List do Rzymian

2 Koryntian

1 i 2 List do Tymoteusza

1 List do Koryntian

1 i 2 List do Tesaloniczan

Hebrajczyków

List do Galacjan

List do Efezjan

List do Kolosan

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="ACT.25">
 <div class="label">25</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 25</div><div class="s1">Losy Paw&#322;a pod rz&#261;dami Festusa</div><div class="p"> 1Po trzech dniach od przybycia do prowincji, Festus uda&#322; si&#281; z Cezarei do Jerozolimy. 2Arcykap&#322;ani oraz g&#322;&#243;wni przedstawiciele &#379;yd&#243;w wykorzystali to i wnie&#347;li do niego oskar&#380;enie przeciwko Paw&#322;owi. Nalegali te&#380;, 3aby im okaza&#322; &#322;ask&#281; w jego sprawie i zechcia&#322; przys&#322;a&#263; go do Jerozolimy. Chcieli bowiem urz&#261;dzi&#263; zasadzk&#281; i zg&#322;adzi&#263; go w drodze. 4Lecz Festus odpowiedzia&#322;, &#380;e Pawe&#322; osadzony jest pod stra&#380;&#261; w Cezarei i &#380;e on sam niebawem tam wyruszy. 5Niech wi&#281;c ci spo&#347;r&#243;d was &#8212; zaproponowa&#322; &#8212; kt&#243;rzy s&#261; pe&#322;nomocni, p&#243;jd&#261; razem ze mn&#261; i oskar&#380;&#261; go, skoro cz&#322;owiek ten pope&#322;ni&#322; co&#347; niestosownego.</div><div class="p"> 6Zabawi&#322; jeszcze w&#347;r&#243;d nich nie wi&#281;cej ni&#380; osiem lub dziesi&#281;&#263; dni, po czym odjecha&#322; do Cezarei. Tam ju&#380; nast&#281;pnego dnia zasiad&#322; na krze&#347;le s&#281;dziowskim i poleci&#322; przyprowadzi&#263; Paw&#322;a. 7A gdy on si&#281; zjawi&#322;, &#379;ydzi, kt&#243;rzy przybyli z Jerozolimy, obst&#261;pili go i obci&#261;&#380;yli wieloma powa&#380;nymi zarzutami, kt&#243;rych nie potrafili udowodni&#263;. 8Pawe&#322; natomiast broni&#322; si&#281;: Niczym nie zgrzeszy&#322;em ani przeciwko &#380;ydowskiemu Prawu, ani przeciwko &#347;wi&#261;tyni, ani przeciwko cesarzowi. 9Festus jednak, chc&#261;c &#379;ydom okaza&#263; wzgl&#281;dy, postawi&#322; Paw&#322;owi pytanie: Czy chcesz uda&#263; si&#281; do Jerozolimy i tam by&#263; przede mn&#261; w tych sprawach s&#261;dzony? 10Pawe&#322; odpowiedzia&#322;: Stoj&#281; przed s&#261;dem cesarskim i ten s&#261;d ma rozpatrywa&#263; moj&#261; spraw&#281;. &#379;ydom w niczym nie zawini&#322;em, o czym i ty wiesz dobrze. 11Je&#347;li zrobi&#322;em co&#347; z&#322;ego lub pope&#322;ni&#322;em co&#347; podlegaj&#261;cego karze &#347;mierci, nie wzbraniam si&#281; umrze&#263;. Ale je&#347;li to, o co ci ludzie mnie oskar&#380;aj&#261;, nie ma &#380;adnego uzasadnienia, nikt nie mo&#380;e mnie im wyda&#263; na &#322;ask&#281; i nie&#322;ask&#281;. Odwo&#322;uj&#281; si&#281; do cesarza. 12Wtedy Festus porozumia&#322; si&#281; ze sw&#261; rad&#261; i og&#322;osi&#322;: Odwo&#322;a&#322;e&#347; si&#281; do cesarza, to p&#243;jdziesz do cesarza.</div><div class="p"> 13Po kilku dniach przybyli do Cezarei kr&#243;l Agryppa oraz Berenike i powitali Festusa. 14Gdy przebywali tam ju&#380; d&#322;u&#380;szy czas, Festus przedstawi&#322; kr&#243;lowi spraw&#281; Paw&#322;a: Jest tu pewien cz&#322;owiek &#8212; powiedzia&#322; &#8212; pozostawiony przez Feliksa w wi&#281;zieniu. 