1 i 2 List do Tesaloniczan

1 i 2 List do Tymoteusza

Hebrajczyków

List do Galacjan

List do Kolosan

List do Efezjan

List do Filipian

1 i 2 List Piotra

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

Jakub

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2CO">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="2CO.1">
 <div class="label">1</div><div class="cl">2 Koryntian 1</div><div class="s1">Pozdrowienie</div><div class="p"> 1Pawe&#322;, z woli Bo&#380;ej aposto&#322; Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, nasz brat, do ko&#347;cio&#322;a Bo&#380;ego w Koryncie oraz do wszystkich &#347;wi&#281;tych rozproszonych po ca&#322;ej Achai: 2Niech &#322;aska i pok&#243;j, kt&#243;rych &#378;r&#243;d&#322;em jest B&#243;g, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, b&#281;d&#261; waszym udzia&#322;em.</div><div class="s1">Wdzi&#281;czno&#347;&#263; mimo ucisku</div><div class="p"> 3B&#322;ogos&#322;awiony niech b&#281;dzie B&#243;g i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, kt&#243;ry jako Ojciec mi&#322;osierdzia i B&#243;g wszelkiej pociechy 4pociesza nas w ka&#380;dym ucisku. Dzi&#281;ki temu my potrafimy pociesza&#263; tych, kt&#243;rzy przechodz&#261; przez ucisk, t&#261; pociech&#261;, kt&#243;rej sami doznali&#347;my od Boga. 5Gdy&#380; tak jak nie brak nam cierpie&#324; podobnych Chrystusowym, tak za spraw&#261; Chrystusa do&#347;wiadczamy wielkiej pociechy. 6Je&#347;li wi&#281;c jeste&#347;my uciskani, to dla waszej pociechy i zbawienia. I je&#347;li jeste&#347;my pocieszani, to te&#380; dla waszej pociechy, aby&#347;cie trwali mimo tych samych cierpie&#324;, kt&#243;rych my doznajemy. 7A nasza nadzieja co do was jest mocna, bo wiemy, &#380;e jak jeste&#347;cie uczestnikami cierpie&#324;, tak i pociechy.</div><div class="p"> 8Nie chcemy bowiem, bracia, aby&#347;cie byli nie&#347;wiadomi, &#380;e ucisk, kt&#243;ry nas dotkn&#261;&#322; w Azji, by&#322; niemal nie do zniesienia. Spad&#322; na nas ci&#281;&#380;ar ponad nasze si&#322;y, tak, &#380;e nie byli&#347;my pewni, czy w og&#243;le prze&#380;yjemy. 9W&#322;a&#347;ciwie pogodzili&#347;my si&#281; ju&#380; z wyrokiem &#347;mierci, aby nie liczy&#263; na to, &#380;e sami zdo&#322;amy jeszcze co&#347; zmieni&#263;. Zdali&#347;my si&#281; na Boga, kt&#243;ry wzbudza umar&#322;ych. 10I On uchroni&#322; nas od pewnej &#347;mierci! A mamy w Nim nadziej&#281;, &#380;e nie tylko tym razem. Liczymy, &#380;e nadal b&#281;dzie nas chroni&#322;, 11mi&#281;dzy innymi dzi&#281;ki waszemu wsp&#243;&#322;dzia&#322;aniu z nami w modlitwie, tak, aby z wielu ust wznios&#322;a si&#281; do Boga wdzi&#281;czno&#347;&#263; za nas, za udzielony nam dar &#322;aski.</div><div class="p"> 12W tym wszystkim nasz&#261; chlub&#261; by&#322;o &#347;wiadectwo naszego sumienia. Potwierdza&#322;o nam ono, &#380;e w stosunkach z lud&#378;mi, a szczeg&#243;lnie z wami, post&#281;powali&#347;my z w&#322;a&#347;ciw&#261; Bogu prostot&#261; i szczero&#347;ci&#261; &#8212; nie jako po ludzku m&#261;drzy, lecz jako polegaj&#261;cy na Jego &#322;asce. 13Bo w tym, co piszemy, nie ma nic opr&#243;cz tego, co czytacie i rozumiecie, a mam nadziej&#281;, &#380;e ca&#322;kowicie zrozumiecie. 14Znacie nas przecie&#380; przynajmniej po cz&#281;&#347;ci, wi&#281;c wiecie, &#380;e w dniu przyj&#347;cia naszego Pana Jezusa b&#281;dziemy wasz&#261; chlub&#261;, podobnie jak wy nasz&#261;.</div><div class="s1">Plany odwiedzin</div><div class="p"> 15Z takim prze&#347;wiadczeniem postanowi&#322;em ju&#380; wcze&#347;niej przyby&#263; do was. Pragn&#261;&#322;em, aby&#347;cie powt&#243;rnie dost&#261;pili &#322;aski. 16Planowa&#322;em uda&#263; si&#281; od was do Macedonii, a potem, z Macedonii, zn&#243;w do was wr&#243;ci&#263;, licz&#261;c, &#380;e mnie wyprawicie dalej do Judei. 17Czy ten plan by&#322; wyrazem lekkomy&#347;lno&#347;ci? Albo czy planuj&#261;c, robi&#281; to czysto po ludzku, tak &#380;e moje: tak, jest warte tyle, co: nie? 18B&#243;g jest wierny. To za Jego spraw&#261; to, co wam m&#243;wimy, nie jest: tak, i zarazem: nie. 19Syn Bo&#380;y, Jezus Chrystus, kt&#243;rego w&#347;r&#243;d was g&#322;osili&#347;my &#8212; ja, Sylwan#1:19 Zwykle uwa&#380;a si&#281;, &#380;e Sylwanus i Sylas to jedna i ta sama osoba. i Tymoteusz &#8212; nie by&#322; jednocze&#347;nie: tak, i: nie. W Nim dokona&#322;o si&#281; tylko: tak. 20Wszystkie Bo&#380;e obietnice maj&#261; w Nim swoje: tak! Dlatego te&#380; przez Niego mo&#380;emy potwierdza&#263;: Tak, niech si&#281; stanie#1:20 Lub: amen. &#8212; dla chwa&#322;y Boga. 21On jest Tym, kt&#243;ry nas, oraz was, utwierdza w Chrystusie i kt&#243;ry udzieli&#322; nam namaszczenia. 