Leven als migranten

"Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad" (Matteüs 6:34, NBG51).

‘Maak je geen zorgen’ – dat lijkt op het eerste gezicht een fijne opdracht. Maar voor degenen onder ons die gewend zijn alles tot in de kleinste details te plannen, kan dit een lastige passage zijn. We verlangen er misschien naar om controle te hebben over ons leven, maar zelfs al hebben we de beste plannen, dan nog zullen er onverwachte dingen gebeuren.

Als we op reis zijn, zijn we meestal mentaal voorbereid op onverwachte situaties. En degenen onder ons die hun huis en land hebben verlaten als migranten of vluchtelingen worden vaak nog meer blootgesteld aan onvoorziene dingen.

Jezus wil dat we ons leven leiden als migranten; we moeten het onverwachte verwachten, zonder ons al te veel zorgen te maken! God weet wat we nodig hebben en God zal voor ons zorgen. Betekent dat dat je achterover moet leunen, in de verwachting dat God alles wel zal regelen? Nee, zo moet je deze passage niet lezen.

Natuurlijk moeten we er het beste van maken, natuurlijk moeten we bidden en werken. Maar we moeten niet verwachten dat we hiermee alles onder controle hebben. We blijven vreemdelingen, migranten, zoals de dichter van Psalm 91 al schreef. En migranten zijn ervaren in zich aanpassen, in omgaan met het onverwachte.

Vind jij ‘maak je geen zorgen’ een prettige of juist een lastige opdracht? Hoe kan deze tekst je helpen om minder zelf te willen controleren en meer van God te verwachten?