Hebrajczyków

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

1 i 2 List do Tesaloniczan

List do Rzymian

Dzieje Apostolskie

2 Koryntian

1 i 2 List do Tymoteusza

1 i 2 List Piotra

1 List do Koryntian

List do Galacjan

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="JHN.11">
 <div class="label">11</div><div class="cl">Jana 11</div><div class="s1">Wzbudzenie &#321;azarza</div><div class="p"> 1By&#322; pewien chory, &#321;azarz z Betanii, miasteczka Marii i jej siostry Marty. 2Chodzi o t&#281; Mari&#281;, kt&#243;ra p&#243;&#378;niej nama&#347;ci&#322;a Pana pachn&#261;cym olejkiem i wytar&#322;a Jego stopy swoimi w&#322;osami. To w&#322;a&#347;nie jej brat &#321;azarz chorowa&#322;. 3Siostry pos&#322;a&#322;y wi&#281;c do Jezusa tak&#261; wiadomo&#347;&#263;: Panie, ten, z kt&#243;rym si&#281; przyja&#378;nisz, choruje. 4Gdy Jezus to us&#322;ysza&#322;, powiedzia&#322;: Ostatecznie ko&#324;cem tej choroby nie b&#281;dzie &#347;mier&#263;, lecz objawienie chwa&#322;y Boga. Za jej spraw&#261; Syn Bo&#380;y b&#281;dzie uwielbiony. 5Jezus za&#347; kocha&#322; Mart&#281;, jej siostr&#281; i &#321;azarza. 6Gdy wi&#281;c us&#322;ysza&#322;, &#380;e choruje, jeszcze dwa dni pozosta&#322; tam, gdzie przebywa&#322;, 7a dopiero potem powiedzia&#322; do uczni&#243;w: Chod&#378;my zn&#243;w do Judei. 8Uczniowie zauwa&#380;yli: Mistrzu! Dopiero co &#379;ydzi pr&#243;bowali Ci&#281; ukamienowa&#263;, a Ty zn&#243;w tam idziesz? 9Jezus odpowiedzia&#322;: Dzie&#324; przecie&#380; sk&#322;ada si&#281; z dwunastu godzin. Kto chodzi za dnia, nie potknie si&#281;, gdy&#380; widzi &#347;wiat&#322;o tego &#347;wiata. 10Lecz je&#347;li kto&#347; chodzi w nocy, potknie si&#281;, poniewa&#380; nie ma w sobie &#347;wiat&#322;a.</div><div class="p"> 11Po tych s&#322;owach doda&#322;: &#321;azarz, nasz przyjaciel, zasn&#261;&#322;, ale id&#281; zbudzi&#263; go ze snu. 12Wtedy uczniowie powiedzieli: Panie! Skoro zasn&#261;&#322;, wyzdrowieje. 13Jezus jednak mia&#322; na my&#347;li jego &#347;mier&#263;, oni natomiast my&#347;leli, &#380;e m&#243;wi o zwyk&#322;ym &#347;nie. 14Wtedy Jezus powiedzia&#322; im wyra&#378;nie: &#321;azarz umar&#322;. 15I ciesz&#281; si&#281;, &#380;e Mnie tam nie by&#322;o, bo chodzi mi o was. Pragn&#281;, by&#347;cie uwierzyli. A teraz chod&#378;my do niego. 16W&#243;wczas Tomasz, zwany Dydymos,#11:16 Lub: zwany Bli&#378;niak. powiedzia&#322; do pozosta&#322;ych uczni&#243;w: To my te&#380; chod&#378;my, &#380;eby&#347;my razem z nim umarli.</div><div class="p"> 17Gdy Jezus przyby&#322; na miejsce, &#321;azarz by&#322; ju&#380; od czterech dni w grobie. 18A Betania le&#380;a&#322;a blisko Jerozolimy, oko&#322;o pi&#281;tnastu stadi&#243;w.#11:18 Tj. 2,8 km. 19I wielu spo&#347;r&#243;d &#379;yd&#243;w zebra&#322;o si&#281; u Marty i Marii, aby je pocieszy&#263; po stracie brata. 