15W czasie mojego pobytu w Jerozolimie arcykap&#322;ani i starsi &#380;ydowscy wnie&#347;li przeciwko niemu spraw&#281;, domagaj&#261;c si&#281; dla niego wyroku &#347;mierci. 16Odpar&#322;em, &#380;e nie ma u Rzymian zwyczaju wydawa&#263; cz&#322;owieka na &#322;ask&#281; i nie&#322;ask&#281; jego przeciwnik&#243;w, zanim oskar&#380;ony nie stanie twarz&#261; w twarz z oskar&#380;ycielami ani nie stworzy mu si&#281; mo&#380;liwo&#347;ci do obrony przed zarzutami. 17Gdy wi&#281;c przyszli tu razem ze mn&#261;, niezw&#322;ocznie, zaraz nast&#281;pnego dnia, zasiad&#322;em na krze&#347;le s&#281;dziowskim i kaza&#322;em przyprowadzi&#263; tego cz&#322;owieka. 18Oskar&#380;yciele w swoim wyst&#261;pieniu nie wnie&#347;li przeciwko niemu &#380;adnego z tych powa&#380;nych oskar&#380;e&#324;, kt&#243;rych si&#281; spodziewa&#322;em. 19Ich zarzuty dotyczy&#322;y natomiast jakich&#347; zagadnie&#324; ich w&#322;asnej religii oraz jakiego&#347; nie&#380;yj&#261;cego Jezusa, o kt&#243;rym Pawe&#322; twierdzi&#322;, &#380;e &#380;yje. 20Ja z kolei, niepewny jak te sprawy zbada&#263;, zapyta&#322;em, czy chcia&#322;by p&#243;j&#347;&#263; do Jerozolimy i tam by&#263; dalej s&#261;dzony. 21Poniewa&#380; jednak Pawe&#322; z&#322;o&#380;y&#322; odwo&#322;anie, chc&#261;c zosta&#263; pod stra&#380;&#261; a&#380; do wyroku cesarza, rozkaza&#322;em go strzec, dop&#243;ki nie ode&#347;l&#281; go do jego wysoko&#347;ci, cesarza.#25:21 Lub: czcigodnego. 22Wtedy Agryppa powiedzia&#322; do Festusa: Chcia&#322;bym i ja pos&#322;ucha&#263; tego cz&#322;owieka. Jutro go us&#322;yszysz &#8212; odpar&#322; Festus.</div><div class="s1">Pawe&#322; przed Agrypp&#261; i Berenike</div><div class="p"> 23Nazajutrz, z wielk&#261; pomp&#261;, zjawili si&#281; Agryppa i Berenike. Wkroczyli do audytorium w towarzystwie dow&#243;dc&#243;w i g&#322;&#243;wnych osobisto&#347;ci miasta. Na znak Festusa wprowadzono Paw&#322;a. 24Kr&#243;lu Agryppo &#8212; rozpocz&#261;&#322; Festus &#8212; i wy panowie, kt&#243;rzy z nami jeste&#347;cie. Stoi przed wami cz&#322;owiek, o kt&#243;rego skazanie wyst&#261;pi&#322; do mnie ca&#322;y t&#322;um &#379;yd&#243;w zar&#243;wno w Jerozolimie, jak i tutaj, wo&#322;aj&#261;c, &#380;e nie powinien on d&#322;u&#380;ej &#380;y&#263;. 25Ja jednak stwierdzi&#322;em, &#380;e nie pope&#322;ni&#322; on nic, co zas&#322;ugiwa&#322;oby na &#347;mier&#263;. A poniewa&#380; sam odwo&#322;a&#322; si&#281; do czcigodnego, postanowi&#322;em go tam odes&#322;a&#263;. 26Nie mam jednak nic konkretnego, co m&#243;g&#322;bym o nim napisa&#263; mojemu panu, dlatego stawiam go przed wami, a szczeg&#243;lnie przed tob&#261;, kr&#243;lu Agryppo, abym po przeprowadzonym przes&#322;uchaniu wiedzia&#322;, jak spraw&#281; uj&#261;&#263; w s&#322;owa. 27Nierozs&#261;dne bowiem wydaje mi si&#281; posy&#322;a&#263; wi&#281;&#378;nia bez podania wysuwanych przeciwko niemu zarzut&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch26" data-usfm="ACT.26">
