Pokój niesie wszem: w te Święta Jezus ofiarowuje ci odpoczynek Przykład

Dzień czwarty: Gromadź Boży spokój

Czy kiedykolwiek czułeś, że Duch Święty zachęca cię do przerwania świątecznych przygotowań i zanurzenia się na chwilę w obecności Jezusa, a mimo tego opędziłeś się od tej myśli i przeszedłeś do kolejnego zadania na twojej liście? 

Wiem, że ja tak robiłam. 

Często zmuszamy się do szybkiego trybu życia, budzimy się wcześnie rano i idziemy późno spać, próbujemy wycisnąć każdą chwilę dnia. Potem jesteśmy tak wykończeni naszym własnym pośpiechem, że nie możemy już właściwie cieszyć się pięknem tego świątecznego okresu.

Czasami to zabieganie jest tylko przykrywką dla głębszych zranień. Jeśli tylko będziemy wiecznie zajęci, to nie będziemy musieli przyznać się do ran, które nosimy. Boimy się zatrzymać, więc nie zostawiamy żadnego nieodhaczonego zadania na liście, mimo że uleganie tyranii tego, co pilne może się dla nas źle skończyć. 

Jednak odpowiedzią nie jest wyrzucenie wszystkich naszych tradycji przez okno i przybranie postawy Grincha. Zamiast tego musimy w nasze zabieganie wprowadzić momenty ciszy, żebyśmy mogli pracować w miejscu pełni i odpoczynku. Prawda jest taka, że Boże zbawienie przychodzi do nas, kiedy odwracamy się od grzechu i odpoczywamy, Jego siła objawia się, kiedy jesteśmy spokojni i przepełnieni ufnością. 

W tym świątecznym czasie odważ się zatrzymać, choćby miałyby to być ledwie 2 minuty każdego dnia. Przynieś swoją listę zadań Panu i złóż ją u Jego stóp. Ciesz się pięknem Jego obecności, kiedy rozważasz Jego imiona i pozwól Mu uleczyć twoje najgłębsze zranienia.

Ogłoś, że On jest Panem twojego życia; wyraź jak desperacko Go potrzebujesz i pozwól sobie się zatrzymać. Otul się Jego obecnością. 

On jest Emmanuelem — Bogiem z nami. On widzi. On wie. On słyszy. Pozwól Mu uciszyć cię swoją miłością.  

Modlitwa: Ucisz moje serce swoją miłością, Panie. Wypowiadaj słowa pokoju nad moim życiem, tak jak słowem uciszyłeś wzburzone wody. Przynieś uzdrowienie i odnowę mojemu sercu pełnemu bólu po stracie ukochanej osoby, przeżywającemu tragedię czy traumę rozwianych nadziei lub zniszczonych marzeń. Ty, Zmartwychwstanie i Życie, tchnij nowe życie w obumarłe części mojej duszy. Daj mi iskrę nowej nadziei na przyszłość. Naucz mnie, jak się zatrzymać i przyjąć Twoją dającą życie obecność. Amen.