Известные библейские стихи из Yohanes 1

Поделиться

Nanging kabèh wong sing nampa Dèkné lan pretyaya marang Dèkné pada diaku anak karo Gusti Allah.

Sakdurungé jagat digawé, Tembung wis ènèng. Tembung iki mauné nang nggoné Gusti Allah lan Tembung iki ya pantyèn Gusti Allah.

Pepadang semlorot ing pepeteng lan pepeteng ora bisa matèni.

Tembung dadi manungsa wujut daging lan kulit. Dèkné manggon tyampur karo awaké déwé. Awaké déwé pada nyeksèni gedéné kwasané, sing namung Anaké sing ora ènèng tunggalé lan sing kebek kawelasan lan kabeneran, bisa nampa sangka Bapaké.

Sembarang ènèngé sangka Tembung lan tanpa Tembung ya ora ènèng apa-apa. Tembung kuwi sumberé urip lan urip kuwi dadi pepadangé manungsa.

Ing ésuké Yohanes weruh Gusti Yésus marani dèkné. Yohanes terus ngomong: “Delokké kaé! Ya iku Tyempéné Gusti Allah sing nebus dosané manungsa.

Tembung wis teka nang jagat. Nanging senajana jagat iki ènèngé sangka Dèkné, jagat ora nitèni Dèkné. Tembung nekani bangsané déwé, nanging bangsané déwé ora gelem nampa Dèkné.

Pepadang sing sejati iki arep teka lan madangi kabèh manungsa.

Bener, wèt-wèté Gusti Allah tekané karo nabi Moses, nanging Gusti Yésus Kristus sing nggawa kabetyikané lan kawujutané Gusti Allah marang awaké déwé.