ໂຢຮັນ 5

5
ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ຊົງ​ໂຜດ​ຄົນ​ເຈັບປ່ວຍ​ທີ່​ແຄມ​ສະນໍ້າ
1ຫລັງຈາກ​ນັ້ນ ກໍ​ເຖິງ​ເທດສະການ​ຂອງ​ຊາດ​ຢິວ ແລະ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກໍໄດ້​ຂຶ້ນ​ເມືອ​ນະຄອນ​ເຢຣູຊາເລັມ. 2ໃນ​ນະຄອນ​ເຢຣູຊາເລັມ​ໃກ້​ແຄມ​ປະຕູ​ແກະ​ມີ​ສະນໍ້າ​ໜ່ວຍ​ໜຶ່ງ ຕາມ​ພາສາ​ເຮັບເຣີ​ເອີ້ນ​ສະນັ້ນ​ວ່າ, ເບັດຊະທາ ທີ່​ມີ​ສາລາ​ຫ້າ​ຫລັງ​ອ້ອມ​ຢູ່. 3ຕາມ​ສາລາ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ມີ​ຄົນ​ປ່ວຍ​ນອນ​ຄອຍ​ຖ້າ​ຢູ່​ຢ່າງ​ຫລວງຫລາຍ​ເຊັ່ນ: ຄົນ​ຕາບອດ, ຄົນ​ຂາເສັ້ງ ແລະ​ຄົນ​ເປັນ​ອົງຄະ​ລີບ. 4ພວກເຂົາ​ລໍ​ຖ້າ​ນໍ້າ​ເຟືອນ. ດ້ວຍວ່າ, ມີ​ເທວະດາ​ຕົນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ ລົງ​ມາ​ກວນ​ນໍ້າ​ໃນ​ສະ​ນັ້ນ​ເປັນ​ຍາມ ແລະ​ເມື່ອ​ນໍ້າ​ເຟືອນ ຜູ້ໃດ​ລົງ​ໄປ​ໃນ​ນໍ້າ​ກ່ອນ ຜູ້ນັ້ນ​ກໍ​ຫາຍ​ດີ​ຈາກ​ພະຍາດ​ທີ່​ຕົນ​ເປັນ​ຢູ່. 5ໃນ​ທີ່ນັ້ນ ມີ​ຊາຍ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ປ່ວຍ​ໄດ້​ສາມສິບແປດ​ປີ​ມາ​ແລ້ວ, 6ເມື່ອ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ເຫັນ​ລາວ​ນອນ​ຢູ່​ໃນ​ບ່ອນ​ນັ້ນ ພຣະອົງ​ກໍ​ຮູ້​ວ່າ ລາວ​ປ່ວຍ​ເປັນ​ເວລາ​ດົນນານ​ແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນ ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ວ່າ, “ເຈົ້າ​ຢາກ​ຫາຍ​ດີ​ບໍ?”
7ຄົນ​ປ່ວຍ​ນັ້ນ​ຈຶ່ງ​ຕອບ​ວ່າ, “ທ່ານເອີຍ ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ເອົາ​ຂ້ານ້ອຍ​ລົງ​ໄປ​ໃນ​ສະນໍ້າ​ຕອນ​ທີ່​ນໍ້າ​ເຟືອນ ແລະ​ເມື່ອ​ຂ້ານ້ອຍ​ກຳລັງ​ຈະ​ລົງ​ໄປ ຄົນອື່ນ​ກໍ​ລົງ​ໄປ​ກ່ອນ​ຂ້ານ້ອຍ​ແລ້ວ.”
8ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ບອກ​ລາວ​ວ່າ, “ຈົ່ງ​ລຸກ​ຂຶ້ນ ແລະ​ຍົກ​ເອົາ​ບ່ອນນອນ​ຂອງ​ເຈົ້າ ແລະ​ຍ່າງ​ໄປ.” 9ໃນ​ທັນໃດ ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນ​ກໍ​ຫາຍ​ດີ​ພະຍາດ ລາວ​ຈຶ່ງ​ຍົກ​ເອົາ​ບ່ອນ​ນອນ​ຂອງຕົນ​ແລ້ວ​ຍ່າງ​ໄປ.