22On te&#380; wycisn&#261;&#322; na nas piecz&#281;&#263; i, jako zadatek, da&#322; nam do serc swego Ducha.</div><div class="p"> 23Ja za&#347; wzywam Boga na &#347;wiadka mojej duszy, &#380;e nie przyby&#322;em do Koryntu tylko dlatego, &#380;e chc&#281; was oszcz&#281;dzi&#263;. 24To prawda, &#380;e nie jeste&#347;my panami waszej wiary. Jeste&#347;my jednak wsp&#243;&#322;tw&#243;rcami#1:24 Lub: wsp&#243;&#322;pracownikami. waszej rado&#347;ci, bo przecie&#380; oparli&#347;cie swoje &#380;ycie na wierze.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2CO">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="2CO.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">2 Koryntian 2</div><div class="p"> 1Postanowi&#322;em sobie natomiast nie przychodzi&#263; zn&#243;w do was ze smutkiem. 2Bo je&#347;li ja was zasmucam, to kto mnie ma rozweseli&#263;? Liczy&#322;em przecie&#380; na tych, kt&#243;rych zasmuci&#322;em. 3W&#322;a&#347;nie po to napisa&#322;em wcze&#347;niej, aby po przybyciu nie dozna&#263; smutku ze strony tych, kt&#243;rzy powinni mnie cieszy&#263;, przekonany co do was, &#380;e moja rado&#347;&#263; jest rado&#347;ci&#261; was wszystkich. 4Pisa&#322;em bowiem do Was pogr&#261;&#380;ony w zmartwieniach i przygn&#281;bieniu serca. Czyni&#322;em to ze &#322;zami, nie aby was zasmuci&#263;, ale da&#263; wam pozna&#263; mi&#322;o&#347;&#263;, kt&#243;r&#261; mam wzgl&#281;dem was, i to niezmiern&#261;.</div><div class="p"> 5Je&#347;li natomiast kto&#347; sprawi&#322; smutek, to nie tylko mnie, ale po cz&#281;&#347;ci &#8212; aby nie przesadzi&#263; &#8212; wam wszystkim. 6Takiemu wystarczy ta kara, kt&#243;ra zosta&#322;a na&#322;o&#380;ona przez wi&#281;kszo&#347;&#263;. 7My&#347;l&#281;, &#380;e teraz powinni&#347;cie tej osobie wybaczy&#263; i doda&#263; otuchy, aby jej w jaki&#347; spos&#243;b nie poch&#322;on&#261;&#322; nadmiar smutku. 8Dlatego, prosz&#281; was, odnie&#347;cie si&#281; do niej z mi&#322;o&#347;ci&#261;. 9We&#378;cie pod uwag&#281;, &#380;e napisa&#322;em o tym do was r&#243;wnie&#380; po to, aby si&#281; przekona&#263;, na ile jeste&#347;cie wypr&#243;bowani i czy jeste&#347;cie pos&#322;uszni we wszystkim. 10Komu za&#347; wy wybaczacie, temu i ja. Wybaczam &#8212; je&#347;li co&#347; by&#322;o do wybaczenia &#8212; ze wzgl&#281;du na was, w obliczu Chrystusa, 11aby si&#281; nie da&#263; wykorzysta&#263; szatanowi. Jego intrygi s&#261; nam przecie&#380; znane.</div><div class="s1">S&#322;owo o apostolskiej dzia&#322;alno&#347;ci</div><div class="p"> 12Gdy z dobr&#261; nowin&#261; Chrystusa przyby&#322;em do Troady, Pan otworzy&#322; przede mn&#261; drzwi do dzia&#322;ania. 13Nie mia&#322;em jednak spokoju ducha, poniewa&#380; nie znalaz&#322;em tam Tytusa, mojego brata. Po&#380;egna&#322;em wi&#281;c Troadczyk&#243;w i odszed&#322;em do Macedonii.</div><div class="p"> 14Bogu za&#347; niech b&#281;d&#261; dzi&#281;ki za to, &#380;e zawsze daje nam zwyci&#281;stwo w Chrystusie i sprawia, &#380;e wo&#324; Jego poznania rozchodzi si&#281; przez nas wsz&#281;dzie. 15To B&#243;g sprawi&#322;, &#380;e jeste&#347;my dla Niego zapachem Chrystusa &#8212; zar&#243;wno w&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy dost&#281;puj&#261; zbawienia, jak i tych, kt&#243;rzy gin&#261;. 16Dla jednych jest to wo&#324; &#347;mierci zapowiadaj&#261;ca &#347;mier&#263;, dla drugich zapach &#380;ycia &#8212; obwieszczaj&#261;cy &#380;ycie. Kto si&#281; nadaje do pe&#322;nienia tej s&#322;u&#380;by? 17My bowiem nie jeste&#347;my jak wielu kupcz&#261;cych S&#322;owem Boga. Jeste&#347;my lud&#378;mi, kt&#243;rzy ze szczerych pobudek, pos&#322;ani przez Boga i przed Jego obliczem, przemawiaj&#261; w Chrystusie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

2 KoryntianPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany