Ku Tobie, Boże mójPrzykład

Boży przemożny cel

Widzenie, jakiego doznał Paweł w drodze do Damaszku, nie było przemijającym emocjonalnym doświadczeniem, lecz wizją nadającą bardzo konkretne i empatyczne kierunki działania. Paweł stwierdził: "nie byłem nieposłuszny temu widzeniu z nieba” (Dzieje Apostolskie 26:19). Praktycznie, nasz Pan powiedział Pawłowi: “Całe twoje życie będzie zdominowane albo owładnięte przeze Mnie; nie będziesz mieć innego końca, celu ani przeznaczenia niż Moje". Pan mówi też do nas: “Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, żebyście szli . . .” (Ewangelia Jana 15:16).

Gdy rodzimy się na nowo, jeśli jesteśmy duchowi, to mamy wizję tego, czego chce od nas Jezus. Ważne jest nauczenie się, by nie być "nieposłusznym temu widzeniu z nieba", by nie wątpić, że można to osiągnąć. Nie wystarczy intelektualne przyjęcie faktu, że Bóg odkupił świat, ani nawet świadomość, że Duch Święty może w moim realnym życiu czynić wszystko to, co Jezus uczynił. Muszę mieć fundament osobistej relacji z Nim. Paweł nie otrzymał żadnej wiadomości ani doktryny do wygłaszania. Został wprowadzony do żywej, osobistej i przemożnej relacji z Jezusem Chrystusem. Dzieje Apostolskie 26:16 przedstawiają cel bardzo jasno: “. . . aby wybrać cię na sługę i świadka . . . .”. Nic się z tego nie uda bez osobistej relacji. Paweł był oddany Osobie, a nie przyczynie. Był absolutnie Chrystusowy. Nie widział nic innego ani nie żył dla niczego innego. “Postanowiłem wręcz o niczym nie wiedzieć pośród was, jak tylko o Jezusie Chrystusie — i to tym ukrzyżowanym” (1 List do Koryntian 2:2).

O Panie, przywiąż mnie do siebie wspaniałymi więzami wielbiącej miłości, otocz mnie swoją Opatrznością dla Twoich celów, poszerzaj moją zdolność do bycia użytecznym dla Ciebie.