Известные библейские стихи из Johannes 15

Поделиться

Eg er vintreet, de er greinene. Den som er i meg, og eg i han, han ber mykje frukt; men skilde frå meg kan de ingen ting gjera.

Ver i meg, så er eg i dykk. Som greina ikkje kan bera frukt av seg sjølv, men berre når ho er på vintreet, såleis kan ikkje de heller bera frukt utan at de er i meg.

Vert de verande i meg, og vert orda mine verande i dykk, så bed om kva de vil, og de skal få det.

De har ikkje valt ut meg, men eg har valt ut dykk og sett dykk til å gå ut og bera frukt, frukt som varer. Då skal Faderen gje dykk alt de bed om i mitt namn.

Ingen har større kjærleik enn den som gjev livet sitt for venene sine.

Kvar grein på meg som ikkje ber frukt, tek han bort; og kvar grein som ber frukt, reinsar han så ho skal bera meir frukt.

Og det er bodet mitt: De skal elska kvarandre som eg har elska dykk.

På den måten vert Far min herleggjord at de ber mykje frukt, og de skal vera mine læresveinar.

Eg er det sanne vintreet, og Far min er vingardsmannen.

Den som ikkje vert verande i meg, vert kasta ut som ei grein og visnar. Folk samlar saman greinene og kastar dei på elden, og dei brenn.

Dette har eg tala til dykk så mi glede kan vera i dykk, og gleda dykkar kan vera fullkomen.

Held de boda mine, er de i min kjærleik, liksom eg har halde boda til Far min og er i hans kjærleik.

Dette er det eg byd dykk: De skal elska kvarandre!

Hadde de vore av verda, då hadde verda elska sitt eige. Men de er ikkje av verda; eg har valt dykk ut or verda. Difor hatar verda dykk.