ວັນ​ນັ້ນ​ເປັນ​ວັນ​ຊະບາໂຕ 10ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າໜ້າທີ່​ຢິວ​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ກັບ​ຊາຍ​ທີ່​ດີ​ພະຍາດ​ນັ້ນ​ວ່າ, “ວັນ​ນີ້​ເປັນ​ວັນ​ຊະບາໂຕ ການ​ທີ່​ເຈົ້າ​ຍົກ​ເອົາ​ບ່ອນ​ນອນ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ອອກ​ໄປ​ນັ້ນ ເປັນ​ການ​ຜິດ​ກົດບັນຍັດ.” 11ຊາຍ​ນັ້ນ​ຈຶ່ງ​ຕອບ​ວ່າ, “ຄົນ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ານ້ອຍ​ດີ​ພະຍາດ​ໄດ້​ບອກ​ຂ້ານ້ອຍ​ວ່າ, ‘ຈົ່ງ​ຍົກ​ເອົາ​ບ່ອນນອນ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ​ຍ່າງ​ໄປ.”’ 12ພວກເຂົາ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນ​ວ່າ, “ແມ່ນ​ຜູ້ໃດ​ທີ່​ບອກ​ເຈົ້າ​ວ່າ, ‘ຈົ່ງ​ຍົກ​ເອົາ​ບ່ອນ​ນອນ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ​ຍ່າງ​ໄປ?”’ 13ແຕ່​ຊາຍ​ທີ່​ດີ​ພະຍາດ​ບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ແມ່ນ​ຜູ້ໃດ. ດ້ວຍວ່າ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ໜີໄປ​ແລ້ວ​ເພາະວ່າ​ບ່ອນ​ນັ້ນ​ມີ​ຄົນ​ຫລາຍ. 14ພາຍຫລັງມາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ພົບ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນ​ໃນ​ພຣະວິຫານ ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ບອກ​ລາວ​ວ່າ, “ເຈົ້າ​ດີ​ພະຍາດ​ແລ້ວ ຢ່າ​ສູ່​ເຮັດ​ບາບ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ ຢ້ານ​ວ່າ​ຈະ​ມີ​ເຫດຮ້າຍ​ຫລາຍກວ່າ​ນັ້ນ​ເກີດຂຶ້ນ​ກັບ​ເຈົ້າ.”
15ແລ້ວ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນ​ກໍ​ໄປ​ບອກ​ພວກ​ຢິວ​ວ່າ ແມ່ນ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຕົນ​ດີ​ພະຍາດ. 16ເຫດສະນັ້ນ ພວກ​ຢິວ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ຂົ່ມເຫັງ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເພາະ​ພຣະອົງ​ໄດ້​ຊົງ​ກະທຳ​ໃນ​ວັນ​ຊະບາໂຕ. 17ແຕ່​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ກ່າວ​ຕໍ່​ພວກເຂົາ​ວ່າ, “ພຣະບິດາເຈົ້າ​ຂອງເຮົາ​ຍັງ​ກະທຳ​ກິດຈະການ​ຈົນເຖິງ​ດຽວ​ນີ້ ແລະ​ເຮົາ​ກໍ​ເຮັດ​ການ​ນັ້ນ​ເໝືອນກັນ.”
18ຍ້ອນ​ຖ້ອຍຄຳ​ນັ້ນ ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ຢິວ​ຊອກ​ຫາ​ໂອກາດ​ທີ່​ຈະ​ຂ້າ​ພຣະອົງ​ເສຍ ບໍ່ແມ່ນແຕ່​ພຣະອົງ​ລະເມີດ​ກົດ​ຂອງ​ວັນ​ຊະບາໂຕ​ເທົ່ານັ້ນ ແຕ່​ຍັງ​ໄດ້​ເອີ້ນ​ພຣະເຈົ້າ​ວ່າ ເປັນ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ຂອງຕົນ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ການ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພຣະອົງ​ເອງ​ສະເໝີ​ກັນ​ກັບ​ພຣະເຈົ້າ.
