14
یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دی مَوت
1اوس ویلے چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس یِسُوع دی مشہُوری سُنی۔ 2تے اوس اپنے نَوکراں نُوں آکھیا پئی ایہہ یُوحنّا بپتِسمہ دین والا اے۔ اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے ایس لئی ایہہ کراماتاں اوہدے ہتھّوں کِیتیاں جاندِیاں نیں۔ 3کیوں جو ہیرودیس اپنے بھرا فِلپُّس دی بیوی ہیرودیاس دے سبّب یُوحنّا نُوں پھڑ کے بَدّھا تے قید وِچ پا دِتّا سی۔ 4کیوں جو یُوحنّا اوہنوں آکھیا سی پئی اوہنوں رکھنا تیرے لئی روا نئیں اے۔ 5تے جد اوہ چاہندا سی پئی اوہنوں مروا سُٹّاں اوہ لوکاں توں ڈریا کیوں جو اوہ اوہنوں نبی مَن دے سن۔ 6پر جد ہیرودیس دا جنم دِن آیا تَد ہیرودیاس دی دِھی سبھناں دے اگّے نچ کے ہیرودیس نُوں خُوش کِیتا۔ 7اوس ویلے اوس سَونہہ کھا کے جو کُجھ اوہ منگے سو ای دین دا اِقرار کِیتا۔ 8اوس اپنی ماں دی چُک نال آکھیا پئی مَینُوں ایتھے تھال وِچ یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دا سِر منگوا دے۔ 9تے بادشاہ اُداس ہویا۔ پر اپنیاں سَونہاں دے سبّب تے اوہناں لوکاں کر کے جیہڑے اوہدے نال بَیٹھے ہوئے سن دین دا حُکم کِیتا۔ 10تے بندہ گھل کے قیدخانے وِچ یُوحنّا دا سِر وَڈّھوایا۔ 11تے اوہدا سِر تھال وِچ لیاندا گیا تے کُڑی نُوں دِتّا گیا۔ تے اوہ اپنی ماں کول لے آئی۔ 12تے اوہدے شاگِرداں آ کے لوتھ نُوں چُک لیا تے دَفنا دِتّا تَد جا کے یِسُوع نُوں خبر دِتّی۔
یِسُوع پنج ہزار نُوں کھانا کھلاؤندا اے
13جد یِسُوع ایہہ سُنیا تَد اوہ اوتھوں بیڑی اُتّے چڑھ کے اِک اُجاڑ تھاں وِچ وکھرا ٹُر گیا تے لوک ایہہ سُن کے شہراں وِچ پَیدل اوہدے مگر ٹُر پئے۔ 14تے اگانہہ نِکل کے اوس بڑی بِھیڑ ویکھی۔ تے اوہناں اُتّے ترس کھادا تے اوہناں دے روگِیاں نُوں چَنگا کِیتا۔ 15تے جیویں شام ہوئی شاگِرداں اوہدے کول آ کے آکھیا۔ ایہہ تھاں اُجاڑ ایہہ تے ویلا ہُن لنگھ گیا اے۔ لوکاں نُوں گھل دے پئی پِنڈاں وِچ جا کے اپنے لئی کھانا مُل لین۔ 16پر یِسُوع نے اوہناں نُوں آکھیا جان دی کوئی لوڑ نئیں اے۔ تُسی ای اوہناں نُوں کھان نُوں دیو۔ 17پر اوہ اوہنوں آکھن لگّے پئی ایتھے ساڈے کول نِریاں پنج روٹِیاں تے دو مچھّیاں نیں۔ 18اوس آکھیا اوہناں نُوں ایتھے میرے کول لیاؤ۔ 19تے لوکاں نُوں گھا اُتّے بَہہ جان دا حُکم دِتّا تَد اوس اوہناں پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں نُوں لے لیا تے اسمان ولّ ویکھ کے برکت منگی۔ تے توڑ کے روٹِیاں شاگِرداں نُوں دِتّیاں۔ تے شاگِرداں لوکاں نُوں دِتّیاں۔ 20تے ساریاں کھادِیاں تے رَجّ گئے تے وادُھو ٹُکّراں دِیاں باراں بھریاں ہویاں ٹوکریاں چُکیاں۔ 21تے زنانِیاں تے بالاں دے بِناں کھان والے پنج ہزار بندے سن۔
یِسُوع پانی تے چلدا اے
22تے اوسے ویلے اوس شاگِرداں نُوں پَکّی کِیتی پئی بیڑی اُتّے چڑھ کے جد تِیکر اوہ آپ لوکاں نُوں وِداع نا کر لَئے اگّے اگّے پار جان۔ 23تے جد اوس لوکاں نُوں ٹور دِتّا سی تے اوہ آپ اکلّا ای دُعا منگن لئی پہاڑ اُتّے چڑھ گیا۔ تے جد شام پَے گئی اوہ اوتھے اکلّا سی۔ 24پر بیڑی سمُندر وِچ اَپڑ کے ٹَھلّاں نال ڈول دی سی۔ کیوں جو وَا سامھنی سی۔ 25تے رات دے چوتھے پَہر اوہ سمُندر دے اُتّے ٹُردا ٹُردا اوہناں دے کول آیا۔ 26تے جد شاگِرداں اوہنوں سمُندر دے اُتّے ٹُردیاں ویکھیا تَد ٹھٹھنبر کے آکھن لگّے پئی ایہہ بُھوتنا اے تے ڈر دے نال چِچلان لگّے۔ 27پر اونویں یِسُوع اوہناں نال کُو پیا تے آکھیا خاطرجمع رکھو۔ مَیں آں ناں ڈرو۔
28تَد پطرس اوہنوں جواب دِتّا پئی خُداوندا جے تُوں ایں تے حُکم کر پئی مَیں پانی دے اُتّوں دی تیرے کول آ جاواں۔ 29اوس آکھیا آجا۔ تَد پطرس بیڑیوں اُتر کے یِسُوع کول جان لئی پانی اُتّے ٹُرپیا۔ 30پر وَا ویکھ کے ڈریا تے جد ڈُبن لگّا تَد چچلا کے آکھیا خُداوند مَینُوں بچا لے۔ 31جھٹ یِسُوع ہتّھ وَدّھا کے اوہنوں پھڑ لیا۔ تے اوہنوں آکھن لگّا اوہ تھوڑے اِیمان والیا تُوں کاہِنُوں شک کِیتا؟ 32تے جد اوہ بیڑی اُتّے چڑھ بَیٹھے تے وَا کھلو گئی۔ 33تے جیہڑے لوک بیڑی وِچ سن اوہنوں سجدہ کر کے آکھن لگّے سَچ مُچ تُوں خُدا دا پُتر ایں۔
یِسُوع گنّیسرت وِچ اِک بندے نُوں شفا دیندا اے
34تے اوہ پار لنگھ کے گنّیسرت دی زمین نُوں آئے۔ 35تے اوس تھاں دے لوکاں اوہنوں سِہان کے اوس سارے علاقے وِچ اکھوا گھلّیا۔ تے ساریاں روگِیاں نُوں اوہدے کول لیاندا۔ 36تے اوہناں اوہدی مِنّت کِیتی پئی نِرا اوہدے کپڑے دا پلّا چُھو لین۔ تے جِنّیاں چُھوئیا سارے چنگے ہو گئے۔
