Przeczytajmy Biblię razem (czerwiec)

Przeczytajmy Biblię razem (lipiec)

Przeczytajmy Biblię razem (sierpień)

Przeczytajmy Biblię razem (wrzesień)

Przeczytajmy Biblię razem (październik)

Przeczytajmy Biblię razem (listopad)

Przeczytajmy Biblię razem (grudzień)

Jak przynosić owoc?

Hymn: łaska w Twoim życiu

Jak budować swoją wiarę?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="JOS.5">
 <div class="label">5</div><div class="cl">Jozuego 5</div><div class="s1">Wie&#347;&#263; o przeprawie</div><div class="p"> 1Gdy wie&#347;&#263; o tym, &#380;e PAN na czas przeprawy wysuszy&#322; przed Izraelitami wody Jordanu, dotar&#322;a do wszystkich kr&#243;l&#243;w amoryckich mieszkaj&#261;cych po zachodniej stronie rzeki i do wszystkich kr&#243;l&#243;w kananejskich mieszkaj&#261;cych nad morzem, struchleli#5:1 Lub: stopnia&#322;o ich serce. oni i stracili odwag&#281;#5:1 odwag&#281;, hbr. &#1512;&#1493;&#1468;&#1495;&#1463;, tj. ducha. do przeciwstawienia si&#281; synom Izraela.</div><div class="s1">Obrzezanie nowego pokolenia</div><div class="p"> 2W tym czasie PAN poleci&#322; Jozuemu: Sporz&#261;d&#378; sobie krzemienne no&#380;e i ponownie obrzezaj syn&#243;w Izraela. 3Jozue sporz&#261;dzi&#322; wi&#281;c sobie krzemienne no&#380;e i obrzeza&#322; Izraelit&#243;w na Wzg&#243;rzu Napletk&#243;w.#5:3 Wzg&#243;rze Napletk&#243;w, hbr. &#1490;&#1460;&#1468;&#1489;&#1456;&#1506;&#1463;&#1514; &#1492;&#1464;&#1506;&#1458;&#1512;&#1464;&#1500;&#1493;&#1465;&#1514;, lub: Gibat-Haaralot. </div><div class="p"> 4A oto pow&#243;d, dla kt&#243;rego Jozue ich obrzeza&#322;. Ot&#243;&#380; ca&#322;y lud, kt&#243;ry wyszed&#322; z Egiptu, a &#347;ci&#347;le bior&#261;c m&#281;&#380;czy&#378;ni, wszyscy wojownicy, pomarli na pustyni, w czasie drogi, po wyj&#347;ciu z Egiptu. 5Wszyscy oni byli obrzezani, natomiast ca&#322;y lud, to znaczy ch&#322;opcy, kt&#243;rzy urodzili si&#281; na pustyni, w czasie drogi, po wyj&#347;ciu z Egiptu, obrzezani nie byli. 6Ponadto Izraelici chodzili po pustyni przez czterdzie&#347;ci lat, dop&#243;ki nie wymarli w narodzie wojownicy, kt&#243;rzy wyszli z Egiptu. Musieli za&#347; wymrze&#263;, poniewa&#380; nie pos&#322;uchali g&#322;osu PANA i PAN przysi&#261;g&#322;, &#380;e nie da im ogl&#261;da&#263; ziemi op&#322;ywaj&#261;cej w mleko i mi&#243;d, kt&#243;r&#261; pod przysi&#281;g&#261; z&#322;o&#380;on&#261; ich ojcom obieca&#322; nam da&#263;. 7W&#322;a&#347;nie ich syn&#243;w, kt&#243;rzy zaj&#281;li ich miejsce, Jozue obrzeza&#322;, poniewa&#380; wcze&#347;niej tego nie uczyniono, nie obrzezano ich podczas w&#281;dr&#243;wki.