Wolność od zmartwieńPrzykład

Przedstaw swoje prośby Bogu

W Ewangelii Łukasza 18:1-8 Jezus opowiedział przypowieść o upartej wdowie, która stanęła przed niesprawiedliwym sędzią. Kobieta tak bardzo nękała sędziego, że ten w końcu zgodził się na jej prośbę tylko po to, by odeszła. Jezus zakończył przypowieść, mówiąc: „A Bóg, czy nie pomści krzywdy swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich sprawie? Mówię wam, że szybko pomści ich krzywdę. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (werset 7-8).

Co należy sądzić o tej przypowieści? Czy Bóg jest opornym sędzią? Czy jesteś zaniedbywaną wdową? Czy modlitwa jest kwestią dręczenia Boga, dopóki nie załamie się i nie da ci tego, czego chcesz? Nie, to przypowieść o kontraście, a nie o porównaniu. Bóg nie jest jak sędzia w tej historii. Nie jest niechętny w odpowiadaniu na modlitwy swojego ludu. Jako dziecko Króla możesz zwrócić się do Niego w każdej chwili. Nigdy nie odkłada twojej sprawy na później ani nie każe dzwonić kiedy indziej. Bóg kocha dźwięk twojego głosu. Zawsze. Nie ukrywa się, gdy dzwonisz. Słyszy twoje modlitwy.

Ale po co w ogóle przedstawiać mu swoje prośby? Jaki jest tego cel, skoro On już wie, o co zamierzasz prosić? Modlitwa jest tak naprawdę dla twojego dobra. Pozwala ci działać z wiarą w oparciu o to, co wiesz o Jego charakterze. Kiedy modlisz się w konkretny sposób — o konkrety związane z twoimi problemami — i widzisz, że Bóg odpowiada w konkretny sposób, twoja wiara wzrasta. Zaczynasz ufać, że Bóg zawsze będzie przy tobie, nawet w najbardziej niepokojących momentach.

Modlitwa to po prostu rozmowa z Ojcem Niebiańskim. Składasz swoje obawy w Jego ręce i przypominasz Jemu — i sobie — o obietnicach, które złożył w swoim Słowie. Znajdujesz obietnicę, która pasuje do twojego problemu i wokół niej budujesz swoją modlitwę. Te modlitwy wiary dotykają serca Boga i mobilizują aniołów w niebie. Cuda zostają wprawione w ruch. Doświadczasz mniej zamartwiania się, a więcej wołania. Mniej niespokojnych myśli, więcej myśli wypełnionych modlitwą.

Dziękczynienie jest środkiem, którego Bóg używa, aby pomóc ci skupić się na sobie i na Nim. Wdzięczność jest potężną bronią w arsenale przeciwko niepokojowi, ponieważ wyprowadza cię z krainy „gdyby tylko” do królestwa „już to jest”. Niespokojne serce mówi, „Boże, jeśli tylko miałbym to, tamto lub jeszcze coś innego, wszystko było dobrze”. Wdzięczne serce mówi, „Boże, Ty już dałeś mi to, tamto i jeszcze coś innego. Dziękuję za błogosławieństwa, Boże”.

Radość oparta na Chrystusie sprawi, że staniesz się silną osobą. Pomoże ci uświadomić sobie, że skoro nikt nie może odebrać ci Chrystusa, nikt nie może odebrać ci radości. Porażka nie może ukraść ci radości, ponieważ Jezus jest większy niż twój grzech. Rozczarowania nie mogą ukraść ci radości, ponieważ nawet jeśli twoje plany mogą nie wypalić, Boże plany zawsze wypalą. Nawet śmierć nie może ukraść ci radości, ponieważ Jezus pokonał nawet samą śmierć.

To, co masz w Chrystusie, jest większe niż wszystko, czego nie masz. Masz Boga, który szaleje za tobą, i siły niebieskie, które cię nadzorują i chronią. Masz w sobie żywą obecność Jezusa. W Chrystusie masz wszystko. Zakotwicz więc swoje serce w Bożym charakterze. Traktuj każdą niespokojną myśl z wdzięcznością i przygotuj się na nowy dzień radości.

Odpowiedz

Czy kiedykolwiek czułeś się, jakbyś dręczył Boga podczas modlitwy? Jak świadomość, że Bóg pragnie cię wysłuchać, wpływa na twoje pragnienie rozmowy z Nim?

Jaką postawę przyjmujesz podczas modlitwy? Jak zmieniłyby się twoje modlitwy, gdybyś skupił się na tym, co Bóg już uczynił w twoim życiu?

O jakie troski będziesz się dziś modlić? W jaki sposób przypomnisz sobie o Bożej wierności w przeszłości, modląc się konkretnie o te potrzeby?