Oswald Chambers: Nadzieja - święta obietnica Przykład

Uczniowie zostawiwszy wszystko dla Jezusa, chodzili z Nim przez trzy lata. Piotr i inni myśleli, że w tym czasie Jezus zaprowadzi Swoje królestwo; zamiast tego, wszystko skończyło się upokarzającą klęską. Piotrowi nawet się nie śniło, że zobaczy Jezusa Chrystusa potulnie poddającego się władzy tego świata; był zrozpaczony i “szedł za Nim z daleka”. Nazywanie Piotra tchórzem dlatego, że szedł za Jezusem w oddaleniu świadczy o braku choćby cienia refleksji. Piotr i inni uczniowie byli zdruzgotani, wszystkie nadzieje, jakie wiązali z Jezusem, legły w gruzach i na ich oczach urzeczywistniały się najgorsze obawy.

Wielu chrześcijan od czasów Piotra doświadczyło bezdennej rozpaczy, nie z powodu osobistych lęków, ale dlatego, że wyglądało na to, że ich Pan przegrywa.

Pytania do refleksji: W jakich okolicznościach zaczynam myśleć, że Bóg przegrywa bitwę ze złem? Co śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa mówią o Bożej mocy nad złem? Jakiego lęku we mnie jeszcze nie pokonała nadzieja płynąca ze wskrzeszenia?

Cytaty pochodzą z He Shall Glorify Me, © Discovery House Publishers