Czystość wewnątrz i na zewnątrz

Świątynia była bardzo, bardzo święta. "Święta" oznacza poświęcona Bogu. Była całkowicie oddzielona od świata zewnętrznego, a kapłan nie mógł tak po prostu wejść do świątyni i pełnić w niej służby. Najpierw musiał umyć ręce, aby stać się rytualnie czystym, oczyszczając się z wszelkich nieświętych nieczystości. Oczyszczenie nie polegało na fizycznej czystości, ale na duchowej świętości i możliwości kontaktu z Bogiem w imieniu ludu. W zewnętrznej części świątyni znajdowały się duże baseny lub fontanny, w których kapłani mogli się obmywać.

Część służby kapłanów polegała na składaniu różnych ofiar, takich jak ofiary dziękczynne i ofiary za grzech. Ofiara za grzech polegała na uboju zwierzęcia, a krew była następnie ofiarowywana Bogu, aby zadośćuczynić (zapłacić) za szkody wyrządzone przez grzech, który był szkodą dla relacji między Bogiem a ludźmi. Przebaczenie mogło zostać osiągnięte, ale nie bez krwi ofiary (List do Hebrajczyków 9: 22), a kapłan nie mógł wykonywać tej służby, jeśli nie był rytualnie czysty.

W nowym przymierzu Jezus stał się naszym Arcykapłanem. Ponieważ życie Jezusa było święte i czyste od początku do końca, nie było potrzeby składania za Niego ofiary za grzech, ale ofiarą, którą złożył, było Jego własne życie i krew. Ta ostateczna ofiara była wystarczająca, by zadośćuczynić za grzechy wszystkich ludzi. Teraz wszyscy, którzy w Niego wierzą, są zbawieni i otrzymują przebaczenie i życie wieczne (Ew. Jana 3: 16-7).

Jezus wyraźnie zaznaczył, że zewnętrzne oczyszczenie na nic się nie zda, jeśli grzech i egoizm pozostaną w sercu. Trzymanie się tego, próbując służyć Bogu, to podwójne standardy - zniesławienie, które uniemożliwia nam relację z Bogiem. Ale jeśli wnętrze zostanie oczyszczone, to i zewnętrzna strona będzie czysta (Ew. Mateusza 15: 18-20; Ew. Mateusza 23: 25-28).

Jezus jest Arcykapłanem, a wszyscy prawdziwie wierzący są "kapłanami" w Bożej służbie. Oczyścili swoje serca, odwrócili się od grzechu i zwrócili się do Boga. Trzymają się blisko Niego, a On trzyma się blisko nich, przebaczając im grzechy i podnosząc ich do świętego życia dla Jego chwały (1 List św. Piotra 2: 9-10; List św. Jakuba 4: 7-10). To czyste, duchowe życie jest ofiarą dziękczynienia, która podoba się Bogu i którą On chętnie przyjmuje.

W tym krótkim filmie możesz doświadczyć spotkania z jednym z basenów na placu świątynnym. Obejrzyj film, przeczytaj wersety i zastanów się, jak to odnosi się do ciebie osobiście.