Известные библейские стихи из Lucan 17

Поделиться

Ke ipe pros afton, Sicothìs ipaghe: i pistis su se esosen.

Ke ean eptakis tis iméras amartisi is se, ke eptakis tis imeras epistrepsi pros se, leghon, Metanoò, thelis sinchorisi afton.

Is dhe ex afton idhòn oti iatrefthi, ipestrepse metà fonis meghalis dhoxazon ton Theon. Ke epese catà prosopon is tus podhas aftu, efcharistòn afton: ke aftos ito Samaritis.

Prosechete is eaftus. Ean dhe o adhelfos su amartisi is se, epiplixon afton: ke ean metanoisi, sinchorison afton.

Apocrithìs dhe o Iisus ipe, Dhen ecatharisthisan i dheca? i dhe ennea pu ine?

O dhe Kirios ipen, ean ichete pistin os coccon sinàpeos, ithelete ipì is tin sicàminon taftin, Ekrizòthiti, ke fitéfthiti is tin thalassan: ke ithele sas ipacusi.

Ostis zitìsi na sosi tin zoìn aftu, theli apolesi aftin: ke ostis apolesi aftin, theli dhiafilaxi aftin.

Ipe dhe pros tus mathitas, Adhìnaton ine na mi élthosi ta scandhala: plin uè is ekinon, dhia tu opìu erchonde. Simferi is afton na cremasthì peri ton trachilon aftu milu petra, ke na rifthì is tin thalassan, para na scandhalisi ena ton micron tuton.

Ke cathos eghinen en tes iméres tu Nòe, uto theli isthe ke en tes imeres tu liu tu anthròpu: Etroghon, épinon, enimfevon, enimfévondo, mechri tis iméras cath’ in o Nòe isilthen is tin kivotòn: ke ilthen o cataclizmòs ke apolesen apandas.