</div><div class="p"> 8Po zako&#324;czeniu obrzezywania ca&#322;ego narodu Izraelici pozostali na miejscu, w obozie, a&#380; zn&#243;w powr&#243;ci&#322;o im &#380;ycie. 9W&#243;wczas PAN powiedzia&#322; do Jozuego: Dzisiaj zdj&#261;&#322;em z was ha&#324;b&#281; Egiptu! Dlatego nadano temu miejscu nazw&#281; Gilgal#5:9 Gilgal, hbr. &#1490;&#1460;&#1468;&#1500;&#1456;&#1490;&#1464;&#1468;&#1500;, czyli: zdj&#281;cie(ha&#324;by), stoczenie. i nosi j&#261; do dnia dzisiejszego.#5:9 do dnia dzisiejszego: brak w G.</div><div class="s1">Pierwsza Pascha w Kanaanie</div><div class="p"> 10Gdy synowie Izraela obozowali w Gilgal, urz&#261;dzili tam Pasch&#281;. Uczynili to w czternastym dniu miesi&#261;ca, wieczorem, na stepach Jerycha. 11Nast&#281;pnego dnia, po &#346;wi&#281;cie Paschy, jedli prza&#347;niki i pra&#380;one ziarno przygotowane ju&#380; z p&#322;od&#243;w ziemi. W&#322;a&#347;nie tego dnia 12przesta&#322;a pojawia&#263; si&#281; manna. Od tego dnia, w kt&#243;rym skorzystali z p&#322;od&#243;w ziemi, Izraelici nie otrzymywali ju&#380; manny. Tego roku mogli korzysta&#263; z plon&#243;w Kanaanu.</div><div class="s1">Spotkanie z wodzem wojsk PANA</div><div class="p"> 13Pewnego razu, gdy Jozue przebywa&#322; pod Jerychem, zobaczy&#322; nagle przed sob&#261; jak&#261;&#347; posta&#263;! Trzyma&#322;a w r&#281;ce dobyty z pochwy miecz. Jozue podszed&#322; i zapyta&#322;: Po czyjej jeste&#347; stronie &#8212; naszej czy naszych nieprzyjaci&#243;&#322;? 14A on odpowiedzia&#322;: Ani po waszej, ani po waszych nieprzyjaci&#243;&#322;. Jestem dow&#243;dc&#261; wojska PANA &#8212; i w&#322;a&#347;nie przyszed&#322;em. Wtedy Jozue upad&#322; na twarz, pok&#322;oni&#322; si&#281; mu i zapyta&#322;: Co m&#243;j pan rozkazuje swojemu s&#322;udze? 15Zdejmij z n&#243;g sanda&#322;y! &#8212; odpowiedzia&#322; dow&#243;dca wojska PANA. &#8212; Miejsce, na kt&#243;rym stoisz, jest bowiem &#347;wi&#281;te. I Jozue wykona&#322; jego polecenie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JOS.6">
 <div class="label">6</div><div class="cl">Jozuego 6</div><div class="s1">Zdobycie Jerycha</div><div class="p"> 1Na wie&#347;&#263; o nadci&#261;gaj&#261;cych Izraelitach Jerycho ca&#322;kowicie zamkn&#281;&#322;o swe podwoje. Nikt nie m&#243;g&#322; wyj&#347;&#263; z miasta ani do niego wej&#347;&#263;. 2PAN tymczasem powiedzia&#322; do Jozuego: Sp&#243;jrz! Wydaj&#281; w twoje r&#281;ce tych m&#281;&#380;nych wojownik&#243;w, Jerycho i jego kr&#243;la. 3Obejd&#378;cie miasto dooko&#322;a, wy wszyscy zdolni do walki. Okr&#261;&#380;cie je jeden raz. Tak czy&#324;cie przez sze&#347;&#263; dni. 4Niech przed skrzyni&#261; idzie siedmiu kap&#322;an&#243;w z siedmioma tr&#261;bami z baranich rog&#243;w. Si&#243;dmego dnia obejd&#378;cie miasto siedem razy, a kap&#322;ani niech zadm&#261; w rogi. 5Gdy tylko kap&#322;ani zaczn&#261; tr&#261;bi&#263;, niech ca&#322;a reszta wojska wzniesie pot&#281;&#380;ny okrzyk bojowy. Wtedy mur miasta padnie! Gdy to si&#281; stanie, niech wojsko rusza wprost przed siebie.