Psalmet 22:14-18

Kanë hapur gojën kundër meje, si luani që shqyen e ulërin. Jam derdhur si uji, eshtrat më janë shpërbërë krejt, zemra më është shkrirë si dylli, më është tretur brenda kraharorit. Fuqia më është tharë si tjegulla e gjuha më është ngjitur për qiellze, më ke hedhur në pluhurin e vdekjes. Më kanë rrethuar qentë e lukuni keqbërësish më kanë vënë në mes, duart e këmbët m'i kanë shpuar. Të gjitha kockat më numërohen, m'i kanë ngulur sytë e më vështrojnë.