20Gdy wi&#281;c Marta us&#322;ysza&#322;a, &#380;e Jezus idzie, wysz&#322;a Mu na spotkanie. Maria pozosta&#322;a w domu. 21Marta natomiast zwr&#243;ci&#322;a si&#281; do Jezusa: Panie! Gdyby&#347; tu by&#322;, m&#243;j brat by nie umar&#322;. 22Ale i teraz wiem, &#380;e B&#243;g da Ci wszystko, o co Go poprosisz. 23Jezus zapewni&#322;: Zmartwychwstanie tw&#243;j brat. 24Marta na to: Wiem, &#380;e zmartwychwstanie &#8212; przy zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym. 25Wtedy Jezus skierowa&#322; do niej s&#322;owa: Ja jestem zmartwychwstaniem i &#380;yciem. Kto we Mnie wierzy, cho&#263;by nawet umar&#322; &#8212; &#380;y&#263; b&#281;dzie. 26A ka&#380;dy, kto &#380;yje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? 27Odpowiedzia&#322;a: Tak, Panie! Ja wierz&#281;, &#380;e Ty jeste&#347; Chrystusem, Synem Bo&#380;ym, kt&#243;ry mia&#322; przyj&#347;&#263; na &#347;wiat.</div><div class="p"> 28Po tych s&#322;owach odesz&#322;a, zawo&#322;a&#322;a swoj&#261; siostr&#281; Mari&#281; i powiedzia&#322;a jej na stronie: Nauczyciel tu jest i wo&#322;a ci&#281;. 29Ta za&#347;, gdy tylko to us&#322;ysza&#322;a, zaraz wsta&#322;a i posz&#322;a do Niego. 30Jezus natomiast jeszcze nie wszed&#322; do miasteczka, lecz by&#322; w tym miejscu, gdzie Go spotka&#322;a Marta. 31&#379;ydzi wi&#281;c, kt&#243;rzy byli z Mari&#261; i pocieszali j&#261;, widz&#261;c, &#380;e si&#281; poderwa&#322;a i wysz&#322;a, ruszyli za ni&#261; pewni, &#380;e idzie do grobu, aby tam p&#322;aka&#263;.</div><div class="p"> 32Gdy Maria dotar&#322;a tam, gdzie by&#322; Jezus, i zobaczy&#322;a Go, upad&#322;a Mu do n&#243;g ze s&#322;owami: Panie, gdyby&#347; tu by&#322;, m&#243;j brat by nie umar&#322;. 33Jezus, widz&#261;c jej &#322;zy oraz &#322;zy &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy z ni&#261; przyszli, westchn&#261;&#322; g&#322;&#281;boko 34i zapyta&#322;: Gdzie go po&#322;o&#380;yli&#347;cie? Chod&#378; i zobacz, Panie &#8212; odpowiedzieli. 35Jezus zap&#322;aka&#322;. 36A &#379;ydzi zacz&#281;li komentowa&#263;: Patrzcie, jak go kocha&#322;. 37Byli i tacy, kt&#243;rzy m&#243;wili: Czy kto&#347;, kto otworzy&#322; niewidomemu oczy, nie m&#243;g&#322; sprawi&#263;, aby ten nie umar&#322;?</div><div class="p"> 38Jezus zn&#243;w westchn&#261;&#322; g&#322;&#281;boko i uda&#322; si&#281; do grobu. Grobem by&#322;a grota. Wej&#347;cie zamyka&#322; kamie&#324;. 39Jezus poleci&#322;: Usu&#324;cie ten kamie&#324;! Wtedy odezwa&#322;a si&#281; Marta, siostra zmar&#322;ego: Panie! B&#281;dzie czu&#263;, bo to jest czwarty dzie&#324;. 40Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: Czy ci nie powiedzia&#322;em, &#380;e je&#347;li uwierzysz, zobaczysz chwa&#322;&#281; Boga? 41Usun&#281;li wi&#281;c kamie&#324;. Jezus natomiast wzni&#243;s&#322; oczy w g&#243;r&#281; i powiedzia&#322;: Ojcze, dzi&#281;kuj&#281; Ci, &#380;e Mnie wys&#322;ucha&#322;e&#347;. 42Ja wiem, &#380;e Mnie zawsze wys&#322;uchujesz, ale powiedzia&#322;em to ze wzgl&#281;du na t&#322;ocz&#261;cych si&#281; wok&#243;&#322; mnie ludzi. Chc&#281;, by uwierzyli, &#380;e Ty Mnie pos&#322;a&#322;e&#347;. 43Po tych s&#322;owach zawo&#322;a&#322; dono&#347;nym g&#322;osem: &#321;azarzu, wyjd&#378;! 44I umar&#322;y wyszed&#322;. Jego nogi i r&#281;ce powi&#261;zane by&#322;y pasami p&#322;&#243;tna, a twarz owini&#281;ta chust&#261;. Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do przyby&#322;ych: Rozwi&#261;&#380;cie go i pozw&#243;lcie mu odej&#347;&#263;.</div><div class="s1">Jezus i rozgrywki polityczne</div><div class="p"> 45Po tym wydarzeniu wielu &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy przyszli do Marii i widzieli, czego Jezus dokona&#322;, uwierzy&#322;o w Niego. 46Niekt&#243;rzy za&#347; poszli i opowiedzieli o tym faryzeuszom.</div><div class="p"> 47W zwi&#261;zku z tym arcykap&#322;ani i faryzeusze zwo&#322;ali Wysok&#261; Rad&#281; i zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Co tu robi&#263;? Cz&#322;owiek ten dokonuje wielu znak&#243;w. 48Je&#347;li Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierz&#261;. W&#243;wczas wkrocz&#261; Rzymianie i zabior&#261; nam i to miejsce, i nar&#243;d. 49Wtedy jeden z nich, Kajfasz, kt&#243;ry tego roku by&#322; arcykap&#322;anem, powiedzia&#322;: Wy nic nie rozumiecie 50i nie bierzecie pod uwag&#281;, &#380;e lepiej jest dla nas, aby jeden cz&#322;owiek umar&#322; za lud, ni&#380; aby ca&#322;y nar&#243;d zgin&#261;&#322;. 51Nie m&#243;wi&#322; tego jednak sam z siebie, ale jako sprawuj&#261;cy tego roku urz&#261;d arcykap&#322;ana wypowiedzia&#322; proroctwo, &#380;e Jezus ma umrze&#263; za nar&#243;d &#8212; 52i nie tylko za nar&#243;d, ale tak&#380;e po to, aby zebra&#263; w jedno rozproszone dzieci Boga. 53W tym zatem dniu postanowili, &#380;e Go zabij&#261;. 54Dlatego Jezus nie chodzi&#322; ju&#380; w&#347;r&#243;d &#379;yd&#243;w jawnie, ale odszed&#322; stamt&#261;d w okolice pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywa&#322; wraz z uczniami.</div><div class="p"> 55Tymczasem zbli&#380;a&#322;a si&#281; Pascha &#380;ydowska i wielu z tej okolicy posz&#322;o przed Pasch&#261; do Jerozolimy, aby si&#281; oczy&#347;ci&#263;. 56Szukali wi&#281;c Jezusa, a stoj&#261;c w &#347;wi&#261;tyni, rozwa&#380;ali: Jak my&#347;licie? Przyjdzie na &#347;wi&#281;to, czy raczej nie? 57Arcykap&#322;ani za&#347; i faryzeusze wydali nakaz, aby ten, kto zna miejsce Jego pobytu, wskaza&#322; je, tak by mogli Go schwyta&#263;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="JHN.12">