</div><div class="p"> 6Jozue, syn Nuna, przywo&#322;a&#322; zatem kap&#322;an&#243;w i poleci&#322;: Przygotujcie skrzyni&#281; Przymierza, a siedmiu z was niech we&#378;mie siedem tr&#261;b z baranich rog&#243;w i ustawi si&#281; przed skrzyni&#261; PANA. 7Reszcie wojska rozkaza&#322;: Obejd&#378;cie miasto dooko&#322;a, niech wojownicy rusz&#261; przed skrzyni&#261; PANA.</div><div class="p"> 8Po tych zarz&#261;dzeniach Jozuego, siedmiu kap&#322;an&#243;w przesz&#322;o przed PANEM i zad&#281;&#322;o w swoje siedem tr&#261;b z baranich rog&#243;w. Za nimi ruszy&#322;a skrzynia Przymierza z PANEM. 9Zbrojni szli przed kap&#322;anami nieustannie dm&#261;cymi w rogi, a tylna stra&#380; pod&#261;&#380;a&#322;a za skrzyni&#261;. 10Jozue wyda&#322; te&#380; wojsku taki rozkaz: Nie wzno&#347;cie okrzyk&#243;w wojennych i nie wydawajcie g&#322;osu! Niech z waszych ust nie wyjdzie &#380;adne s&#322;owo a&#380; do dnia, w kt&#243;rym powiem: Wznie&#347;cie okrzyk! Wtedy go wzniesiecie. 11Na polecenie Jozuego skrzynia PANA obesz&#322;a miasto jeden raz. Potem wszyscy wr&#243;cili do obozu i tam sp&#281;dzili noc.</div><div class="p"> 12Nast&#281;pnego dnia Jozue wsta&#322; wcze&#347;nie rano, kap&#322;ani ruszyli ze skrzyni&#261; PANA, 13a siedmiu kap&#322;an&#243;w z siedmioma tr&#261;bami z baranich rog&#243;w sz&#322;o przed skrzyni&#261; PANA, dm&#261;c bez przerwy w rogi. Zbrojni szli przed nimi. Tylna stra&#380; pod&#261;&#380;a&#322;a za skrzyni&#261; PANA. Szli wi&#281;c i d&#281;li w rogi. 14Tego drugiego dnia obeszli miasto r&#243;wnie&#380; jeden raz, po czym wr&#243;cili do obozu. Tak czynili przez sze&#347;&#263; dni.</div><div class="p"> 15Si&#243;dmego dnia natomiast wstali wcze&#347;nie o &#347;wicie i obeszli miasto podobnie jak wcze&#347;niej, z tym &#380;e siedem razy. Tylko w tym dniu obeszli je siedem razy. 16Za si&#243;dmym razem, gdy kap&#322;ani zad&#281;li w rogi, Jozue zawo&#322;a&#322;: Wznie&#347;cie okrzyk! PAN daje wam to miasto! 17Macie z tym miastem i ze wszystkim, co w nim jest, post&#261;pi&#263; jak z ob&#322;o&#380;onym kl&#261;tw&#261; dla PANA! Przy &#380;yciu pozostanie tylko nierz&#261;dnica Rachab &#8212; ona i wszyscy, kt&#243;rzy s&#261; z ni&#261; w domu. Ukry&#322;a bowiem naszych pos&#322;a&#324;c&#243;w. 18Wystrzegajcie si&#281; jednak tego, co ob&#322;o&#380;one kl&#261;tw&#261;! &#379;eby si&#281; nie okaza&#322;o, &#380;e pomimo kl&#261;twy kto&#347; zaw&#322;aszczy&#322; co&#347; z tego, co zosta&#322;o ni&#261; ob&#322;o&#380;one! &#346;ci&#261;gn&#281;liby&#347;cie w ten spos&#243;b na ob&#243;z Izraela kl&#261;tw&#281; i nieszcz&#281;&#347;cie. 19Ca&#322;e srebro i z&#322;oto, przedmioty z miedzi i &#380;elaza s&#261; po&#347;wi&#281;cone PANU! Macie je z&#322;o&#380;y&#263; do skarbca PANA!