Известные библейские стихи из متّی 4

Поделиться

اُوں جواب ءچ آکھیا، ”لِکھیا ہے جو ’اِنسان صرف روٹی نال ای زندہ نہ راہسی بلکہ ہر گالھ تُوں جیہڑی خُدا دے مُنہ ءچوں نِکلدی ہے‘۔“

یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”شیطان! دُور تھی وَنج، کیوں جو لِکھیا ہے جو ’تُوں رب آپنڑے خُدا کُوں سجدہ کر تے صرف اُوندی عبادت کر‘۔“

یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”ایہ وی لِکھیا ہے جو تُوں رب آپنڑے خُدا دی ازمائش نہ کر۔“

وَل رُوح القُدس یسُوع کُوں بیابان ءچ گِھن گِیا تاں جو او ابلیس تُوں ازمایا ونجے۔ چالیہہ ڈینہہ تے چالیہہ رات دے روزے تُوں بعد آخر اُونکُوں بُکھ لگی۔

تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”میڈے پِچُھوں آؤ تے مَیں تُہاکُوں خُدا کیتے بندے پکڑن آلا بنڑیساں۔“ او فوراً آپنڑے جال چھوڑ تے اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے۔

اُوں ویلے تُوں یسُوع تبلیغ کرݨ تے ایہ آکھنڑ شروع کیتا، ”توبہ کرو کیوں جو اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی ہے۔“