Doświadcz mocy świadectwaPrzykład

Uwalnianie ducha proroctwa poprzez świadectwo

Jeden werset z Apokalipsy od dawna mnie zastanawia. Mówi on, że świadectwem Jezusa Chrystusa jest duch proroctwa (Ap 19:10).

Oto wyjaśnienie, a przede wszystkim praktyczne zastosowanie, które pomoże ci zobaczyć cuda.

Przede wszystkim zrozum, że świadczenie o Jezusie Chrystusie oznacza dzielenie się tym, co Jezus uczynił. Opowiadanie historii czyjegoś nawrócenia, uzdrowienia, odpowiedzi na modlitwę jest przekazywaniem świadectwa o Jezusie Chrystusie.

Duch proroctwa nie reprezentuje tutaj ducha w sensie istoty duchowej, ale istotę lub serce proroctwa. Słowo proroctwo ma kilka znaczeń. Prorokować to zachęcać, pocieszać i budować wiarę, ale także powoływać coś do istnienia. O to właśnie Bóg prosi Ezechiela w dolinie suchych kości (Ez 37:1-14).

Jeśli dodamy do tego fakt, że słowo "świadectwo" w języku hebrajskim oznacza również "powielać, reprodukować", otrzymamy następujące wyjaśnienie:

Kiedy opowiadam świadectwo o tym, co uczynił Jezus, prorokuję tym, którzy je słyszą, że to świadectwo będzie powielane.

W języku potocznym świadectwo jest zaproszeniem Boga do ponownego uczynienia tego, co już uczynił w życiu osoby, która je słyszy.

Za każdym razem, gdy dzielisz się świadectwem, nawet jeśli jest to dziesiąty raz, urzeczywistniasz obecność Boga w swoim duchu i zmieniasz duchową atmosferę wokół siebie.

Podczas wizyty w domu kuzyna spotkaliśmy kobietę, która od ponad roku nie pracowała. Miała wypadek w pracy, przewożąc osoby starsze, które były przykute do łóżka. Bolały ją plecy i nosiła dwa pasy lędźwiowe. Z powodu niezdolności do pracy jej sytuacja finansowa była równie zła jak jej stan zdrowia. Rozmawialiśmy na tarasie o różnych rzeczach, kiedy Sylvie, moja żona, zaczęła opowiadać, że obserwujemy wiele uzdrowień dzięki modlitwie. Zacząłem opisywać serię niedawnych świadectw, a im więcej opowiadałem, tym bardziej czułem Bożą obecność. Postanowiłem zaproponować tej kobiecie, że pomodlę się za nią, ale odpowiedziała, że nie jest wierząca. Powiedziałem jej, że nie musi nic robić i że Jezus i tak pragnie ją uzdrowić, nawet jeśli ona w Niego nie wierzy. W końcu zgodziła się z wątpiącym uśmiechem. Zadałem jej kilka pytań, aby ocenić poziom bólu i ograniczenia ruchowe, a następnie pomodliłem się krótko razem z Sylvie. Poczuła ciepło w plecach i zapewniła nas, że ból się zmniejszył. Pozostali przy stole patrzyli na nią ze zdumieniem, a ona próbowała przekonać ich o prawdziwości tego, co czuła. Po kilku krótkich modlitwach nie czuła już bólu. Wzruszona zdjęła jeden pas lędźwiowy, a następnie drugi i pochyliła się, aby sprawdzić, czy odzyskała mobilność. Wróciła do domu ze zwiniętymi pasami lędźwiowymi pod pachą. Dzielenie się tymi wszystkimi historiami zmieniło atmosferę i sprowadziło niebo na taras.

Krótko mówiąc, dzielenie się świadectwem to oddawanie chwały Bogu i zapraszanie Go, by uczynił to ponownie (co jest Jego wolą, ponieważ jest dobry, a Jego dobroć się nie wyczerpuje).

David Théry
Praktyczne nauczania jak doświadczać Boga