สดุดี 137:1-5

ณ ริมฝั่งลำน้ำแห่งบาบิโลน ที่นั่นเรานั่งลง ร่ำไห้เมื่อระลึกถึงศิโยน เราแขวนพิณเขาคู่ของเรา ไว้ที่ต้นหลิว เพราะที่นั่นผู้ที่จับเราเป็นเชลย เรียกให้เราร้องเพลง และผู้ที่กดขี่เรา ต้องการให้สนุกสนาน กล่าวว่า “จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง” เราจะร้องเพลงของพระยาห์เวห์ได้อย่างไร? ที่ในแผ่นดินต่างด้าว เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าข้าลืมเธอ ก็ขอให้มือขวาของข้าลืมฝีมือเสีย