Pobierz aplikacjęNasz chleb powszedni — wydanie 15-dniowePrzykład
Taniec pszczół
W jaki sposób pszczoły wskazują sobie nawzajem drogę do kwiatu z nektarem? Naukowcy są zgodni, że chodzi tu, o tak zwany „taniec pszczół". Teoria ta przedstawiona przez laureata nagrody Nobla, zoologa Karla von Frisha w 1960 r., początkowo spotkała się ze sceptycznym przyjęciem. Obecnie jednak badacze z Wielkiej Brytanii potwierdzili jego teorię, używając do tego maleńkich transponderów radarowych przymocowanych do pszczół robotnic. Wykazali, że pszczoła nakierowuje swoje ciało w stronę źródła pożywienia i za pomocą intensywności ruchów swojego tańca komunikuje innym pszczołom odległość do niego.
Kobieta, którą Jezus spotkał przy studni Jakuba, również znalazła sposób, aby przyprowadzić ludzi ze swojej społeczności do tego, co znalazła — do żywej wody (J 4:10). Inni przybyli, aby zobaczyć, dlaczego ta kobieta, która miała 5 mężów i aktualnie żyła w konkubinacie, powiedziała: „Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział o wszystkim, co zrobiłam” (w. 29).
Kiedy tłum był w drodze, Ten, który w innym miejscu nazywał siebie „chlebem życia” (J 6:48), wyjaśniał swoim uczniom, że Jego pokarmem jest wypełnianie woli Boga (J 4:32-34).
Jezus jest wodą życia i pokarmem dla naszej duszy. Dołączenie do Niego w wykonywaniu woli Boga i dokończenie dzieła, które pozostawił nam do zrobienia, są najlepszym źródłem pożywienia.
Autor rozważań na dziś: Mart DeHaan
Niech twoje świadectwo będzie jasne i przejrzyste,
Aby świat mógł zobaczyć i usłyszeć
Boże zbawienia z daleka i bliska,
Aby inni też mogli Go poznać. — Hess
Kiedy znajdziesz pokarm dla swojej duszy, przyprowadź innych do Źródła.
W jaki sposób pszczoły wskazują sobie nawzajem drogę do kwiatu z nektarem? Naukowcy są zgodni, że chodzi tu, o tak zwany „taniec pszczół". Teoria ta przedstawiona przez laureata nagrody Nobla, zoologa Karla von Frisha w 1960 r., początkowo spotkała się ze sceptycznym przyjęciem. Obecnie jednak badacze z Wielkiej Brytanii potwierdzili jego teorię, używając do tego maleńkich transponderów radarowych przymocowanych do pszczół robotnic. Wykazali, że pszczoła nakierowuje swoje ciało w stronę źródła pożywienia i za pomocą intensywności ruchów swojego tańca komunikuje innym pszczołom odległość do niego.
Kobieta, którą Jezus spotkał przy studni Jakuba, również znalazła sposób, aby przyprowadzić ludzi ze swojej społeczności do tego, co znalazła — do żywej wody (J 4:10). Inni przybyli, aby zobaczyć, dlaczego ta kobieta, która miała 5 mężów i aktualnie żyła w konkubinacie, powiedziała: „Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział o wszystkim, co zrobiłam” (w. 29).
Kiedy tłum był w drodze, Ten, który w innym miejscu nazywał siebie „chlebem życia” (J 6:48), wyjaśniał swoim uczniom, że Jego pokarmem jest wypełnianie woli Boga (J 4:32-34).
Jezus jest wodą życia i pokarmem dla naszej duszy. Dołączenie do Niego w wykonywaniu woli Boga i dokończenie dzieła, które pozostawił nam do zrobienia, są najlepszym źródłem pożywienia.
Autor rozważań na dziś: Mart DeHaan
Niech twoje świadectwo będzie jasne i przejrzyste,
Aby świat mógł zobaczyć i usłyszeć
Boże zbawienia z daleka i bliska,
Aby inni też mogli Go poznać. — Hess
Kiedy znajdziesz pokarm dla swojej duszy, przyprowadź innych do Źródła.
Pismo Święte
O tym planie
Chcemy zachęcić cię do codziennej refleksji opartej na intymnej relacji z Bogiem. Wielu czytelników z całego świata w momentach cichej refleksji napełnia się bogactwem planu Nasz Codzienny Chleb. Poświęcając zaledwie kilka minut dziennie na poznawanie inspirujących i zmieniających życie historii, zbliżysz się do Ojca Niebieskiego, do mądrości i obietnic Jego niezmiennego Słowa.
More
Chcielibyśmy podziękować Our Daily Bread za udostępnienie tego planu. Aby uzyskać więcej informacji odwiedź stronę: www.odb.org/app
