Известные библейские стихи из Genesis 9

Поделиться

Agus a duḃairt Día, Ag so coṁarṫa an ċunnarṫa do ním eadram féin agus siḃsi agus gaċ uile ċréatuir beó dá ḃfuil maille riḃ, a ngeinealaċuiḃ síorruiḋe: Suiġim mo ḃoġa annsa néull, agus biaiḋ sé mar ċoṁarṫa cunnarṫa eadrum féin agus an talaṁ.

Agus bíaiḋ an boġa annsa néull; agus féuċfa misi air, ionnus go cuiṁneoċa mé an cunnraḋ bioṫḃúan eidir Día agus gaċ uile ċréatúir béo do nuile ḟeóil dá ḃfuil ar an ttalaṁ.

Giḋ bé ḋóirtfeas fuil duine, is lé duine ḋóirtfíġear a ḟuilsion: óir is a ndeilḃ Dé do rinne sé an duine.

Agus do ḃeannuiġ Día Naói agus a ṁic, agus a duḃairt riú; Biġi tórrṫaċ, agus iomaduiġiḋ, agus lionaiḋ an talaṁ.

Gaċ uile ní béo da ccorruiġeann bía na ḃíaḋ ḋiḃsi; aṁuil mar an luiḃ nglais tug mé ḋiḃ a nuile ni.

Agus biaiḋ ḃur neagla agus ḃur núaṁan ar gaċ uile ainṁiḋe ar an ttalaṁ, agus ar gaċ uile éun a naiéir, ar gaċ uile ní da gcorruiḋeann ar an ttalaṁ, agus ar iásg na fairge uile; an ḃur láiṁ tugaḋ íad.

Agus siḃsi, bíġi tórrṫaċ, agus iomaduiġiḋ; geiniḋ go hiomarcaċ ar an ttalaṁ, agus iomaduiġiḋ ann.