Mateus 10
10
Nomes de ls apóstelos
(Marcos 3,13–19; Lucas 6,12–16)
1Apuis de chamar ls sous doze deciplos, Jasus dou-le l poder de botáren pa la rue ls spritos malos i de sanáren qualquiera fraqueza i qualquiera malina. 2Estes son ls nomes de ls doze apóstelos: l purmeiro ye Simon, que le cháman Pedro, i Andrés, armano del; 3Tiago, filho de Zebedeu, i Juan, armano del; Felipe i Burtelameu; Tomé i Mateus, quebrador de la décima; Tiago, filho de Alfeu, i Tadeu; 4Simon, l Cananeu, i Judas Scariotes, aquel que l atraiçonou.
Mission de ls apóstelos
(Marcos 6,7–13; Lucas 9,1–6)
5Jasus mandou estes doze deciplos i dou-le ourientaçones, dezindo-le: «Nun báiades pul camino de ls gentius i nun éntredes nas cidades de ls samaritanos. 6An purmeiro, ide a las canhonas que se perdírun de la casa d’Eisrael. 7Pul camino apergonai, dezindo: “L reino de ls cielos stá acerca.” 8Sanai ls que stan malos, rucecitai ls muortos, lhimpai ls lheprosos, botai ls demonhos para fuora. Recebistes de grácia, dai tamien de grácia. 9Nun quérgades tener nien ouro, nien prata, nien riquezas ne ls buossos bolsos, 10nien cerron pa l camino, nien dues capas, nien çapatos, nien choupa, porque l oubreiro merece l sou quemido.
11An qualquiera cidade ou lhugarico adonde antrardes, preguntai quien nesse sítio ye pessona de cunfiança i quedai ende até que bos báiades ambora. 12I, al antrar na casa, saludai-la. 13Se essa fur, de berdade, ũa casa de giente séria, la buossa paç benirá par’eilha; mas se nun fur séria, la buossa paç tornará para bós. 14I quienquiera que nun bos reciba nien ouba las buossas palabras, al salir de casa del ou dessa cidade, sacudi l puolo de ls buossos pies. 15Afianço-bos que ne l die de l Juízo ls de la tierra de Sodoma i Gomorra nun seran tan maltratados cumo ls daqueilha cidade.»
L teçtemunho delantre de ls homes
(Marcos 13,9–13; Lucas 21,12–17)
16«Mirai que bos mando cumo canhonas pa l meio de lhobos. Anton, séiades cuidadosos cumo las serpientes i hounestos cumo las palombas. 17Mas tenei cuidado culas pessonas, porque bos antregaran als cunceilhos i bos eiran a çurrar nas sinagogas deilhes; 18i, por bias de mi, ban-bos a lhebar delantre ls gobernadores i ls reis para dardes teçtemunho delantre deilhes i de ls gentius. 19Mas, quando bos antregáren, nun quédedes a pensar an cumo ou l quei heis de dezir, porque nessa hora será-bos ansinado l quei dezir. 20Porque nun sodes bós que falais, mas l Sprito de buosso Pai que fala an bós.
21Nessa altura, un armano ha de antregar outro armano a la muorte, i l pai al filho, i ls filhos ban-se a alhebantar contra ls pais i fazeran cun que los máten. 22I todos bos teneran rábia por bias de l miu nome; mas l que s’aguantar até la fin, esse será salbo.
23Quando bos perseguíren nũa cidade, scapai-bos para outra; tan cierto cumo bos l digo que nun acabareis las cidades d’Eisrael até que benga l Filho de l Home.
24L deciplo nun stá arriba de l mestre, nien l criado arriba de l amo. 25Bonda-le al deciplo que seia cumo l mestre del i al criado que seia cumo l amo del. Se até al Pai de família le chamórun Satanás, aquantas mais als de la sue casa!
26Anton, nun téngades miedo deilhes, puis nun hai nada que steia a las scuras que nun quede a las claras i nun hai nada scundido que nun se benga a saber. 27L que bos digo a las scuras dezi-lo a la lhuç de l die i l que scuitais an segredo apregonai-lo d’anriba ls telhados. 28Nun téngades miedo de ls que mátan l cuorpo, mas nun puoden matar l’alma. Tenei subretodo miedo daquel que puode botar a perder l’alma i l cuorpo ne l einfierno. 29Acauso nun se bénden dous paixaricos por ũa pequeinha moneda? Mas nien un deilhes se cairá por tierra se l buosso Pai nun quejir. 30Ne l que bos toca a bós, até todos ls pelos de la buossa cabeça stan cuntados. 31Anton, nun téngades miedo puis bós baleis mais que muitos paixaricos.
32Aquel que dir teçtemunho de mi delantre las pessonas, tamien you darei teçtemunho del delantre miu Pai que stá ne l cielo. 33Aquel que me negar delantre las pessonas, tamien you l negarei delantre miu Pai que stá ne l cielo.
34Nun cúidedes que you bin a traier la paç al mundo. You nun bin a traier la paç, mas la spada. 35Porque you bin a apartar l filho de l pai, la filha de la mai, la nuora de la suogra, 36de modo que ls einemigos dũa pessona seran ls de la sue família.
37Quien gusta de l pai ou de la mai mais do que de mi, nun ye dino de mi; quien gusta de l filho ou de la filha mais do que de mi, nun ye dino de mi. 38I quien nun lhebar la sue cruç i benir atrás de mi, nun ye dino de mi. 39L que cunserba la sue bida, perderá-la i l que perdir la sue bida por bias de mi, achará-la.»
L acolhimiento i la recumpensa de ls deciplos
(Marcos 9,41)
40«Quien bos recibe ye a mi que me recibe i quien me recibe a mi recibe aquel que me mandou. 41Quien recibe un porfeta por bias de ser porfeta, recebirá l galardon de porfeta, i quien recibe un justo por bias de ser justo, recebirá l galardon de justo. 42I quien dir, nien que seia solo un copo d’auga fresca, a buer a un destes mais pequeinhos, por bias de ser miu deciplo, quedai ciertos de l que bos digo, nun perderá l sou galardon.»
தற்சமயம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது:
Mateus 10: EM14
சிறப்புக்கூறு
பகிர்
நகல்
உங்கள் எல்லா சாதனங்களிலும் உங்கள் சிறப்பம்சங்கள் சேமிக்கப்பட வேண்டுமா? பதிவு செய்யவும் அல்லது உள்நுழையவும்
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.
