Jana 2
2
Wesele w Kanie Galilejskiej
1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;#J 4:46; 7:52; 21:2#2:1 Kana, J 2:1L. była tam też matka Jezusa.#Mt 12:46 2Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie. 3A gdy zabrakło wina,#2:3 Brak właściwej oprawy dla uroczystości weselnej mógł się łączyć z roszczeniami nawet finansowymi, J 2:3L. matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina. 4Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,#2:4 Co Mnie i tobie, τί ἐμοὶ καὶ σοί, lub: Cóż [my w tej sprawie] mamy z sobą wspólnego, kobieto, hebr. Pod. wyrażenia w SP mają różne znaczenia zależnie od kontekstu, np.: (1) w przypadku osoby niepokojonej: Dlaczego traktujesz mnie w taki sposób? (Sdz 11:12; 1Krl 17:18; 2Krn 35:21). (2) W przypadku osoby wciąganej w nie swoją sprawę: To twoja sprawa. Co mi do tego? (2Krl 3:13; Oz 14:8). kobieto?#J 19:26#2:4 Był to zwrot grzecznościowy, choć niezwykły w ustach syna (J 2:4L). Jeszcze nie nadeszła moja godzina.#Mt 26:18; J 7:6, 8, 30; 8:20#2:4 godzina, ὥρα, może ozn. określony czas (J 2:4L). 5Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości#Mk 7:3-4; J 3:25 Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].#2:6 Tj. ok. 100 l wody; miara, μετρητής, to ok. 40 l. 7Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. 8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli. 9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem#J 4:46 – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego 10i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd.
11Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,#Mt 12:38; J 2:23; 3:2; 4:54; 6:2, 14, 26, 30; 7:31; 9:16; 10:41; 11:47; 12:18, 37; 20:30#2:11 NP określa cuda słowami: (1) δύναμις (lm δυνάμεις), czyli: dzieła mocy; najczęstsze, u Jana nie występuje; (2) τέρας (lm τέρατα) czyli: zjawiska, „widy” (por. niewidy), u Jana w J 4:48 w związku z (3) σημεῖον (lm σημεῖα), najczęstszym u Jana. w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. 12Potem zszedł do Kafarnaum#Mt 12:46#2:12 Kafarnaum, Καφαρναοὺμ, כְּפַר נַחוּם, czyli: wioska Nachuma, uważane za miasto zamieszkania Jezusa (J 2:12L). – On sam i Jego matka, Jego bracia#Mt 4:13 i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni.
Jezus i lekcja o świątyni
(Mt 21:12-13; Mk 11:15-17; Łk 19:45-46)
13Zbliżała się zaś Pascha#Pwt 16:1-6; Łk 2:41; J 6:4; 11:55#2:13 Pascha żydowska, τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, חַג־הַפֶּסַח לַיְּהוּדִים: (1) święto obejmujące Święto Przaśników (Łk 2:41); (2) wieczerza paschalna (Mk 14:1); (3) baranek paschalny (Mk 14:12); (4) Jezus Chrystus ofiarowany za grzech (1Kor 5:7). żydowska i Jezus udał się#2:13 udał się, ἀνέβη, tj. ruszył (l. poszedł) w górę, tzn. do wyżej położonego miejsca; w taki sposób często mówi się o podróży do Jerozolimy; mogła to być piętnasta wizyta Jezusa w tym mieście (por. Łk 2:41); J 2:13L. do Jerozolimy. 14W świątyni#1Krl 6:1; Ezd 5:2 zastał sprzedających bydło, owce i gołębie,#Kpł 1:14; Pwt 14:26 a także siedzących bankierów.#2:14 Rzym. denary i attyckie drachmy nosiły podobizny rzym. władców, stąd były niedozwolone w świątyni. Bankierzy, za niewielką odpłatnością, wymieniali je na monety tyryjskie (J 2:14L). 15Wtedy zrobił bicz ze sznurków,#2:15 Lub: coś w rodzaju bicza ze sznurków (J 2:15L). wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły, 16a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu!#Łk 2:49; J 14:2 17[Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.#Ps 69:10#2:17 mnie pożera, καταφάγεταί με: za G; w Ps 69:10: pochłonęła mnie (כִּי־קִנְאַת בֵּיתְךָ אֲכָלָתְנִי), jednak aspekt czynności jest w poezji hbr. sprawą płynną.
18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem#Mt 12:38; 21:23 uzasadnisz#2:18 uzasadnisz, praes. konatywny, J 2:18L. nam, że [wolno Ci] to czynić? 19Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go.#Mt 16:21; 17:23; 20:19; 26:61; 27:40, 63; Mk 14:58; 15:29; Dz 6:14 20Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat#2:20 Budowę świątyni zaczęto w 18 roku panowania Heroda Wielkiego, które rozpoczęło się w 19 r. p. Chr. Czterdzieści sześć lat przypada zatem na Paschę 27/28 roku (J 2:20L). budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz? 21To jednak mówił o przybytku swojego ciała.#J 4:21-23; 1Kor 3:16-17; 6:19; Ef 2:21-22; Obj 21:22 22Gdy zatem został wzbudzony z martwych,#Ps 16:10; Dz 2:30-32 Jego uczniowie przypomnieli sobie,#Łk 24:5-8; J 12:16; 14:26 że to mówił – i uwierzyli Pismu#Łk 24:27 oraz Słowu,#2:22 uwierzyli Pismu, ἐπίστευσαν τῇ γραφη: u J częściej konstrukcja z datiwem, gdy przedmiotem wiary jest rzecz (J 4:50; 5:47; 10:38); gdy przedmiotem jest osoba, występuje także konstrukcja z akusatiwem, zob. ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν w J 2:11. które Jezus wypowiedział.
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.#J 7:31; 11:47-48 24Jednak sam Jezus nie ufał#2:24 Lub: nie zawierzał im siebie, οὐκ ἐπίστευεν αὐτὸν αὐτοῖς, וְיֵשׁוּעַ לֹא הֶאֱמִין לָהֶם יַעַן יָדַע אֶת־יֵצֶר כֻּלָּם. im dlatego, że znał wszystkich, 25oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku.#Pwt 31:21; 1Sm 16:7; 1Krl 8:39; 1Krn 29:17; Ps 7:10; Iz 11:3; Jr 11:20; Mt 9:4; J 6:61, 64; 13:11
தற்சமயம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது:
Jana 2: SNPD4
சிறப்புக்கூறு
பகிர்
நகல்
உங்கள் எல்லா சாதனங்களிலும் உங்கள் சிறப்பம்சங்கள் சேமிக்கப்பட வேண்டுமா? பதிவு செய்யவும் அல்லது உள்நுழையவும்
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
