CEL NR 3: CZYŃ TO, CO ON ZROBIŁ

„ Idźcie więc i nauczajcie (czyńcie uczniami) wszystkie narody” (Mateusza 28:19 UBG). Tak brzmią końcowe słowa Jezusa skierowane do Jego uczniów.

To jest dokładnie to, czego można by się spodziewać po rabinie, właśnie to powiedziałby swoim uczniom pod koniec ich szkolenia. W końcu celem rabina nie było tylko nauczanie, ale także wychowanie uczniów-następców, którzy będą kontynuowali Jego nauczanie i sposób życia. Do dziś dnia, po wyświęceniu, rabini otrzymują zlecenie „wychowania wielu uczniów” w liturgii sięgającej czasów Jezusa.

Teraz, uważajcie proszę, ponieważ jest to bardzo prosta idea, która umknęła uwadze wielu chrześcijan: jeśli jesteś uczniem Jezusa, twoim ostatecznym celem jest rozwój i dojrzewanie do tego rodzaju osoby, która może mówić i robić wszystko, co powiedział i zrobił Jezus.

Dzieci często rozumieją to intuicyjnie; czytają historię o dobrym Samarytaninie i ich pierwszym odruchem jest zatrzymanie się za każdym razem, gdy przejeżdżają obok kogoś z przebitą oponą. Ponieważ Jezus zakończył tę historię słowami: „Idź i ty czyń podobnie” (Łukasza 10:37 UBG). Albo słyszą historie o tym, jak Jezus uzdrawia chorych, a następnym razem, gdy ich kolega z przedszkola ma przeziębienie, przytulają go i modlą się, aby wyzdrowiał. Ale z czasem dzieje się coś, co sprawia, że ​​jesteśmy społecznie warunkowani, aby stłumić ten impuls.

A jeśli tym impulsem jest Duch?

Co jeśli tym wewnętrznym impulsem serca jest Duch działający w nas, aby iść i robić rzeczy, które robił Jezus?

Jak uczeń Jezusa, Jan, ujął to w Nowym Testamencie: „Lecz kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie wypełniła się miłość Boga. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.” (1 Jana 2:5-6 UBG).

Wszystko to prowadzi nas do celu nr 3: Czyń tak, jak On czynił. Ostatecznym celem ucznia jest kontynuowanie dzieła mistrza. Ostatecznie właśnie po to jest uczniostwo.

Kiedy myślisz o robieniu rzeczy, które robił Jezus, które wydają się najbardziej wymagające? Dlaczego? Jaki jest twój dany ci od Boga wyjątkowy wkład w szerszy świat? Czy go osiągasz? Jaką rolę odgrywasz w rodzinie Boga, w kościele? Czy ją odgrywasz?