</div><div class="p"> 20Wojsko wznios&#322;o wi&#281;c okrzyk! Zagra&#322;y rogi! Lud us&#322;ysza&#322; d&#378;wi&#281;k. Wzni&#243;s&#322; pot&#281;&#380;ny g&#322;os! Mur pad&#322;! Wojownicy ruszyli przed siebie &#8212; i zdobyli miasto! 21Poniewa&#380; ob&#322;o&#380;ono je kl&#261;tw&#261;, wojownicy wyci&#281;li mieczem wszystko, co by&#322;o w mie&#347;cie, od m&#281;&#380;czyzny do kobiety, od ch&#322;opca do starca, od bydl&#281;cia do owcy i os&#322;a.</div><div class="p"> 22Jozue tymczasem rozkaza&#322; dw&#243;m zwiadowcom, kt&#243;rzy wcze&#347;niej byli na przeszpiegach w tej ziemi: Id&#378;cie do domu tej nierz&#261;dnicy i &#8212; jak przysi&#281;gli&#347;cie &#8212; wyprowad&#378;cie stamt&#261;d j&#261; sam&#261; oraz wszystkich jej bliskich! 23Zwiadowcy poszli i wyprowadzili Rachab, jej ojca i matk&#281;, jej braci i wszystkich jej bliskich. Wyprowadzili ca&#322;&#261; jej rodzin&#281; i umie&#347;cili ich na zewn&#261;trz obozu Izraela.</div><div class="p"> 24Miasto wraz ze wszystkim, co w nim by&#322;o, spalono ogniem. Tylko srebro i z&#322;oto, przedmioty z miedzi i &#380;elaza oddano do skarbca domu PANA.</div><div class="p"> 25Nierz&#261;dnic&#281; Rachab, dom jej ojca i wszystko, co nale&#380;a&#322;o do niej, Jozue zachowa&#322; przy &#380;yciu. Mieszka ona w Izraelu do dnia dzisiejszego, gdy&#380; ukry&#322;a pos&#322;a&#324;c&#243;w, kt&#243;rych Jozue wys&#322;a&#322; do Jerycha na zwiady.</div><div class="p"> 26W tym czasie Jozue zaprzysi&#261;g&#322; lud: Przekl&#281;ty przed PANEM b&#281;dzie ten, kto powa&#380;y si&#281; odbudowa&#263; to miasto Jerycho! Na swoim pierworodnym za&#322;o&#380;y jego fundament, a na swoim najm&#322;odszym postawi jego bramy.</div><div class="p"> 27 PAN by&#322; wi&#281;c z Jozuem, a wie&#347;&#263; o nim rozesz&#322;a si&#281; po ca&#322;ej tej ziemi.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2CO">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="2CO.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">2 Koryntian 4</div><div class="p"> 1Dlatego, pe&#322;ni&#261;c t&#281; pos&#322;ug&#281;, zlecon&#261; wed&#322;ug okazanego nam mi&#322;osierdzia, nie poddajemy si&#281;. 2Wyrzekli&#347;my si&#281; raczej tego, co ze wstydem skrywane, nie post&#281;pujemy przebiegle i nie przekr&#281;camy S&#322;owa Bo&#380;ego, ale w &#347;wietle prawdy &#8212; i przed obliczem Boga &#8212; stawiamy siebie samych wobec ka&#380;dego ludzkiego sumienia. 