 <div class="label">12</div><div class="cl">Jana 12</div><div class="s1">Namaszczenie Jezusa</div><div class="p"> 1Na sze&#347;&#263; dni przed Pasch&#261; Jezus przyszed&#322; do Betanii, gdzie mieszka&#322; &#321;azarz, kt&#243;rego wzbudzi&#322; z martwych. 2Tam te&#380; przygotowali Mu uczt&#281;. Marta us&#322;ugiwa&#322;a, a &#321;azarz by&#322; jednym z tych, kt&#243;rzy wraz z Nim spoczywali przy stole.</div><div class="p"> 3Maria natomiast wzi&#281;&#322;a funt#12:3 Tj. litr&#281;, 109 g lub 327 g. czystego, bardzo drogiego olejku nardowego, nama&#347;ci&#322;a stopy Jezusa i wytar&#322;a je swoimi w&#322;osami. W&#243;wczas dom wype&#322;ni&#322; si&#281; zapachem perfum. 4A Judasz Iskariot, jeden z Jego uczni&#243;w, ten, kt&#243;ry mia&#322; Go wyda&#263;, powiedzia&#322;: 5Dlaczego nie sprzedano tych perfum? Mo&#380;na by za nie uzyska&#263; sum&#281; trzystu denar&#243;w#12:5 Tj. Sum&#281; rocznych dochod&#243;w. i rozda&#263; pieni&#261;dze ubogim. 6Powiedzia&#322; to nie z troski o ubogich, lecz dlatego, &#380;e by&#322; z&#322;odziejem. A poniewa&#380; opiekowa&#322; si&#281; sakiewk&#261;, podkrada&#322; z tego, co do niej wk&#322;adano. 7Jezus odpowiedzia&#322;: Zostaw j&#261;! Zachowa&#322;a to na dzie&#324; mojego pogrzebu. 8Ubodzy zawsze b&#281;d&#261; po&#347;r&#243;d was. Ja &#8212; nie zawsze.</div><div class="p"> 9Gdy spory t&#322;um &#379;yd&#243;w dowiedzia&#322; si&#281;, gdzie jest, przyszed&#322; nie tylko ze wzgl&#281;du na Jezusa, ale tak&#380;e po to, aby zobaczy&#263; &#321;azarza, kt&#243;rego wzbudzi&#322; On z martwych. 10Arcykap&#322;ani natomiast postanowili zabi&#263; tak&#380;e &#321;azarza. 11Z jego powodu bowiem wielu &#379;yd&#243;w odesz&#322;o i zacz&#281;&#322;o wierzy&#263; w Jezusa.</div><div class="s1">Wjazd Jezusa do Jerozolimy</div><div class="p"> 12Nazajutrz ogromny t&#322;um, kt&#243;ry przyby&#322; na &#347;wi&#281;to, us&#322;ysza&#322;, &#380;e Jezus idzie do Jerozolimy. 13Ludzie zatem wzi&#281;li ga&#322;&#261;zki palm, wyszli Mu na spotkanie i wo&#322;ali:</div><div class="q"> Hosanna!</div><div class="q"> B&#322;ogos&#322;awiony Ten, kt&#243;ry przychodzi w imieniu Pana!</div><div class="p">oraz:</div><div class="q"> Kr&#243;l Izraela!</div><div class="p"> 14A Jezus znalaz&#322; osio&#322;ka i wsiad&#322; na niego &#8212; tak jak jest napisane:</div><div class="q"> 15 Nie b&#243;j si&#281;, c&#243;rko Syjonu!</div><div class="q"> Oto przychodzi tw&#243;j kr&#243;l,</div><div class="q"> siedz&#261;c na &#378;rebi&#281;ciu o&#347;licy.</div><div class="p"> 16Pocz&#261;tkowo Jego uczniowie nie rozumieli, o co chodzi. Lecz gdy Jezus zosta&#322; uwielbiony, wtedy sobie przypomnieli, &#380;e Jego dotycz&#261; te s&#322;owa i dlatego tak zosta&#322; przywitany. 17A zatem sk&#322;ada&#322; &#347;wiadectwo t&#322;um, kt&#243;ry z Nim by&#322;, gdy wywo&#322;a&#322; &#321;azarza z grobu i wzbudzi&#322; go z martwych. 18T&#322;um te&#380; wyszed&#322; Mu na spotkanie, gdy&#380; ludzie us&#322;yszeli, &#380;e dokona&#322; tego znaku. 19St&#261;d faryzeusze zarzucali sobie: Zobaczcie, &#380;e nic wam si&#281; nie udaje. Oto ca&#322;y &#347;wiat poszed&#322; za Nim.</div><div class="s1">Jezus ziarnem pszenicy</div><div class="p"> 20W&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy przybyli, aby w czasie &#347;wi&#281;ta z&#322;o&#380;y&#263; ho&#322;d Bogu, byli te&#380; pewni Grecy. 21Podeszli oni do Filipa z Betsaidy w Galilei z tak&#261; pro&#347;b&#261;: Panie, chcemy spotka&#263; si&#281; z Jezusem. 22Filip poszed&#322; z tym do Andrzeja, a nast&#281;pnie obaj przyszli do Jezusa. 23W&#243;wczas Jezus powiedzia&#322;: Nast&#261;pi&#322;a godzina, aby zosta&#322; uwielbiony Syn Cz&#322;owieczy. 24R&#281;cz&#281; i zapewniam was, je&#347;li ziarno pszenicy wrzucone w ziemi&#281; nie obumrze, zostaje pojedynczym ziarnem, lecz je&#347;li obumrze, wydaje obfity plon. 25Kto kocha swoje &#380;ycie, straci je, a kto nienawidzi swojego &#380;ycia w tym &#347;wiecie, uchroni je dla &#380;ycia wiecznego. 26Je&#347;li kto&#347; chce Mi s&#322;u&#380;y&#263;, niech idzie za Mn&#261;, a tam, gdzie Ja jestem, b&#281;dzie tak&#380;e m&#243;j s&#322;uga. Je&#347;li kto&#347; chce Mi s&#322;u&#380;y&#263;, uczci go m&#243;j Ojciec.</div><div class="p"> 27Teraz moja dusza jest w trwodze, i co mam powiedzie&#263;? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny? Przecie&#380; dla tej godziny przyszed&#322;em. 28Ojcze, uwielbij swoje imi&#281;! Wtedy z nieba rozleg&#322; si&#281; g&#322;os: Uwielbi&#322;em i jeszcze uwielbi&#281;! 29W&#243;wczas t&#322;um, kt&#243;ry tam sta&#322; i s&#322;ysza&#322;, m&#243;wi&#322;, &#380;e zagrzmia&#322;o. Inni twierdzili: Anio&#322; do Niego przem&#243;wi&#322;. 30Natomiast Jezus wyja&#347;ni&#322;: Nie ze wzgl&#281;du na Mnie rozleg&#322; si&#281; ten g&#322;os, ale ze wzgl&#281;du na was. 31Teraz odbywa si&#281; s&#261;d nad tym &#347;wiatem. Teraz w&#322;adca tego &#347;wiata zostanie wyrzucony. 32A gdy Ja b&#281;d&#281; podniesiony z ziemi, wszystkich poci&#261;gn&#281; do siebie. 33Powiedzia&#322; to, by zaznaczy&#263;, jak&#261; &#347;mierci&#261; ma umrze&#263;.</div><div class="p"> 34Wtedy z t&#322;umu pad&#322;o pytanie: Ze s&#322;uchania Prawa wiemy, &#380;e Chrystus jest wieczny, na jakiej wi&#281;c podstawie twierdzisz, &#380;e Syn Cz&#322;owieczy musi by&#263; podniesiony? Kim jest ten Syn Cz&#322;owieczy? 