Oswald Chambers: Nadzieja - święta obietnica Przykład

Nie możemy się na coś umawiać, jeśli z góry wiadomo, że ma to oznaczać wytrwałe szturmowanie Bożej fortecy aż On ustąpi. Dalekie od właściwego jest postępowanie polegające na tym, że najpierw ustalamy czego chcemy, a potem przychodzimy z tym do Boga i czekamy - nie tak długo, aż On nas przekona o Swoim poglądzie na daną sprawę, lecz - aż wymusimy na Nim pozwolenia na to, co sobie wymyśliliśmy, zanim jeszcze zaczęliśmy się modlić. Raczej powinniśmy ustalić, że poprosimy Boga, by przekazał nam Swój tok myślenia i zrozumienia odnośnie danej kwestii.

Umowa dotycząca jakiegoś celu na ziemi to nie publiczna demonstracja ciągłego proszenia, które nie ma granic, lecz świadoma modlitwa, ograniczona przez moralną naturę Ducha Świętego. To "upodabnianie" się tu, na ziemi, z naszym Ojcem, który jest w niebie.

Pytania do refleksji: Czy nadzieja, którą mam w Bogu, opiera się na mojej zdolności do otrzymywania od Niego tego, czego ja chcę, czy na Bożej zdolności do zapewniania mi tego, czego potrzebuję?

Cytaty pochodzą z Christian Disciplines, © Discovery House Publisher