3A je&#347;li nawet g&#322;oszona przez nas dobra nowina jest zakryta, to jest tak w przypadku tych, kt&#243;rzy gin&#261;, 4niewierz&#261;cych, kt&#243;rych umys&#322;y za&#347;lepi&#322; b&#243;g tego wieku, aby nie dotar&#322;o do nich &#347;wiat&#322;o dobrej nowiny o chwale Chrystusa, kt&#243;ry jest obrazem Boga. 5Gdy&#380; nie siebie samych g&#322;osimy, lecz Jezusa Chrystusa &#8212; Pana. Siebie natomiast przedstawiamy jako tych, kt&#243;rzy wam s&#322;u&#380;&#261; ze wzgl&#281;du na Jezusa. 6Bo B&#243;g, kt&#243;ry rozkaza&#322;, by w ciemno&#347;ci zab&#322;ys&#322;o &#347;wiat&#322;o, rozpromieni&#322; nim nasze serca, by&#347;my poznali blask chwa&#322;y Boga promieniuj&#261;cej z oblicza Jezusa Chrystusa.</div><div class="s1">Skarb w glinianych naczyniach</div><div class="p"> 7Skarb ten mamy w naczyniach glinianych, aby by&#322;o widoczne, &#380;e &#378;r&#243;d&#322;em tej ogromnej mocy jest B&#243;g, a nie my. 8Zewsz&#261;d uciskani, nie jeste&#347;my przyt&#322;oczeni. Bywamy bezradni, lecz nie zrozpaczeni. 9Prze&#347;ladowani, lecz nie opuszczeni. Powaleni, ale nie pokonani. 10I zawsze &#347;mier&#263; Jezusa nosimy w swoich cia&#322;ach, aby i &#380;ycie Jezusa sta&#322;o si&#281; w naszym ciele wyra&#378;ne. 11Stale bowiem my, kt&#243;rzy &#380;yjemy, wydawani jeste&#347;my na &#347;mier&#263; dla Jezusa, aby i &#380;ycie Jezusa ujawni&#322;o si&#281; w naszym &#347;miertelnym ciele. 12W ten spos&#243;b &#347;mier&#263; wykonuje swe dzie&#322;o w nas, a &#380;ycie &#8212; w was. 13Maj&#261;c za&#347; tego samego ducha wiary, zgodnie z tym, co jest napisane: Uwierzy&#322;em, dlatego przem&#243;wi&#322;em, wierzymy &#8212; i dlatego m&#243;wimy, 14wiedz&#261;c, &#380;e Ten, kt&#243;ry wzbudzi&#322; Pana Jezusa, nas te&#380; z Jezusem wzbudzi i razem z wami postawi przed sob&#261;. 15To wszystko natomiast dzieje si&#281; ze wzgl&#281;du na was, aby dzi&#281;ki &#322;asce, kt&#243;ra tak obficie da&#322;a o sobie zna&#263; w przypadku wielu, zaobfitowa&#322;o te&#380; dzi&#281;kczynienie &#8212; dla chwa&#322;y Bo&#380;ej.</div><div class="s1">&#379;ycie w nadziei wieczno&#347;ci</div><div class="p"> 16Dlatego si&#281; nie poddajemy. Wprawdzie nasz zewn&#281;trzny cz&#322;owiek niszczeje, za to nasz wewn&#281;trzny odnawia si&#281; z ka&#380;dym dniem. 17Chwilowa lekko&#347;&#263; naszego ucisku zapewnia nam niepor&#243;wnywalnie wi&#281;ksz&#261; wag&#281; wiecznej chwa&#322;y, 18nam, kt&#243;rzy zabiegamy nie o to, co widzialne, lecz o to, co niewidzialne. Bo to, co widzialne, przemija, a to, co niewidzialne &#8212; jest wieczne.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Przeczytajmy Biblię razem (maj)Przykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany