Известные библейские стихи из Dyénésis 27

Поделиться

Fnigu di Dwata ku fulenan i tanaam, na ku banlén ge mabu tanà, na ku banlén ge kadang bong ulê i dad flam, na too munge i dad fulem, du fye too gablà i kakaanam na ninumam mdà di tanaam. Na lêmangu fni di Dwata ku fdanaan i dee dad to di ge, na toola ge nafè, na ku ge moon mebe kadang i kdee dad bel i dad flanekam, na kdee i dad bel i yéam. Na fanlayam Dwata i kdee dad to madoy ge, na banlén kafye i kdee dad to fafye ge.”

Man Isaw, “I dagitan Dyékob (i satu gumtatek i dagitan dunan mgaw) too blà kenen, hae, du ani tagalwen dulê mwè i nfungu moon fagu di kafgaw. Di muna fa, tanwean di deg i untung gdawat kadang i tingaam twege di kfatim, na ani lêmanan nwè di deg i kafye dnawatgu moon mdà di Dwata. Mà, nun sa fa kè, beg ge fakay mni moon di Dwata, du fye banlén agu kafye?”

Na tmimel i maan Isaak, manan, “Satu duh mnè ge mawag di too fye tanà, na baling ge mnè di tanà là fafê i alù. Kabay too ge labè di kasfati, na ani kadang i kfagu kagweam i kanliduam. Na kadang mbaling ge lifan flanekam. Kabay di là ge nan kadang gamtayud, galwà ge di falelan.”

Fadlug Isaw smalek na fakdo di maan, manan, “Mà, too glut kè landè gdè balù satu kafye i fakayam fni di Dwata du fye blén deg?” Na lêman mlanu Isaw, mdà di bong klidù nawan.