Известные библейские стихи из Матта 2

Поделиться

Эвге кирип, Баланы ве Онынъ анасы Мерьемни корьдилер де, тиз чёкип, Онъа бель буктилер. Сонъ хазинелерини ачып, Онъа алтын, либан ве мюр багъышладылар.

Иса Еудие виляетининъ Вифлеем шеэринде догъгъан сонъ, шаркътан Ерусалимге тылсымджы алимлер кельдилер. О девирде Еудиенинъ падишасы Ирод эди. Тылсымджы алимлер: – Янъы догъгъан еудийлернинъ Падишасы къаерде? Биз шаркъта Онынъ йылдызыны корьдик, шунынъ ичюн Онъа бель букмеге кельдик, – дедилер.

Тылсымджы алимлер йылдызны корип, пек къувандылар, оларнынъ къуванчы сынъырсыз эди.

Гедже тылсымджылар тюшлеринде Алладан: «Ироднынъ алдына къайтманъыз», – деген эмир алдылар ве озь юртларына башкъа ёлнен къайтып кеттилер. Тылсымджы алимлер кеткен сонъ, Раббининъ бир мелеги Юсуфкъа тюшюнде келип: – Еринъден тур! Баланен анасыны алып, Мысыргъа къач ве, мен санъа айтмагъанымдже, о ерде къал. Ирод Баланы къыдырып тапып, Оны ольдюрмеге истей, – деди.