Sailm Dhaibhidh 146

146
Salm 146
1Dia molaibh; mol, O m'anam, Dia.
2Molaidh mi Dia rim bheò;
Ard-sheinnidh mise cliù dom Dhia,
ri fad mo rè 's mo lò.
3Na earbaibh is na dèanaibh bun
à prionnsan làidir treun';
No fòs à mac aon duin' a th'ann,
's gun fhurtachd ann ri feum.
4Tha 'anail-san dol as a‑mach,
thèid e ga ùir air ais,
Thèid as da smuaintean faoin gu lèir,
san là sin fhèin gu cas.
5'S beannaicht' an duine sin ga bheil
Dia Iàcoib mar a neart;
Ga bheil a dhòchas ann a Dhia,
Iehòbhah Triath nam feart.
6'S e chruthaich nèamh, is muir, is tìr,
's gach aon nì annta tha;
'S e choimhdeas fìrinn mar an ceudn'
gu sìorraidh is gu bràth.
7Ri daoine tha fo fhòirneart mòr,
cumaidh e còir gu caoin;
Bheir biadh don acrach; cuiridh Dia
na prìosanaich fo sgaoil.
8'S e Dia tha fosgladh sùil nan dall;
togaidh Iehòbhah mòr
An dream a tha air cromadh sìos:
is caomh leis daoine còir.
9Dia seasaidh bantrach 's dìlleachdan,
's e 's dìon don choigreach ann:
Ach slighe fhiar nan daoine daoi
tilgidh e bun-os‑cionn.
10Bidh Dia na Ard-Rìgh mòr gu bràth,
do Dhia-sa, Shion naomh;
O linn gu linn gu maireannach.
Molaibh-se Dia gu caomh.

Айни замон обунашуда:

Sailm Dhaibhidh 146: SD1992

Лаҳзаҳои махсус

Паҳн кунед

Нусха

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy