Oczy, które widząPrzykład

Z pewnością wiesz, jak wygląda zdjęcie rentgenowskie. Co na nim widać? Głównie kościec i obiekty o twardszej strukturze, ponieważ miękkie tkanki przepuszczają promienie.

Przypadkowo odkrył to niemiecki fizyk Wilhelm Roentgen w 1895 roku, za co w 1901 został pierwszym laureatem Nagrody Nobla z fizyki. Dzięki temu odkryciu lekarz, który cię bada, widzi głębiej i więcej, niż można zobaczyć na powierzchni po zwykłych oględzinach. Żadne jednak prześwietlenie nie pokaże tego, co dzieje się w twoim sercu. Twojej ogromnej potrzeby bycia poznanym, zrozumianym, wysłuchanym. To potrafi tylko Bóg, który cię widzi i zna. On patrzy głęboko, pod powierzchnię. Widzi to, co kryje się pod wyglądem zewnętrznym, sprawnością fizyczną, a nawet niezwykłą osobowością. Dokładnie wie, gdzie tkwi twój problem i jak go uleczyć. I nie potrzebuje do tego prześwietlenia.

Tak wołał do Boga Dawid, który wiedział, że nawet gdyby się chciał przed Nim ukryć, nie znajdzie takiego miejsca:

„Panie, zbadałeś mnie i znasz (…) Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę?” (Ps 139,1.7).

Uciekasz przed Bogiem? Zatrzymaj się i przekonaj, że On jest przy tobie. On cię przenika, jak czytamy:

„W Nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy” (Dz 17,28).

Warto poddać się Jego badaniu, bo Bóg jest życzliwy, dobry i mądry. A jeśli pojawia się jakaś choroba, jakiś problem, jakieś niedomaganie, On nie tylko świetnie diagnozuje, ale i wie, co może pomóc. Zna lekarstwo. Dlatego każdy z nas potrzebuje codziennie przychodzić do Niego, by poddać się przeglądowi.

Możesz tak jak psalmista zawołać dzisiaj:

„Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje, doświadcz mnie i poznaj myśli moje! I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady, a prowadź mnie drogą odwieczną” (Ps 139,23-24).