Jego wielka ofiara, nasze wielkie zadaniePrzykład

Fragment: Hope Delivered autorstwa Roba Hoskinsa
Pamiętam historię, opowiedzianą wiele lat temu przez mojego ojca. Opowiadał mi o południowoamerykańskim dżentelmenie, który pewnego dnia, gdy spieszył się z pracy do domu, otrzymał od młodych chrześcijan na rogu ulicy małą broszurkę z Ewangelią. Kiedy zobaczył, że to broszura o Bogu, podarł ją i wyrzucił. W pewnym momencie zdecydował, że nienawidzi Boga, kościoła i każdego, kto go reprezentuje (Całkiem możliwe, że jego antagonizm został zaostrzony przez marksistowską literaturę, która zalewała wówczas Amerykę Łacińską).

Ale kiedy tej nocy wrócił do domu, znalazł skrawek broszury wciąż przylegający do rękawa jego koszuli. Zmiął go, ale nie mógł się powstrzymać przed spojrzeniem, co było na nim napisane: „I PAN powiedział...”.
Przeklął i wyrzucił skrawek papieru. Ale nie mógł pozbyć się tego zdania z głowy. „I PAN powiedział...”

Myślał o tym przez całą kolację. Tej nocy nie spał dobrze, bo to zdanie wciąż odbijało się echem w jego snach. „I PAN powiedział...”

Następnego dnia w pracy to zdanie wciąż krążyło mu po głowie. Wieczorem, gdy spieszył się do domu, ucieszył się, kiedy zobaczył tę samą grupę młodych ludzi na tym samym rogu ulicy, rozdających te same broszury. Podbiegł do jednego z nich i powiedział: „Proszę, powiedz mi, co powiedział PAN!”.

Wysłuchał przesłania Ewangelii, oddał swoje życie Chrystusowi, a później został pastorem.