 <div class="label">26</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 26</div><div class="s1">Mowa Paw&#322;a przed Agrypp&#261;</div><div class="p"> 1Agryppa zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Paw&#322;a: Pozwala ci si&#281; m&#243;wi&#263; we w&#322;asnej obronie. W&#243;wczas Pawe&#322; wyci&#261;gn&#261;&#322; r&#281;k&#281; i przem&#243;wi&#322;: 2Uwa&#380;am si&#281; za szcz&#281;&#347;liwego, kr&#243;lu Agryppo, &#380;e mog&#281; si&#281; dzi&#347; wobec ciebie broni&#263; w zwi&#261;zku z tym, o co mnie oskar&#380;aj&#261; &#379;ydzi. 3M&#243;wi&#281; tak dlatego, &#380;e jeste&#347; znawc&#261; wszystkich zwyczaj&#243;w i zagadnie&#324;, kt&#243;re s&#261; u &#379;yd&#243;w przedmiotem spor&#243;w. Dlatego prosz&#281;, wys&#322;uchaj mnie cierpliwie.</div><div class="p"> 4Ot&#243;&#380; moje &#380;ycie, kt&#243;re od najwcze&#347;niejszych lat toczy&#322;o si&#281; po&#347;r&#243;d mojego narodu w Jerozolimie, znaj&#261; wszyscy &#379;ydzi. 5Od dawna wiedz&#261; &#8212; gdyby tylko chcieli to po&#347;wiadczy&#263; &#8212; &#380;e &#380;y&#322;em wed&#322;ug najsurowszego stronnictwa naszej religii jako faryzeusz. 6A teraz jestem s&#261;dzony z powodu nadziei. Ta nadzieja &#322;&#261;czy si&#281; z Bo&#380;&#261; obietnic&#261; z&#322;o&#380;on&#261; naszym ojcom. 7Jej spe&#322;nienia spodziewa si&#281; naszych dwana&#347;cie plemion. W zwi&#261;zku z ni&#261; dniem i noc&#261;, wytrwale, odprawiana jest s&#322;u&#380;ba. Z powodu tej nadziei jestem oskar&#380;any przez &#379;yd&#243;w, kr&#243;lu. 8Dlaczego uchodzi u was za niewiarygodne to, &#380;e B&#243;g wzbudza umar&#322;ych? 9Ja sam pierwotnie twierdzi&#322;em, &#380;e nale&#380;y ostro wyst&#261;pi&#263; przeciwko imieniu Jezusa z Nazaretu. 10To te&#380; robi&#322;em w Jerozolimie. Wielu &#347;wi&#281;tych wtr&#261;ci&#322;em tam do wi&#281;zienia, poniewa&#380; dzia&#322;a&#322;em z pe&#322;nomocnictwa arcykap&#322;an&#243;w. A gdy chodzi&#322;o o wyrok &#347;mierci, opowiada&#322;em si&#281; za jego wykonaniem.#26:10 Lub: rzuci&#322;em kamyk poparcia. 11Cz&#281;sto kara&#322;em tych ludzi w przer&#243;&#380;nych synagogach. Pr&#243;bowa&#322;em zmusi&#263; ich do blu&#378;nierstwa. T&#281;pi&#322;em ich rzeczywi&#347;cie nieprzeci&#281;tnie. Prze&#347;ladowa&#322;em ich nawet w obcych miastach.</div><div class="p"> 12W&#322;a&#347;nie w takich okoliczno&#347;ciach szed&#322;em do Damaszku. Mia&#322;em z sob&#261; pe&#322;nomocnictwo i polecenie arcykap&#322;an&#243;w. 13Nagle, w &#347;rodku dnia, na drodze, zobaczy&#322;em, o kr&#243;lu, &#347;wiat&#322;o z nieba. By&#322;o ja&#347;niejsze ni&#380; blask s&#322;o&#324;ca. Otoczy&#322;o mnie samego oraz tych, kt&#243;rzy szli ze mn&#261;. 14A gdy wszyscy padli&#347;my na ziemi&#281;, us&#322;ysza&#322;em g&#322;os, kt&#243;ry m&#243;wi&#322; do mnie po hebrajsku: Saulu! Saulu! Dlaczego Mnie prze&#347;ladujesz? Trudno ci wierzga&#263; przeciw o&#347;cieniowi. 15A ja zapyta&#322;em: Kim jeste&#347;, Panie? Pan odpowiedzia&#322;: Ja jestem Jezus, kt&#243;rego ty prze&#347;ladujesz. 