சுய-காதல்

கடந்த இரண்டு நாட்களாக, அன்பை நேசிப்பதும் புரிந்துகொள்வதும் இன்றியமையாத பண்புகளைப் பகிர்ந்து கொண்டோம். அன்பு கொடுப்பது; அன்பு நம் ஆதாரத்திற்குத் திரும்புவது. இன்று, நான் உங்களுக்கு நினைவூட்ட விரும்புகிறேன், அன்பு என்பது நீங்கள் உங்களை நேசிக்கிறீர்கள் என்பதைக் குறிக்கிறது.

மத்தேயு 22:39ல்,"உன்னிடத்தில் நீ அன்பு கூருவதைப் போல, பிறனிடத்திலும் அன்பு கூருவாயாக”என்று கூறுகிறது.

நம்மீது அன்பு இல்லையென்றால் நாம் எப்படி மற்றவர்களை நேசிக்க முடியும்? அது வேலை செய்யாது. பல சந்தர்ப்பங்களில், மக்கள் மற்றவர்களை தவறாக நடத்துவதையோ அல்லது அவர்களின் தவறாக நடத்தப் படுவதையோ நான் பார்த்திருக்கிறேன், நான் ஆச்சரியப்படுகிறேன்: யார் உங்களை விழ அனுமதித்தார்கள்? இந்த கேள்வி கொஞ்சம் சூழலுக்கு அப்பாற்பட்டதாகத் தோன்றினாலும், மேவிபோசேத்தின் கதையைச் சொல்லும் பழைய ஏற்பாட்டிற்கு ஒரு பயணத்திற்கு உங்களை அழைக்கிறேன்.

மேவிபோசேத் லோத்திபார் நகரத்தில் இருந்த சவுல் மன்னரின் பேரன், இந்த நகரம் முதலில் ஒழுங்கு, தலைவர் அல்லது அரசாங்கம் இல்லாமல் இருந்தது. மேவிபோசேத்தின் கால்கள் ஊனமுற்றதால் இந்த நகரத்தில் இருந்தான். அவருக்கு ஐந்து வயதாக இருந்தபோது, அவரைக் கவனித்துக்கொண்ட ஒருவர் அவரைக் கீழே தவற விட்டு விட்டார், இதனால் மேவிபோசேத் இந்த நிலையில் இருந்தார். கைவிடப்பட்டு மறந்த நிலையில் இருந்தார். தாவீது ராஜா கருணை காட்ட சவுலின் வழித்தோன்றலைத் தேடி, மேவிபோசேத்துக்கு இரக்கம் காட்டியதாக கதை கூறுகிறது.

பழைய ஏற்பாட்டிற்கான இந்த குறுகிய பயணத்தில் உங்களை அழைத்துச் செல்கிறேன், ஏனென்றால் மற்றவர்களிடம் அன்பை வெளிப்படுத்த சுய அன்பு இன்றியமையாதது. இயல்பிலேயே கடுமையான மனிதர்களை நாம் அடிக்கடி பார்க்கிறோம், அவர்கள் ஏன் அப்படி இருக்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. இருப்பினும், அவர்களை நேசிப்பதும் அவர்களின் நல்வாழ்வுக்காக பிரார்த்தனை செய்வதும் எங்கள் வேலை.

நம்முடைய விஷயத்தில், யாரோ ஒருவர் நம்மை வீழ்த்திவிட்டதால், சில சமயங்களில் லோத்திபாரில், ஒழுங்கு இல்லாத, தலைவர் இல்லாத, அரசாங்கம் இல்லாத இடமாக நாம் நம்மைக் காணலாம். நாம் அடிக்கடி இந்த நிலையில் கடக்காமல் குணப்படாமல் வாழ்கிறோம், நம்மை அன்பிற்கு தகுதியற்றவர்களாகக் கருதுகிறோம். உங்களால் அனைத்தையும் தனியாகச் செய்ய முடியும் என்றும் நீங்கள் உலகின் மிக முக்கியமான நபர் என்றும் நான் உங்களை நம்ப வைக்க முயலவில்லை; போ, நீ! நாம் முக்கியமானவர்கள், ஆனால் கடவுள் மீது நாம் சார்ந்திருப்பதால், அவர் நம்மை முதலில் நேசித்ததால், நாம் அன்பை முழுமையாகக் காட்ட முடியும்.

மற்றவர்களை நேசிக்கவும், இடம் இருந்தால், உங்களை நேசிக்கவும் என்று வசனம் கூறவில்லை; உன்னை நீ நேசிப்பது போல் மற்றவர்களையும் நேசி என்று சொல்கிறது. இன்று உங்களுக்கான எனது கேள்வி: நீங்கள் உங்களை நீங்கள் இருக்கிற வண்ணமாகவே நேசிக்கிறீர்களா? உங்களையும் மற்றவர்களையும் ஆரோக்கியமான முறையில் நேசிக்க உங்கள் வாழ்க்கையில் என்ன பகுதிகள் மாற்றப்பட வேண்டும்?

இந்தக் கேள்விகளுக்குப் பதிலளிப்பது, மாற்றங்கள் மற்றும் முயற்சிகளைச் செய்ய உங்களைத் தூண்டலாம். ஆனால் என்னை நம்புங்கள், கடவுள் உங்களை நேசிப்பது போல் உங்களை நேசிப்பதற்காக நீங்கள் அர்ப்பணிக்கும் ஒவ்வொரு கணமும் மதிப்புக்குரியது. நம்மிடம் இல்லாததை கொடுக்க முடியாது.

உங்களுக்கான எனது அடுத்த கேள்வி: உங்களை யார் வீழ்த் தள்ளியது? உங்கள் குணப்படுத்தும் செயல்முறையைத் தொடங்க உங்களுக்குத் தவறு செய்பவர்களை நீங்கள் மன்னிக்க வேண்டும், மேலும் கடவுள் உங்களுக்குத் தேவையான அனைத்தையும் வைத்திருக்கிறார், அவருடைய அன்பையும் நன்மையையும் நீங்கள் பிரதிபலிக்க முடியும்.

உன்னை அறிந்துகொள்வதற்கும், உன்னிடம் கருணை காட்டுவதற்கும், உன்னை நீயே நேசிப்பதற்கும், உன்னில் மூச்சு இருந்தால், இன்னும் நோக்கம் இருக்கிறது என்பதை நினைவூட்டுவதற்கும் நேரத்தைச் செலவிட உன்னை அழைக்கிறேன். யாரோ உங்களை விழ அனுமதித்ததால், உங்கள் நோக்கத்தை அடைவதைத் தடுக்க முடியாது; மாறாக, கடவுள் அந்த தருணங்களையும் சவால்களையும் பயன்படுத்தி மற்றவர்களுக்கு உதவ உங்களை தயார்படுத்துகிறார்.