35Jezus powiedzia&#322;: Jeszcze przez kr&#243;tki czas jest w&#347;r&#243;d was &#347;wiat&#322;o. Chod&#378;cie, dop&#243;ki je macie, aby nie zaw&#322;adn&#281;&#322;a wami ciemno&#347;&#263;. Bo kto chodzi w ciemno&#347;ci, nie wie, dok&#261;d idzie. 36Dop&#243;ki macie &#347;wiat&#322;o, wierzcie w &#347;wiat&#322;o, aby&#347;cie si&#281; stali synami &#347;wiat&#322;a. Po tych s&#322;owach Jezus odszed&#322; i ukry&#322; si&#281; przed nimi.</div><div class="s1">Przyczyny i skutki niewiary w Jezusa</div><div class="p"> 37I chocia&#380; na ich oczach dokona&#322; tak wielu znak&#243;w, nie wierzyli w Niego, 38tak &#380;e wype&#322;ni&#322;o si&#281; S&#322;owo wypowiedziane przez proroka Izajasza:</div><div class="q"> Panie, kto uwierzy&#322; naszej wie&#347;ci</div><div class="q"> i komu objawiono rami&#281; Pana?</div><div class="p"> 39Nie byli w stanie uwierzy&#263; dlatego, &#380;e zn&#243;w, jak stwierdza Izajasz:</div><div class="q"> 40Za&#347;lepi&#322; ich oczy </div><div class="q">i znieczuli&#322; ich serce,</div><div class="q"> aby nie widzieli oczami</div><div class="q"> i nie rozumieli sercem,</div><div class="q"> i nie zawr&#243;cili,</div><div class="q"> abym ich uleczy&#322;.</div><div class="p"> 41Izajasz powiedzia&#322; tak dlatego, &#380;e zobaczy&#322; Jego chwa&#322;&#281; i m&#243;wi&#322; o Nim. 42Niemniej jednak wielu przyw&#243;dc&#243;w uwierzy&#322;o w Jezusa, ale ze wzgl&#281;du na faryzeusz&#243;w nie przyznawali si&#281; do tego, aby unikn&#261;&#263; wy&#322;&#261;czenia z synagogi. 43Chodzi&#322;o im bowiem bardziej o uznanie ze strony ludzi ni&#380; o chwa&#322;&#281; Bo&#380;&#261;.</div><div class="p"> 44Jezus natomiast zawo&#322;a&#322;: Kto wierzy we Mnie, nie we Mnie wierzy, ale w Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 45Kto Mnie widzi, widzi Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 46Ja przyszed&#322;em na &#347;wiat jako &#347;wiat&#322;o, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozosta&#322; w ciemno&#347;ci. 47I je&#347;liby kto&#347; s&#322;ucha&#322; moich s&#322;&#243;w, lecz nie stosowa&#322; si&#281; do nich, nie Ja b&#281;d&#281; go s&#261;dzi&#322;; nie przyszed&#322;em bowiem, aby s&#261;dzi&#263; &#347;wiat, ale aby &#347;wiat uratowa&#263;. 48Kto Mnie odrzuca i nie przyjmuje moich s&#322;&#243;w, ma swego s&#281;dziego: S&#322;owo, kt&#243;re wyg&#322;osi&#322;em, os&#261;dzi go w dniu ostatecznym. 49Nie powiedzia&#322;em nic sam od siebie. To Ojciec, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, poleci&#322; mi, co mam m&#243;wi&#263; i g&#322;osi&#263;. 50A wiem, &#380;e Jego przykazanie jest &#380;yciem wiecznym. To zatem, co Ja m&#243;wi&#281;, m&#243;wi&#281; tak, jak mi poleci&#322; Ojciec.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Ewangelia JanaPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany