Wychodzenie na wolnośćPrzykład

„Korzyści z wyjścia na wolność”

Fascynujące słowa Izajasza na temat uwolnienia jeńców w następujący sposób opisują nasze dobrodziejstwo otrzymane od Boga: „I od wieków nie słyszano, w uszy nikomu nie wpadło, oko nie widziało — poza Tobą — Boga, który by działał na rzecz tego, kto Go oczekuje” (Iz 64:4).

Bóg pragnie dokonać dla ciebie rzeczy, których twoje oczy nigdy nie widziały, twoje uszy nigdy nie słyszały, i które nigdy nie przyszły ci na myśl. Jednak tak samo jak Babilończycy trzymali w niewoli dzieci Izraela, tak obszary zniewolenia nie pozwalają nam realnie doświadczać wersetu 64:4 z Księgi Izajasza. Oto nasza definicja niewoli: „chrześcijanin jest zniewolony przez wszystko to, co nie pozwala mu żyć obfitym, owocnym i pełnym Ducha Świętego życiem zaplanowanym dla niego przez Boga”.

Najłatwiej wykryć zniewolenie, odpowiadając sobie na pytania, czy cieszymy się dobrodziejstwem, które Bóg zaplanował dla każdego Bożego dziecka. Zapytaj sam siebie: czy doświadczam korzyści z mojej opartej na przymierzu relacji z Bogiem przez Chrystusa, czy raczej korzyści, o których czytam w Piśmie Świętym, wydają się mglistymi mrzonkami?

Zgodnie z Księgą Izajasza Bóg, w swej łaskawości, obdarował Swoje dzieci następującymi dobrodziejstwami:
1. Poznanie Boga i ufanie Mu
2. Wychwalanie Boga
3. Znajdowanie spełnienia w Bogu
4. Doświadczanie Bożego pokoju
5. Cieszenie się Bożą obecnością

Te korzyści i ich biblijne odnośniki posłużą ci jako mapa drogi prowadzącej do domu — po tym jak zostałeś skazany na niewolę.

Korzyść 1 to „Poznanie Boga i ufanie Mu”.

Jednym z twoich głównych celów jest bliska i zażyła – z zachowaniem szacunku – znajomość z Bogiem.

Bóg nie tylko pragnie, byśmy Go znali, ale też chce, byśmy Mu wierzyli! Wiele czynników w naszym życiu wpływa na naszą gotowość do zaufania Bogu. Doznana strata lub zdrada może znamiennie wpłynąć na nasz poziom ufności Bogu.

Zawierzenie niewidzialnemu Bogu nie przychodzi w sposób naturalny żadnemu wierzącemu. Zaufanie wzrasta tylko dzięki wykonywaniu kroków wiary i podejmowaniu decyzji, aby ufać. Zdolność do wierzenia Bogu rozwija się najczęściej w oparciu o doświadczenia. „Wczoraj okazał się wierny, więc i dziś nie będzie inaczej”.

Raduj się tym, że Chrystus chce nas w pełni uzdolnić do poznania Go i wierzenia Mu. Częścią tego procesu będzie uzmysłowienie sobie, że coś nas od tego powstrzymuje i rozpoznanie, co to jest.

Jestem niezmiernie wdzięczna za twoją chęć dołączenia do mnie w tej drodze do wolności. Codziennie modlę się za ciebie.