ສິດ​ອຳນາດ​ຂອງ​ພຣະບຸດ
19ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ຕອບ ແລະ​ກ່າວ​ກັບ​ພວກເຂົາ​ວ່າ, “ເຮົາ​ບອກ​ພວກເຈົ້າ​ຕາມ​ຄວາມຈິງ​ວ່າ ພຣະບຸດ​ຈະ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ໜຶ່ງ​ສິ່ງໃດ​ໂດຍ​ຕົນເອງ​ບໍ່ໄດ້ ນອກຈາກ​ໄດ້​ເຫັນ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ເຮັດ ສິ່ງ​ທີ່​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ເຮັດ​ພຣະບຸດ​ກໍ​ເຮັດ​ເໝືອນກັນ. 20ດ້ວຍວ່າ, ພຣະບິດາ​ຮັກ​ພຣະບຸດ ແລະ​ສຳແດງ​ໃຫ້​ພຣະບຸດ​ເຫັນ​ທຸກສິ່ງ ທີ່​ພຣະອົງ​ເອງ​ກະທຳ​ຢູ່ ພຣະອົງ​ຈະ​ສຳແດງ​ໃຫ້​ພຣະບຸດ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ກວ່າ​ນັ້ນ​ອີກ ຊຶ່ງ​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ອັດສະຈັນ​ໃຈ​ໃນ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່ານັ້ນ. 21ພຣະບິດາເຈົ້າ​ບັນດານ​ໃຫ້​ຄົນ​ທີ່​ຕາຍ​ແລ້ວ ເປັນ​ຄືນ​ມາ​ສູ່​ຊີວິດ​ສັນໃດ ຖ້າ​ພຣະບຸດ​ຢາກ​ໃຫ້​ຊີວິດ​ແກ່​ຜູ້ໃດ ກໍ​ຈະ​ເຮັດ​ສັນນັ້ນ​ເໝືອນກັນ. 22ເພາະວ່າ ພຣະບິດາເຈົ້າ​ເອງ​ບໍ່​ຕັດສິນ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ, ແຕ່​ພຣະອົງ​ໄດ້​ມອບ​ການ​ພິພາກສາ​ທັງໝົດ​ໃຫ້​ແກ່​ພຣະບຸດ 23ເພື່ອ​ຄົນ​ທັງປວງ​ຈະ​ຖວາຍ​ກຽດ​ແດ່​ພຣະບຸດ ເໝືອນ​ດັ່ງ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ຖວາຍ​ກຽດ​ແດ່​ພຣະບິດາເຈົ້າ ຜູ້​ທີ່​ບໍ່​ຖວາຍ​ກຽດ​ແດ່​ພຣະບຸດ ຜູ້ນັ້ນ​ກໍ​ບໍ່​ຖວາຍ​ກຽດ​ແດ່​ພຣະບິດາເຈົ້າ ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ໃຊ້​ພຣະບຸດ​ມາ.
24ເຮົາ​ບອກ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ຕາມ​ຄວາມຈິງ​ວ່າ, ຜູ້​ທີ່​ຟັງ​ຄຳ​ເວົ້າ​ຂອງເຮົາ ແລະ​ວາງໃຈເຊື່ອ​ໃນ​ພຣະອົງ​ຜູ້​ທີ່​ໃຊ້​ເຮົາ​ມາ ຜູ້ນັ້ນ​ກໍ​ມີ​ຊີວິດ​ນິຣັນດອນ ແລະ​ຈະ​ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃນ​ການ​ພິພາກສາ ແຕ່​ໄດ້​ຜ່ານ​ພົ້ນ​ຈາກ​ຄວາມ​ຕາຍ​ເຂົ້າ​ສູ່​ຊີວິດ​ແລ້ວ. 25ເຮົາ​ບອກ​ພວກເຈົ້າ​ຕາມ​ຄວາມຈິງ​ວ່າ, ເວລາ​ນັ້ນ​ໃກ້​ເຂົ້າ​ມາ ແລະ​ກໍ​ມາ​ເຖິງ​ແລ້ວ ຄື​ເມື່ອ​ຜູ້​ຕາຍ​ແລ້ວ ຈະ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ພຣະບຸດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ ແລະ​ບັນດາ​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້ຍິນ​ກໍ​ຈະ​ມີ​ຊີວິດ. 26ພຣະບິດາເຈົ້າ​ມີ​ຊີວິດ​ໃນ​ພຣະອົງ​ເອງ​ສັນໃດ ພຣະອົງ​ກໍໄດ້​ໃຫ້​ພຣະບຸດ​ມີ​ຊີວິດ​ໃນ​ພຣະອົງ​ເອງ​ສັນນັ້ນ. 27ຝ່າຍ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ໃຫ້​ພຣະບຸດ​ມີ​ສິດ​ອຳນາດ​ພິພາກສາ ກໍ​ເພາະ​ພຣະອົງ​ເປັນ​ບຸດ​ມະນຸດ. 28ຢ່າ​ປະຫລາດ​ໃຈ​ໃນ​ເລື່ອງ​ນີ້​ເລີຍ ເພາະ​ຈະ​ເຖິງ​ເວລາ​ທີ່​ບັນດາ​ຄົນ​ທີ່​ຢູ່​ໃນ​ຂຸມຝັງສົບ​ຈະ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ຂອງ​ພຣະອົງ 29ແລະ​ຈະ​ໄດ້​ອອກ​ມາ ບັນດາ​ຜູ້​ທີ່​ເຮັດ​ການ​ດີ ກໍ​ຄືນ​ມາ​ສູ່​ຊີວິດ, ແຕ່​ບັນດາ​ຜູ້​ທີ່​ເຮັດ​ການ​ຊົ່ວ ກໍ​ຄືນ​ມາ​ສູ່​ການ​ພິພາກສາ.”
