Ayubu 30:1-15

“Lakini sasa watu wadogo kwa umri kuniliko wananidhihaki, watu ambao baba zao ningekataa kwa dharau kuwaweka pamoja na mbwa wangu wa kulinda kondoo. Nguvu za mikono yao zingekuwa na faida gani kwangu, kwa kuwa nguvu zao zilikuwa zimewaishia? Wakiwa wamekonda kutokana na kupungukiwa na kwa njaa, walizurura usiku katika nchi kame iliyo ukiwa. Katika vichaka walikusanya mimea ya chumvi, nacho chakula chao kilikuwa mizizi ya mti wa mfagio. Walifukuzwa mbali na watu wao, wakipigiwa kelele kama wevi. Walilazimika kuishi katika mikondo ya vijito vilivyokauka, kwenye majabali na mahandaki. Kwenye vichaka walilia kama punda, na walijisongasonga pamoja kwenye vichaka. Wao ni watoto wa wapumbavu wenye asili ya ubaya, waliofukuzwa watoke katika nchi. “Nao sasa wana wao wananidhihaki katika nyimbo; nimekuwa kitu cha dhihaka kwao. Wananichukia sana na kujitenga nami, wala hawasiti kunitemea mate usoni. Sasa kwa kuwa Mungu ameilegeza kamba ya upinde wangu na kunitesa, wamekuwa huru kunitendea waonavyo. Kuume kwangu kundi linashambulia; wao huitegea miguu yangu tanzi, na kunizingira. Huizuia njia yangu, nao hufanikiwa katika kuniletea maafa, nami sina yeyote wa kunisaidia. Wananijia kama watu wapitao katika ufa mpana; katikati ya magofu huja na kunishambulia. Vitisho vimenifunika; heshima yangu imetoweshwa kama kwa upepo, salama yangu imetoweka kama wingu.

Mipango ya Kusoma Bila Malipo na Ibada zinazohusiana na Ayubu 30:1-15