ฮาบากุก 1:12-17

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่นิรันดร์กาลไม่ใช่หรือ? ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ องค์บริสุทธิ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่ตาย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งพวกเขาให้ดำเนินการตามคำพิพากษา ข้าแต่องค์พระศิลา พระองค์ทรงบัญชาให้พวกเขามาลงโทษ พระเนตรของพระองค์บริสุทธิ์เกินกว่าจะมองดูความชั่ว พระองค์ไม่ทรงสามารถทนต่อความผิดได้ แล้วเหตุใดพระองค์ทรงทนต่อคนทรยศ? เหตุใดพระองค์ทรงเงียบอยู่ ขณะที่คนชั่วร้ายกลืนกินคนที่ชอบธรรมกว่าตัวเขา? พระองค์ทรงทำให้มนุษย์เป็นเหมือนปลาในทะเล เหมือนบรรดาสัตว์ในทะเลที่ไม่มีใครปกครอง ศัตรูผู้ชั่วร้ายได้เกี่ยวพวกเขาขึ้นมาด้วยเบ็ด จับพวกเขาด้วยแห และรวบรวมพวกเขาขึ้นมาด้วยอวน ดังนั้นศัตรูผู้นั้นจึงปีติยินดี ฉะนั้นเขาจึงถวายเครื่องบูชาแก่แหของเขา และเผาเครื่องหอมแก่อวนของตน เพราะแหของเขาทำให้เขาอยู่อย่างหรูหรา และสำราญกับอาหารที่เลือกสรรมาแล้วอย่างดีเลิศ แล้วเขาจะแกะสิ่งที่จับได้ออกมาจากแห ทำลายชาติต่างๆ อย่างไร้ความเมตตาต่อไปหรือ?