ຂໍ້​ພິສູດ​ແຫ່ງ​ສິດ​ອຳນາດ​ຂອງ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ
30“ເຮົາ​ເຮັດ​ສິ່ງໜຶ່ງ​ສິ່ງໃດ​ຕາມ​ລຳພັງໃຈ​ຂອງເຮົາ​ເອງ​ບໍ່ໄດ້ ເຮົາ​ຕັດສິນ​ຕາມ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າ​ບອກ​ເຮົາ​ເທົ່ານັ້ນ ແລະ​ການ​ຕັດສິນ​ຂອງເຮົາ​ກໍ​ຍຸດຕິທຳ ເພາະ​ເຮົາ​ບໍ່ໄດ້​ພະຍາຍາມ​ເຮັດ​ຕາມ​ໃຈ​ຂອງເຮົາ​ເອງ ແຕ່​ເຮັດ​ຕາມ​ໃຈ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ໃຊ້​ເຮົາ​ມາ.”
31“ຖ້າ​ເຮົາ​ເປັນ​ພະຍານ​ໃຫ້​ຕົວ​ເຮົາ​ເອງ ຄຳ​ພະຍານ​ຂອງເຮົາ​ກໍ​ບໍ່​ເປັນ​ຄວາມຈິງ. 32ມີ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ອີກ​ທີ່​ເປັນ​ພະຍານ​ໃຫ້​ແກ່​ເຮົາ ແລະ​ເຮົາ​ກໍ​ຮູ້​ວ່າ​ຄຳ​ພະຍານ​ຂອງ​ຜູ້ນັ້ນ​ກ່ຽວກັບ​ເຮົາ​ກໍ​ເປັນ​ຄວາມຈິງ. 33ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ໄດ້​ໃຊ້​ຄົນ​ໄປ​ຫາ​ໂຢຮັນ ແລະ​ໂຢຮັນ​ໄດ້​ເປັນ​ພະຍານ​ໃນ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ຄວາມຈິງ. 34ແຕ່​ຝ່າຍ​ເຮົາ, ເຮົາ​ບໍ່ໄດ້​ຮັບ​ຄຳ​ພະຍານ​ຈາກ​ມະນຸດ ເຮົາ​ເວົ້າ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່ານີ້​ກໍ​ເພື່ອ​ວ່າ​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ໄດ້​ລອດພົ້ນ. 35ໂຢຮັນ​ເປັນ​ດັ່ງ​ໂຄມໄຟ​ທີ່​ໃຕ້​ສ່ອງ​ແສງ​ສະຫວ່າງ​ຢູ່ ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ໄດ້​ຊື່ນຊົມ​ຍິນດີ​ກັບ​ແສງ​ສະຫວ່າງ​ຂອງ​ລາວ​ນັ້ນ​ພຽງ​ຊົ່ວຄາວ. 36ແຕ່​ເຮົາ​ມີ​ຄຳ​ພະຍານ​ທີ່​ສຳຄັນ​ກວ່າ​ຄຳ​ພະຍານ​ຂອງ​ໂຢຮັນ​ອີກ​ຄື: ວຽກງານ​ທີ່​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ໄດ້​ມອບ​ແກ່​ເຮົາ​ເພື່ອ​ເຮັດ​ໃຫ້​ສຳເລັດ ແມ່ນ​ງານ​ທີ່​ເຮົາ​ເຮັດ​ຢູ່​ດຽວ​ນີ້​ແຫຼະ ທີ່​ເປັນ​ພະຍານ​ໃຫ້​ແກ່​ເຮົາ​ວ່າ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ໄດ້​ໃຊ້​ເຮົາ​ມາ. 37ຝ່າຍ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ຜູ້​ທີ່​ໃຊ້​ເຮົາ​ມາ ກໍ​ເປັນ​ພະຍານ​ໃຫ້​ເຮົາ ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ບໍ່ເຄີຍ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ຂອງ​ພຣະອົງ ແລະ​ບໍ່ເຄີຍ​ເຫັນ​ຮູບຮ່າງ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ຈັກເທື່ອ. 38ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ບໍ່ມີ​ຖ້ອຍຄຳ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ໄວ້​ໃນ​ໃຈ. ດ້ວຍວ່າ, ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ບໍ່​ເຊື່ອ​ໃນ​ຜູ້​ທີ່​ພຣະອົງ​ໄດ້​ໃຊ້​ມາ​ນັ້ນ. 39ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ຄົ້ນ​ຫາ​ໃນ​ພຣະຄຳພີ ເພາະ​ຄິດ​ວ່າ​ຈະ​ພົບ​ຊີວິດ​ນິຣັນດອນ ແມ່ນ​ພຣະຄຳພີ​ນີ້​ແຫຼະ ທີ່​ເປັນ​ພະຍານ​ໃຫ້​ເຮົາ, 40ແຕ່​ເຖິງປານນັ້ນ ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ກໍ​ຍັງ​ບໍ່​ຢາກ​ມາ​ຫາ​ເຮົາ​ເພື່ອ​ຈະ​ໄດ້​ຊີວິດ.”
41“ເຮົາ​ບໍ່​ຕ້ອງການ​ຮັບ​ເອົາ​ກຽດຕິຍົດ ຄຳ​ຊົມເຊີຍ​ຈາກ​ມະນຸດ. 42ແຕ່​ເຮົາ​ຮູ້​ວ່າ ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ບໍ່ມີ​ຄວາມຮັກ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ໃນ​ໃຈ​ເລີຍ. 43ເຮົາ​ໄດ້​ມາ​ໃນ​ພຣະນາມ​ພຣະບິດາເຈົ້າ​ຂອງເຮົາ ແລະ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ກໍ​ບໍ່​ຕ້ອນຮັບ​ເຮົາ, ແຕ່​ເມື່ອ​ຄົນອື່ນ​ມາ​ໃນ​ນາມຊື່​ຂອງ​ຕົນເອງ ພວກເຈົ້າ​ກໍ​ຕ້ອນຮັບ​ຜູ້ນັ້ນ 44ແລ້ວ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ຈະ​ເຊື່ອ​ໄດ້​ຢ່າງ​ໃດ? ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ມັກ​ຮັບ​ເອົາ​ກຽດຕິຍົດ​ຈາກ​ມະນຸດ​ດ້ວຍ​ກັນ, ແຕ່​ບໍ່​ຊອກຫາ​ກຽດຕິຍົດ​ຈາກ​ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ພຣະເຈົ້າ​ແຕ່​ອົງ​ດຽວ, 45ຢ່າ​ຄິດ​ວ່າ ເຮົາ​ຟ້ອງ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ຕໍ່​ພຣະບິດາເຈົ້າ ມີ​ຜູ້​ຟ້ອງ​ພວກເຈົ້າ​ແລ້ວ ຄື​ໂມເຊ ຜູ້​ຊຶ່ງ​ພວກເຈົ້າ​ມອບ​ຄວາມຫວັງ​ນຳ​ນັ້ນ. 46ຖ້າ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ເຊື່ອ​ໃນ​ໂມເຊ​ຢ່າງ​ແທ້ຈິງ ພວກເຈົ້າ​ກໍ​ຄົງ​ຈະ​ເຊື່ອ​ໃນ​ເຮົາ​ແລ້ວ​ເໝືອນກັນ ເພາະ​ໂມເຊ​ໄດ້​ຂຽນ​ໄວ້​ກ່ຽວກັບ​ເລື່ອງ​ເຮົາ. 47ໃນ​ເມື່ອ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ບໍ່​ເຊື່ອ​ເລື່ອງ​ທີ່​ໂມເຊ​ຂຽນ​ແລ້ວ ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ເຊື່ອ​ຄຳ​ເວົ້າ​ຂອງເຮົາ​ໄດ້​ຢ່າງ​ໃດ?”

Märk

Dela

Kopiera

None

Vill du ha dina höjdpunkter sparade på alla dina enheter? Registrera dig eller logga in