Известные библейские стихи из ЛУКА 7

Поделиться

Затоа, ти велам, простени ѝ се многу гревови, зашто имаше многу љубов; кому малку се простува - малку љуби.“ А нејзе ѝ рече: „Простени ти се гревовите.“

А на жената ѝ рече: „Твојата вера те спаси! Оди си со мир!“

и застана зад Неговите нозе плачејќи и почна да Му ги мие нозете со солзи, да ги брише со својата коса; и ги целиваше Неговите нозе и ги помазуваше со миро.

Затоа и не се сметав достоен да Ти пристапам - туку кажи само збор и мојот слуга ќе оздрави! Зашто исто и јас сум човек под власт, и имам потчинети војници; и на едниот му велам: ‘Оди!’ и тој оди; а на другиот: ‘Дојди!’ - и доаѓа; а на својот слуга: ‘Направи го тоа!’ - и го прави.“ Кога го чу тоа, Исус се зачуди и се заврте кон народот, што врвеше по Него и рече: „Ви велам, толкава вера не најдов ни во Израел.“

Во тој час исцели мнозина од болести, маки и зли духови, и на мнозина слепци им подари вид. Тогаш ним им одговори: „Одете и раскажете му на Јована што видовте и чувте: слепи прогледуваат, хроми проодуваат, лепро-зните се очистуваат, глувите прослушуваат, мртвите стануваат и на бедните им се проповеда Евангелието