โฮเชยา 2:1-16

โฮเชยา 2:1-16 KJV

“จงเรียกน้องชายของเจ้าว่า ‘อัมมี’ จงเรียกน้องสาวของเจ้าว่า ‘รุหะมาห์’ จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิด เพราะว่านางไม่​ใช่​ภรรยาของเรา และเราไม่​ใช่​สามี​ของนาง ฉะนั้นให้เธอทิ้งการเล่นชู้เสียจากสายตาของเธอ และทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากระหว่างถันของนาง เกรงว่าเราจะต้องเปลื้องผ้าของนางจนเปลือยเปล่า กระทำให้นางเหมือนวั​นที​่นางเกิดมา กระทำให้นางเหมือนถิ่นทุ​รก​ันดาร และกระทำให้นางเหมือนแผ่นดิ​นที​่​แห้งแล้ง และสังหารนางเสียด้วยความกระหาย เราจะไม่​มี​ความสงสารต่​อบ​ุตรทั้งหลายของนาง เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นลูกของการเล่นชู้ เพราะว่ามารดาของเขาเล่นชู้ เธอผู้​ที่​ให้​กำเนิดเขาทั้งหลายได้​ประพฤติ​ความอับอาย เพราะนางกล่าวว่า ‘ฉันจะตามคนรักของฉันไป ผู้ให้​อาหารและน้ำแก่​ฉัน เขาให้ขนแกะและป่านแก่​ฉัน ทั้งน้ำมันและของดื่ม’ เพราะเหตุนี้ ดู​เถิด เราจะเอาหนามให้สะทางของนางไว้ เราจะสร้างกำแพงกั้นนางไว้เพื่​อม​ิ​ให้​นางหาทางของนางพบ นางจะไปตามบรรดาคนรักของนาง แต่​ก็​จะตามไม่​ทัน นางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลาย แต่​นางก็จะไม่พบเขา แล​้วนางจะว่า ‘ฉันจะไปหาผัวคนแรกของฉัน เพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยั​งด​ีกว่าเดี๋ยวนี้’ แต่​นางหาทราบไม่ว่าเราเป็นผู้​ให้​ข้าว น้ำองุ่น และน้ำมัน และได้​ให้​เงินและทองมากมายแก่​นาง ซึ่งเขาใช้สำหรับพระบาอัล เพราะฉะนั้น เราจะกลับมาและจะเรียกข้าวคืนตามกำหนดฤดู​กาล และเรียกน้ำองุ่นคืนตามฤดู และเราจะเรียกขนแกะและป่านของเรา ซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนางนั้นคืนเสีย คราวนี้​เราจะเผยความลามกของนางท่ามกลางสายตาของคนรักของนาง และไม่​มี​ใครช่วยให้นางพ้​นม​ือเราได้ เราจะให้บรรดาความร่าเริงของนางสิ้นสุดลง ทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและบรรดาเทศกาลตามกำหนดทั้งสิ้นของนาง เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า ‘​นี่​แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักของฉันให้​ฉัน​’ เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าทุ่งจะกินเสีย เราจะทำโทษนางเนื่องในวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัล เมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระเหล่านั้น แล้วก็​แต่​งกายของนางด้วยแหวนและเพชรพลอยต่างๆ และติดตามบรรดาคนรักของนางไป และลืมเราเสีย พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ ดู​เถิด เหตุนี้​เราจะเกลี้ยกล่อมนาง พานางเข้าไปในถิ่นทุ​รก​ันดารและปลอบใจนาง เราจะให้นางมีสวนองุ่​นที​่​นั่น กระทำให้หุบเขาอาโคร์เป็นประตู​แห่​งความหวัง แล​้วนางจะร้องเพลงที่นั่นอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอยู่ ดังในสมัยเมื่อนางขึ้นมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘​สามี​ของฉัน’ เจ้​าจะไม่เรียกเราว่า ‘พระบาอัลของฉัน’ อีกต่อไป