขา และแก่สัตว์แห่งแผ่นดินโลก และนกกินเหยื่อจะกินเสียในฤดูร้อน และบรรดาสัตว์ทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกจะกินเสียในฤดูหนาว ในครั้งนั้น เขาจะนำของกำนัลมาถวายแด่พระเจ้าจอมโยธา จากชนชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลา จากชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกล จากประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะ ซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่งยังสถานที่แห่งพระนามของพระเจ้าจอมโยธา คือภูเขาศิโยน
อิสยาห์ 18:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
วิบัติแก่ดินแดนแห่งตั๊กแตน ซึ่งอยู่ตามห้วงน้ำแห่งคูช ซึ่งส่งทูตมาทางทะเล โดยเรือพาไพรัส ไปเถิดม้าเร็ว จงไปยังชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ ดินแดนของพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ ชาวโลกทั้งมวลเอ๋ย ทุกชีวิตในโลกเอ๋ย เมื่อธงรบผืนหนึ่งถูกชูขึ้นเหนือภูเขาทั้งหลาย ท่านจะได้เห็น และเมื่อเสียงแตรดังขึ้น ท่านจะได้ยิน องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เราจะนิ่งอยู่และมองลงมาจากที่พำนักของเรา เหมือนความร้อนระยิบระยับยามตะวันฉาย เหมือนเมฆน้ำค้างกลางแดดระอุของฤดูเก็บเกี่ยว” เพราะก่อนการเก็บเกี่ยว เมื่อกลีบดอกร่วงไปแล้ว และดอกกลายเป็นผลองุ่นสุก พระองค์จะทรงใช้ขอลิดฟันแขนง และโค่นกิ่งก้านทิ้ง พวกเขาจะถูกทิ้งไว้บนภูเขาให้นกล่าเหยื่อ และให้สัตว์ป่าทั้งหลาย ฝูงนกจะทึ้งซากกินตลอดฤดูร้อน และสัตว์ป่าจะแทะซากตลอดฤดูหนาว ในเวลานั้นจะมีผู้นำของกำนัลมาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พวกเขาเป็นชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ ซึ่งดินแดนของเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ พวกเขาจะนำของกำนัลมาถวายที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นที่สถาปนาพระนามของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
อิสยาห์ 18:1-7 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
วิบัติจงเกิดแก่ดินแดนแห่งปีกกระพือ ที่อยู่โพ้นแม่น้ำแห่งคูช ซึ่งส่งบรรดาทูตไปโดยทางทะเล แล่นเรือที่ทำจากต้นอ้อทางสายน้ำ พวกผู้ส่งสาสน์ที่รวดเร็วเอ๋ย จงไปยังชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา ไปยังชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น ทุกคนที่อยู่อาศัยในโลกเอ๋ย พวกท่านที่อยู่บนแผ่นดินโลก เมื่อธงชัยถูกยกขึ้นบนเทือกเขา ก็จงมองดู เมื่อมีเสียงเป่าแตรงอน ก็จงฟัง เพราะพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ “เราจะมองดูจากที่พำนักของเราอย่างเงียบๆ ในวันฟ้าใสที่แสงตะวันสาดส่อง ในวันที่เมฆเอื้อได้เพียงหยาดน้ำค้างในความร้อนของฤดูเก็บเกี่ยว” เพราะก่อนฤดูเก็บเกี่ยว เมื่อดอกไม้ร่วงโรยแล้ว และกระเปาะก็กลายเป็นผลองุ่นสุก หน่อที่งอกก็ถูกตัดด้วยมีด และกิ่งที่แผ่ออกก็ถูกลิดทิ้งไป ทุกกิ่งก้านก็ถูกทิ้งให้แก่พวกนกเหยี่ยวที่เทือกเขา และให้แก่สัตว์ป่าบนแผ่นดินกิน นกเหยี่ยวจะได้กินตลอดฤดูร้อน และสัตว์ป่าบนแผ่นดินจะได้กินตลอดฤดูหนาว ในเวลานั้น เครื่องบรรณาการจะถูกนำมามอบแด่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา ซึ่งจะมาจากชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา จากชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น ที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นสถานที่แห่งพระนามของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา