Şimşon’un evlenmesi

Şimşon bir gün İsraillilerin düşmanlarının bir kasabasına gitti. Orada güzel bir kadın gördü. Geri dönünce anasına ve babasına, “Benim karım olsun diye gidip hemen onu bana alın” dedi. Anası ve babası, “Halkımızın kızları arasında kimse yok mu ki, sünnetsiz düşmanlarımızdan kız almaya istiyorsun?” diye karşılık verdiler.

Ama Şimşon babasına, “Bana o kadını al, ondan hoşlanıyorum” dedi. Aslında Şimşon’un anası ve babası bu Rab’bin isteği olduğunu anlamadılar. Çünkü Rab İsraillilerin düşmanlarına karşı savaşmak için fırsat hazırlıyordu.

Böylece Şimşon anası ve babasıyla düşman kasabasına doğru yola çıktı. Kasabanın yüzüm bağlarına vardıklarında, genç bir aslan güçlü bir sesle bağırarak Şimşon’un karşısına çıktı. O anda Rab’bin Ruhu Şimşon’un üzerine indi ve güçlendi aslanı tutup bir oğlak parçalar gibi çıplak elle parçaladı. Ama ne yaptığını ne anasına de babasına söyleyemedi.

Sonra gidip kadınla konuştu ve ondan çok hoşlandı. Bir süre sonra kadınla evlenmek için yine düşman kasabasına giderken, öldürdüğü aslanın leşini görmek için yoldan saptı. Bir arı sürüsünün aslanın leşini kovana çevirdiğini gördü. Kovandaki balı yiye yiye oradan uzaklaştı. Anasının ve babasının yanına varınca baldan onlara da verdi, onlar da yedi. Ama balı aslanın leşinden aldığını söylemedi.

Babası Şimşon’un istediği kadını görmeye gitti, Şimşon da damat adetine göre orada bol yemek içmek için bir sofra hazırladı. Düşmanlar onu görünce onunla sofrada beraber yemek içmek için otuz genç adam getirdiler. Şimşon onlara, “Size bir bilmece (gatanka) sorayım” dedi, “ Bu yedi gün yemek içmekte olduğumuz zamanın içinde doğru cevabı bulup bana söylerseniz, size otuz kat bagaş vereceğim. Ama bilmeceyi çözemezseniz, o zaman da siz bana otuz kat bagaş vereceksiniz.”

Ona, “Tamam seni dinliyoruz” dediler, “Söyle bakalım bilmeceni.”

Şimşon, “Yiyenden yiyecek, güçlüden tatlı çıktı” dedi.

Üç gün geçti ama hala bilmeceyi çözemediler. Dördüncü gün genç adamlar Şimşon'un karısına, “Kocanı kandır da bilmecenin cevabını sana söylesin sonra gelip bize bildir” dediler, “Yoksa, seni de babanın evini de yakarız. Bizi soymak için mi onu buraya çağırdınız?”

Şimşon'un karısı ağlayarak ona, “Benden hazetmiyorsun” dedi, “Beni sevmiyorsun. Halkıma bir bilmece sordun, yanıtını bana söylemedin.”

Şimşon karısına, “Bak” dedi, “Anama babama bile söylemedim, sana mı söyleyeceğim?”

Kadın sofrada yemek içmekte oldukları o yedi gün boyunca ağlayıp durdu. Kadın Şimşon’u hep sıkıştırdı sonunda yedinci gün Şimşon bilmecenin doğru cevabını karısına söyledi. Kadın da cevabı kendi halkından olan genç adamlara söyledi.

Yedinci gün, akşam üstü kasabalı gençler Şimşon'a geldiler. “Baldan tatlı, aslandan güçlü ne var?” dediler.

Şimşon, “Karımı korkutup zorlamadıysanız, bilmecemi çözemezdiniz” diye karşılık verdi. Rab'bin Ruhu üzerine inince güçlenen Şimşon başka bir düşman kasabasına gitti; otuz düşman öldürdü bagaşlarını alıp bilmeceyi çözen genç adamlara verdi. Ateş gibi çok öfkeli bir halde babasının evine döndü. Şimşon'un karısı ona değil başka bir adama verildi.

Bu meseleden bizim için ders almak zor. Şimşon çok kuvvetli bir adamdı ama aynı zamanda terbiyesiz gibi davranıyor. Gerçek bir delikanlıydı! Ama Rab onun zayıf taraflarını biliyordu ve ona anlayış gösterdi. Kusursuz olmadığı halde Rab onu kullandı. Biz bundan kuraj alabiliriz: terbiyesizlik etmeden Rab’bin yolunda yürümeye devam edelim. O'nun Ruh’unla dolu olalım. Kusurlu olduğumuz halde Rab bizi kullanabilir.