16Ale podnie&#347; si&#281;! Sta&#324; na nogach! Ukaza&#322;em ci si&#281; po to, aby wybra&#263; ci&#281; na s&#322;ug&#281; i &#347;wiadka nie tylko tego, w czym Mnie ju&#380; zobaczy&#322;e&#347;, ale i tego, w czym ci si&#281; jeszcze objawi&#281;. 17Ochroni&#281; ci&#281; przed tym ludem i przed poganami. Bo do nich ci&#281; posy&#322;am. 18Chc&#281; im otworzy&#263; oczy, odwr&#243;ci&#263; od ciemno&#347;ci do &#347;wiat&#322;a i od w&#322;adzy szatana do Boga, by dost&#261;pili przebaczenia grzech&#243;w oraz otrzymali dzia&#322; w&#347;r&#243;d u&#347;wi&#281;conych &#8212; dzi&#281;ki wierze we Mnie.</div><div class="p"> 19Dlatego, kr&#243;lu Agryppo, nie by&#322;em niepos&#322;uszny temu widzeniu z nieba. 20G&#322;osi&#322;em najpierw tym w Damaszku, nast&#281;pnie w Jerozolimie, potem na ca&#322;ym obszarze Judei oraz po&#347;r&#243;d pogan. Wzywa&#322;em, aby si&#281; opami&#281;tali, zwr&#243;cili do Boga i spe&#322;niali uczynki godne opami&#281;tania. 21Z tych powod&#243;w &#379;ydzi schwytali mnie, gdy by&#322;em w &#347;wi&#261;tyni, i usi&#322;owali zabi&#263;. 22Poniewa&#380; jednak B&#243;g mi pom&#243;g&#322;, prze&#380;y&#322;em a&#380; do dzisiejszego dnia. Nadal &#347;wiadcz&#281; zar&#243;wno ma&#322;ym, jak i wielkim. Nie m&#243;wi&#281; o niczym opr&#243;cz tego, czego nadej&#347;cie zapowiedzieli prorocy, a tak&#380;e Moj&#380;esz, 23a mianowicie, &#380;e Chrystus b&#281;dzie poddany cierpieniom i &#380;e jako pierwszy ze zmartwychwsta&#322;ych og&#322;osi &#347;wiat&#322;o zar&#243;wno ludowi, jak i poganom.</div><div class="p"> 24Gdy Pawe&#322; tak przemawia&#322; we w&#322;asnej obronie, Festus zawo&#322;a&#322;: Szalejesz, Pawle! Wielka wiedza przywodzi ci&#281; do szale&#324;stwa. 25Nie szalej&#281;, najdostojniejszy Festusie &#8212; odpar&#322; Pawe&#322; &#8212; wypowiadam s&#322;owa prawdy i rozs&#261;dku. 26Kr&#243;l wie o tych sprawach. M&#243;wi&#281; o tym do niego otwarcie i odwa&#380;nie, gdy&#380; jestem przekonany, &#380;e nic z tych rzeczy nie umkn&#281;&#322;o jego uwadze. Nie dzia&#322;o si&#281; to przecie&#380; w jakim&#347; zak&#261;tku. 27Kr&#243;lu Agryppo, czy wierzysz Prorokom? Wiem, &#380;e wierzysz. 28Agryppa na to do Paw&#322;a: Zaraz mnie przekonasz, bym zosta&#322; chrze&#347;cijaninem. 29A Pawe&#322;: Da&#322;by B&#243;g, aby zaraz lub p&#243;&#378;niej nie tylko ty, ale i wszyscy, kt&#243;rzy mnie dzi&#347; s&#322;uchaj&#261;, stali si&#281; tacy jak ja, pomijaj&#261;c te wi&#281;zy.</div><div class="p"> 30Po tych s&#322;owach kr&#243;l, namiestnik, Berenike oraz ci, kt&#243;rzy z nimi siedzieli, powstali ze swoich miejsc. 31A gdy si&#281; oddalali, wymieniali mi&#281;dzy sob&#261; uwagi: Cz&#322;owiek ten nie czyni nic, co zas&#322;ugiwa&#322;oby na &#347;mier&#263; lub wi&#281;zienie. 32Agryppa za&#347; powiedzia&#322; do Festusa: Cz&#322;owiek ten m&#243;g&#322;by by&#263; zwolniony, gdyby nie odwo&#322;a&#322; si&#281; do cesarza.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Dzieje ApostolskiePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany